معنی اسم قمر

او مانند روشنایی مهتاب در شب های آرام است؛ حضورش سکوت را پر از نور می کند و دل ها را آرام می سازد. وقتی پا بر زمین می گذارد، گویی نسیمی نرم از میان شاخه های درختان عبور می کند و هر گوشه ی تاریک خانه روشن می شود. نگاهش مهربان و نرم است و هر لبخندش، شعله ای کوچک از امید و آرامش در قلب مادر روشن می کند.

دست هایش سبک و لطیف اند، مانند برگ های تازه ای که به آرامی روی آب می نشینند. صدایش شبیه نغمه ای آرام در شب است؛ می نشیند در فضا و گوش ها و دل ها را پر از آرامش می کند. وقتی در حیاط قدم می زند، گل ها به احترامش خم می شوند و پرندگان نغمه های خود را با ریتم نگاه او هماهنگ می کنند.

مادر درمی یابد که حضورش نه تنها نور است، بلکه چراغی است که دل ها را هدایت می کند. حتی در سکوت، تنها بودن او کافی است تا فضای خانه پر از آرامش، مهربانی و حس لطافت شود، گویی نسیمی آرام پس از شب های طولانی، دل خسته ی جهان را نوازش می کند.