معنی اسم آبانک

صبح که با روشنایی آرام خود به خانه سر می زند، حضور کوچکش همچون جرعه ای از آب زلال پاییز، همه چیز را لطیف تر و آرام تر می کند. نگاه روشن و خیس مانندش، مثل قطره ای که تازه بر برگ نشسته باشد، مادر را به دنیایی از آرامش می برد. هر لبخند او رقصی از نور است که در فضای خانه می پیچد و دیوارها را از مهربانی لبریز می کند.

وقتی قدم های کوچک و نرمش را روی فرش می گذارد، انگار برگ های زرد زیر نور خورشید جان تازه می گیرند. صدای خنده شیرینش شبیه شرشر آبی ست که میان سنگ ها عبور می کند و جان را تازه می کند. مادر هر بار که دستان کوچکش را در دست می گیرد، حس می کند جهان از نو آغاز شده و هر ثانیه ارزش نفس کشیدن دوباره دارد.

شب ها که کنار مادر می خوابد، گرمایش مثل جوی کوچکی که آرام از میان مزرعه می گذرد، دل را نرم و آرام می کند. حضور او نه فقط یک بودن ساده، که جاری شدن طراوت زندگی است؛ همان دمی که دنیا آرام می شود و مادر با دیدنش می فهمد زندگی هنوز چقدر زیبا می تواند باشد. او قصه زلالی ست که هیچ وقت پایان ندارد.