معنی اسم سرگلان

صبح که آرام آرام روی پنجره می نشیند، حضور کوچکش مانند نسیمی نرم خانه را از سکون بیرون می آورد. انگار روشنایی تازه ای از میان سایه ها عبور می کند و خود را روی گونه های مادر می نشاند. هر قدم کوچک او، همچون رقص آرام برگ ها زیر نور آفتاب، جان تازه ای به لحظه ها می بخشد و خانه را پر از طنین زندگی می کند.

لبخند شیرینش، مانند جرعه ای از چشمه ای زلال، خستگی ها را می شوید و جایی برای اندوه باقی نمی گذارد. نگاهش آرام و عمیق است؛ انگار پشت پلک های کوچک او، رازی از مهربانی پنهان شده و هر بار مادر را نزدیک تر می خواند. وقتی دست ظریفش را روی دستان گرم مادر می گذارد، حس امنیتی در فضا می پیچد؛ انگار دنیا برای لحظه ای دست از شتاب می کشد.

حضورش شبیه روشنایی خلوت دشت ها در سپیده دم است؛ همان نوری که نه بلند است و نه پرهیاهو، اما عمقش تکان دهنده است. مادر در کنار او احساس می کند که زندگی دوباره از نو نوشته شده؛ با لطافتی بیشتر، با آرامشی گسترده تر. او گویی صدای نرم زمین است، نجواکنان، آرام و بی دغدغه. هر لحظه با او، سفر آرامی ست به سوی روشنی و امید.