معنی اسم پوریا

آمدنش شبیه شروع یک فصل تازه بود؛ فصلی که در آن نسیم جسارت می وزید و افق ها دور از دسترس نبودند. چشم هایی که برق کنجکاوی در آن می درخشید و قلبی که برای فهمیدن، دانستن و کشف کردن می تپید. گویی تمام دنیای ناشناخته، در او خلاصه شده بود؛ همچون نقشه ای که رمزهایش را تنها او بلد بود باز کند.

قدم هایش محکم و بی پروا بود، حتی در نخستین گام های نوزادی. گویی از همان آغاز، روحی بی مرز در وجودش دمیده شده بود؛ روحی که به هیچ محدودیتی قانع نبود. او نه تنها تماشاگر زندگی نبود، بلکه نقش آفرین اصلی داستان خویش بود؛ کسی که برای هر سوالی، پاسخی نو داشت و برای هر مانعی، راهی نو می ساخت.

در صدای خنده هایش می شد طنین امید را شنید، و در عمق نگاهش، نشانه هایی از آینده ای روشن دیده می شد. دنیای او سراسر حرکت بود و تجربه، سراسر شور