معنی اسم شبره

در دل واژه‌هایی که با لطافت و نغمه‌ی طبیعت آمیخته‌اند، آوایی نهفته است که همچون قطره‌ای از باران بر گلبرگ صبح می‌نشیند. صدای آن آرام، زلال و لبریز از صفاست؛ گویی نسیم بهاری میان دشت‌های سبز می‌وزد و رویا را در چشمان کودک می‌نشاند.

در این واژه، می‌توان عطر خاک باران‌خورده را احساس کرد؛ همان بویی که یادآور شروعی دوباره و امیدی خاموش‌ناشدنی است. نرمی آوای آن، روح را نوازش می‌کند و قلب را به آرامشی بی‌مرز فرا می‌خواند. تصویری که در ذهن می‌ماند، نوری است از مهربانی و پاکی، چون سپیدی سحر در آغوش زمین.

چنین نامی را می‌توان به قلبی مهربان نسبت داد، به دختری که نگاهش روشنی روز و لبخندش انعکاس صلح است. واژه‌ای که معنا را در خود پنهان نمی‌کند؛ بلکه با هر تکرار، اندکی از عشق و آرامش را بر زبان جاری می‌سازد.