معنی اسم دیمن

در دل شب هایی که سکوت، آسمان را پر می کند، صدای او مثل نجوایی آرام از دوردست می رسد. حضوری دارد از جنس تعادل، میان شور و درنگ. نه خاموش است، نه غوغایی؛ تنها شعله ای است آرام و فروزان که بی هیاهو، روشنی می بخشد. انگار آمده تا تعریفی تازه از جسارت همراه با آرامش باشد.

با نگاهی عمیق، گویی هزار قصه در دلش نهفته. از آن هایی نیست که خود را فریاد بزند؛ اما بودنش، مثل تکیه گاهی امن، تو را به خود می خواند. در او ردی از دلیران است و نشانی از کسانی که درونشان سرشار از نور خاموش اما نافذ است. کسی که اگرچه کم کلام است، اما واژه هایش در دل می نشیند.

حضورش مثل شعری ست که در دل خاکستر، هنوز گرمایی دارد. به جهان، تعادلی پنهان می بخشد. همان هایی که اگر نباشند، چیزی کم خواهد بود، هرچند خود هیچ گاه ادعای کامل بودن ندارند. نگاهش، صدایش، راه رفتنش—همه چیز در او از نژادگی ای بی صدا حکایت دارد.