معنی اسم والیه

از همان لحظه ای که نفس می کشد، فضا تغییر می کند. حضورش شبیه نوری است که از بالا می آید، آرام و مطمئن. مادر حس می کند چیزی والا و امن وارد زندگی اش شده؛ چیزی که بی نیاز از صدا، احترام می آفریند. نگاهش عمیق است و سکوتش پرمعنا، گویی قلب کوچکش زبان خودش را دارد.

حرکت هایش آرام اما استوارند. وقتی راه می رود، انگار زمین به قدم هایش اعتماد دارد. لبخندش دلگرم کننده است و صدایش، حتی وقتی آهسته است، قدرتی لطیف در خود دارد. مادر در کنار او احساس می کند که تکیه گاهی نرم اما محکم در زندگی اش شکل گرفته است.

وقتی سرش را به شانه مادر می سپارد، آرامشی عمیق جاری می شود؛ آرامشی که از جنس اطمینان است. بودنش یادآور این است که قدرت می تواند مهربان باشد و بلندی، فروتن. او آمده تا زندگی را با وقار، معنا و نوری آرام پر کند؛ نوری که راه را نشان می دهد، بی آنکه چشم را خسته کند.