دچار شدن به حالت تهوع در کودکان شیرخوار

دچار شدن به حالت تهوع در کودکان شیرخوار، امری طبیعی است. ممکن است زمانی که تازه به خوردن غذا عادت می کنند، چیزی را که دوست ندارند می چشند یا بیش از حد غذا می خورند، دچار حالت تهوع شوند. البته تهوع با خفگی با یکدیگر تفاوت دارد. در ادامه به شما می گویم که چگونه این دو را از هم تشخیص دهید و نکات بیشتری را در رابطه با آن ها بیان خواهیم کرد.

همه ما دارای واکنش تهوع هستیم، این یک واکنش خودکار و مادام العمر است که به جلوگیری از خفگی کمک می کند.

دچار شدن به حالت تهوع در کودکان شیرخوار زمانی که در حال یادگیری خوردن غذاهای جامد هستند، چه با قاشق غذا بخورند و چه در روش از شیر گرفتن با هدایت  کودک شیرخوار، امری طبیعی است. تهوع باعث می شود که غذا به جلو در دهان  کودک شیرخوار حرکت کند تا به آنها کمک کند که نحوه جویدن را یاد بگیرند.

تا زمانی که  کودک شیرخوار شما حدود ۶ ماهه شود، یک واکنش رفلاکس مانند دارند که باعث می شود هر زمان که قسمت پشتی گلو آن ها تحریک می شود، زبان خود را به جلو بکشند. این واکنش زبان ممکن است تغذیه های اولیه با غذاهای جامد را کمی چالش برانگیز کند، بنابراین بهتر است تا زمانی که این واکنش از بین برود، برای شروع تغذیه با غذاهای جامد صبر کنید. با این حال، حالت تهوع یا بیرون ریختن اولین قاشق های غذای پوره شده امری غیرمعمول نیست.

فشار آوردن به  کودک شیرخوار برای خوردن بیش از حد نیاز یا غذایی که دوست ندارند در دهانشان می تواند باعث تهوع شود. برخی  کودکان شیرخوار حتی ممکن است تا زمانی که یاد بگیرند چه اندازه می توانند چیزها را در دهانشان بگذارند، روی انگشتان خود دچار تهوع شوند. و تا زمانی که به ریتم مکیدن عادت کنند، برخی از  کودکان شیرخوار در هنگام شیردهی یا تغذیه با شیشه شیر دچار تهوع می شوند، به خصوص اگر جریان شیر برای آنها خیلی سریع باشد.

تفاوت بین حالت تهوع در کودکان شیرخوار و خفگی در آن ها

تهوع با خفگی تفاوت دارد. خفگی به این معناست که مجرای تنفسی کودک شما به طور جزئی یا کامل مسدود شده است که باعث جلوگیری از تنفس او می شود. در اینجا نحوه تشخیص تفاوت بین تهوع و خفگی را بیان می کنیم:

کودکی که دچار حالت تهوع می شود

• ممکن است زبان خود را به جلو یا بیرون از دهانش فشار دهد و حرکتی شبیه به استفراغ انجام دهد تا سعی کند غذا را پس بزند.
• ممکن است چشمانشان پر از اشک شود.
• ممکن است سرفه کنند یا حتی استفراغ کنند. در این صورت اجازه دهید کودکتان به تهوع و سرفه کردن ادامه دهد، این به این معناست که مجرای تنفسی او کاملا مسدود نشده است.

سرفه معمولا می تواند به طور مؤثر مجرای تنفسی آنها را پاک کند. در این شرایط به پشت آن ها ضربه نزنید یا دست خود را در دهانشان نکنید تا شی را بیرون یباورید. انجام هر یک از این کارها ممکن است باعث شود چیزی که باعث تهوع آنها شده است به عمق بیشتری از مجرای تنفسی آنها فرو برود. بهتر است به آرامی کنارشان بمانید و مطمئن شوید که کاملاً بهبود می یابند.

