معنی اسم ورقا

صبح که از راه میرسد، نوری آرام از لابهلای پردهها میلغزد و خانه را نرم و زنده میکند. حضور او شبیه بال زدن پرندهای کوچک در هوای ساکت صبح است؛ بیصدا، اما پراثر. نگاهش آرامشی دارد که انگار از دل طبیعت آمده، از جایی میان آسمان و شاخههای سبز. مادر وقتی به او نگاه میکند، حس میکند جهان کمی مهربانتر شده و نفس کشیدن سادهتر از همیشه است.

حرکتهایش سبک و لطیفاند، گویی زمین را لمس نمیکند. دستان کوچکش وقتی چیزی را لمس میکنند، به آن جان تازه میدهند. لبخندش مثل نسیمی خنک در ظهر تابستان، خستگی دل را میبرد و جایش را به آرامش میدهد. صدایش نرم است و آرام، شبیه زمزمهای که بیاجازه وارد دل میشود و همانجا ماندگار میماند.

وقتی کنار مادر مینشیند و سرش را آرام تکیه میدهد، زمان مکث میکند. همه چیز کندتر میشود، امنتر و روشنتر. حضورش شبیه نشانهای است از امیدی بیادعا؛ نوری که نه میسوزاند و نه خیره میکند، فقط راه را نشان میدهد. او آمده تا زندگی را آرامتر، لطیفتر و قابل دوست داشتنتر کند.