معنی اسم صائم

از همان نخستین لحظه، چیزی در نگاهش بود که فرق داشت. آرام، خویشتن دار و شبیه نسیمی که می گذرد بی آنکه غوغا کند، اما همه چیز را از حضور خود لبریز می سازد. انگار آمده بود تا سکوت را معنا کند، تا ثابت کند که گاهی بی کلام ترین ها، پرصداترینند.

تو دلت می خواست واژه ای را برایش انتخاب کنی که نشان دهنده آرامش درونی اش باشد. واژه ای که در ذاتش نوعی پرهیز، نوعی خلوص، و فاصله ای آگاهانه از شلوغی های جهان نهفته باشد. انتخابت، آینه ای شد از روحی که در سکوتش پر از آگاهی است.

در نگاه او، پختگی زودرس می درخشد؛ کودکانه نیست، اما بی گناه است. وقتی نامش را زمزمه می کنی، حس می کنی به آیینی دعوت شده ای که در آن خودداری، قدرت است و سکوت، زبان عمیق تری از کلمات. او آمده تا نه با هیاهو، بلکه با وقار درخشش را معنا کند.