معنی اسم گل بید

با اولین نسیم صبحگاهی، حضور کوچکش مانند وزش لطیفی میان برگ های نازک، خانه را پر از آرامش می کند. در رفتارهای نرم و سبک او، نوعی لطافت جریان دارد؛ همان لطافتی که در خم شدن شاخه های جوان دیده می شود. هر چرخش نگاهش، انعکاسی از نور تازه ای ست که تاریکی را کنار می زند.

لبخند کوچکش مانند شبنم نشسته بر برگ های سبز است؛ خنک، زلال و رهایی بخش. دستان کوچک او وقتی در هوا حرکت می کنند، انگار ردّی از مهربانی باقی می گذارند؛ ردّی که مادر را در آغوش احساسی شیرین می برد. صدای نرمش، شبیه خش خش آرام برگ ها در باد، خانه را از هر بی قراری دور می کند.

وقتی کنار مادر می نشیند، سایه ای امن و آرام شکل می گیرد؛ سایه ای که خاطره اش همیشه در دل می ماند. نگاه او مانند انعکاس آسمان در آب های آرام است؛ روشن، آرام و بی دغدغه. حضورش یادآور لطافتی ست که طبیعت آن را در لحظه های خاص هدیه می دهد؛ آرام، بی ادعا و پر از زندگی.