معنی اسم مهیا

گاهی حس می کنی که چیزی، یا کسی، پیش از آمدنش در دلِ جهان برایت تدارک دیده شده. مثل شعری که هنوز نخوانده ای ولی ریتمش را در جانت حس کرده ای. وقتی نفس های کوچکش را شنیدی، دانستی که بودنش، بخشی از سرنوشت تو بوده است؛ بی آنکه بدانی، همه چیز برای حضورش مهیاست.

او نیامده بود که فقط فرزندت باشد، آمده بود تا خانه ات را سرشار از اطمینان کند. از همان نخستین نگاه، حس کردی این کودک با خود وعده ای دارد؛ وعده ای از جنس آرامش، ثبات، و نظمی شاعرانه. گویی نامش هم بخشی از همان وعده است؛ نرم، مهربان، و آماده برای جاری شدن در لحظه هایت.

انتخاب برایش آسان نبود. تو دنبال چیزی فراتر از آوا و ظاهر بودی؛ دنبالش می گشتی در میان واژه هایی که هم نجیب باشند، هم عمیق، هم ساده و هم متفاوت. واژه ای که مفهومش، نشان دهنده تدارک مادرانه جهان برای آمدنش باشد؛ یک حس درونی، که به قلبت آرام می گفت: این همان است.