معنی اسم ثنایا

گویی از دل شعر و نجوا زاده شده، آوایی نرم که میان واژگان درخشان می درخشد. لطافتی خاص در صدا و معنا دارد؛ همچون تلالوی سپیده دم بر روی دریا، آرام و دل انگیز. شنیدن آن حس وقار و شکوه را در دل زنده می کند، همان حس زنی که نگاهش آرامش می آورد.

در ریشه ی خود، اشاره ای به درخشش و زیبایی دارد؛ واژه ای که یادآور زلالی، روشنی و لطافت است. در هر نغمه ای که از لب مادر بیرون می آید، عشق و دعایی نهفته است برای دختری که قرار است جهان را با لبخندش زیباتر کند.

این نام، برای کودکی مناسب است که حضورش روشنی خانه است؛ چون نوری نرم در دل تاریکی. انتخابی از جنس لطافت، که هم اصالت دارد و هم حس مدرن و شاعرانه ی امروز را در خود جای داده است. صدایی که هر بار شنیده شود، آرامش و زیبایی را تداعی می کند.