معنی اسم نیکیار

گاهی واژه ای هست که در خود ترکیبی از نجابت، خرد و روشنایی دارد. صدایی که وقتی بر زبان می آید، گرمای نیکی و اعتماد را در دل ها زنده می کند. در عمقش، آرامشی نهفته که گویی از جوهر خیر و اندیشه ساخته شده است.

تصویر ذهنی چنین واژه ای، انسانی است متین و باوقار؛ کسی که با حضورش نظم می آورد و با گفتارش آرامش. رفتارش صادقانه و نیتش روشن است. او از جنس نور است؛ نه از آن نوعی که فریاد می زند، بلکه از آن که به آرامی می تابد و در دل ها جا می گیرد.

در فرهنگ کهن ایرانی، مفاهیمی از این دست یادآور راستی و نیکی اند. انتخاب چنین واژه ای، نه تنها یک نام، بلکه آرزویی برای تربیتی روشن و اصیل است؛ برای انسانی که حضورش هم نشانه ی مهر است و هم نشانه ی خرد.