معنی اسم قیزبس

صبح زود که هوا هنوز خواب خورده است، نوری ملایم در اتاق می رقصد و با حضور کوچکی همه چیز را تازه می سازد. گام های او سبک و بازیگوش اند، مثل برگ هایی که در نسیم به رقص درمی آیند و هر حرکت، قلب مادر را با حسِ زندگانی پر می کند. نگاه پر از شگفتی اش، همچون دریچه ای کوچک به دنیایی پر از راز و خیال است که هر روز مادر را غرق در حسِ کشف می کند.

دستانش وقتی با گلبرگ ها و اسباب بازی ها تماس پیدا می کند، انگار همه چیز لطیف تر و خوش آوازتر می شود. لبخندش مانند شعاعی کوتاه از خورشیدِ صبح است که در دل روز فرو می ریزد و خاکستر هر خستگی را می زداید. صدای خنده اش، موسیقی ای است ساده و خالص که خانه را به مکانی پُر از زندگی بدل می سازد.

نشستن در آغوش مادر برای او مانند بازگشت به کانون امنی ست که جهان در آن آرام می گیرد. حضورِ این کوچولو یادآور آن است که زندگی در ریزترین لحظه ها معنا می یابد؛ در دست گرفتن یک انگشت، در یک نگاه، در یک نفسِ مشترک. هر روز با او، داستانی از نور و پاکی نوشته می شود که در یاد می ماند.