معنی اسم ریحانه

از لحظه ای که آمد، هوا بوی بهار گرفت. گویی نسیمی از باغی پنهان، در دل خانه وزیدن گرفت و با خود طراوتی آورد که تنها در رویاها می توان جست وجویش کرد. نگاهش، مثل شبنمی ست که آرام روی گلبرگ صبح می نشیند؛ زلال، لطیف و بی ادعا.

دلش، خانه ی نوازش است. از آن دخترانی ست که با لبخندشان، غبار از دل آدمی می زدایند. حرف نمی زند، اما حضورش با همه ی جان گفتگو می کند. گاهی کافی ست کنارش باشی، تا بفهمی آرامش چه رنگی دارد. او مثل شکوفه ای ست که در سکوت، زندگی را معطر می سازد.

در عمق وجودش نرمی و ایمان تنیده شده، گویی با مهری الهی بافته شده باشد. از آن کودکانی ست که بودنشان دل را روشن می کند. گاهی شب ها، وقتی خواب است، فقط صدای نفس هایش کافی ست تا مادرانه ترین عشق را در دل بیدار کند؛ عشقی که بی کلام جاری ست.