کودکی که دچار خفگی شده است

• نمی تواند صحبت کند، گریه کند یا سرفه کند، زیرا مجرای تنفسی او مسدود شده است.
• ممکن است در پی نفس کشیدن باشد یا صدای وزوزی ایجاد کند، صداهای عجیب ایجاد کند یا در حالی که دهانش را باز کرده است هیچ صدایی از او خارج نشود.
• ممکن است به گلوی خود چنگ بزند یا وحشت زده به نظر برسد.
• کودکی که دچار خفگی شده است ممکن است به دلیل عدم دریافت اکسیژن کبود شود.
• ممکن است برای خفگی نیاز به کمک های اولیه داشته باشد.

بهترین راهکار در این شرایط برای رفع انسداد، ضربه زدن به پشت او و فشار وارد کردن به سینه اوست(یا برای کودکان بالای ۱ سال، فشار شکمی).

این کار بهتر است توسط کسی که آموزش دیده انجام شود، بنابراین ایده خوبی است که کمک های اولیه برای خفگی و احیای قلبی ریوی  کودکان شیرخوار را بیاموزید تا در صورت نیاز از آن استفاده کنید.

اگر کودک شما قادر به نفس کشیدن، صحبت کردن یا ایجاد صدا نیست، فوراً با اورژانس (115) تماس بگیرید.

حالت تهوع در نوزادان

نوزادان ممکن است در صورت بیرون آمدن سریع شیر مادر یا شیر خشک، به خصوص وقتی که تازه به خوردن عادت می کنند، دچار حالت تهوع شوند.

سعی کنید  نوزاد  خود را در طول تغذیه آرام نگه دارید و به آنها فشار نیاورید تا بیشتر از آنچه که می خواهند بخورند.

اگر در حال شیردهی هستید، جریان شیری که از سینه خارج می شود ممکن است قوی باشد ( به ویژه در هفته های اولیه ) و باعث تهوع  نوزاد شود. سعی کنید  کودک شیرخوار را در موقعیت ایستاده تری شیر دهید تا به طور کامل دراز نکشد. این ممکن است به کاهش سرعت جریان شیر هنگام ورود به دهان کمک کند. همچنین می توانید  کودک شیرخوار را در موقعیت خوابیده به پهلو (هر دوی شما به پهلو دراز کشیده اید) شیر دهید تا جریان شیر نیز آهسته تر شود.

اگر شیر زیادی تولید می کنید، یا مدت بیشتری از زمان آخرین شیردهی گذشته و سینه هایتان پر شده اند، می توانید برای چند دقیقه شیر را با پمپ یا با دست خارج کنید تا از مرحله ابتدایی فروکش قوی شیر بگذرید و سپس  کودک شیرخوار را شیر دهید. به این ترتیب، جریان شیر کمی آهسته تر خواهد بود.

اگر  کودک شیرخوارتان با شیشه شیر تغذیه می شود، اطمینان حاصل کنید که سرپستانک اندازه مناسبی دارد. سرپستانک هایی با جریان سریع تر، سوراخ های بیشتری دارند و می توانند مقدار زیادی شیر مادر یا شیر خشک را یک باره خارج کنند که ممکن است باعث تهوع  کودک شیرخوار شود.

حالت تهوع در کودکان شیرخوار هنگام غذا خوردن

دیدن اینکه  کودک شیرخوارتان با خوردن غذا دچار تهوع می شود ترسناک است، اما این بخشی از فرآیند طبیعی یادگیری خوردن است. سعی کنید وقتی این اتفاق می افتد، نگران نشوید، هرچند ممکن است سخت باشد.

از تولد تا حدود ۷ تا ۹ ماهگی، واکنش تهوع در واقع به نقاط جلوتر دهان تحریک می شود. به همین دلیل، تهوع ممکن است در شروع غذاهای جامد بیشتر دیده شود و وقتی که  کودک شیرخوار بزرگتر می شود (حدود ۹ تا ۱۲ ماهگی)، که واکنش تهوع به قسمت پشتی تر دهان منتقل می شود، کاهش یابد.

اگر در حال معرفی غذاهای جامد به  کودک شیرخوارتان هستید و او دچار حالت تهوع می شود، این مراحل را می توانید دنبال کنید:

مطمئن شوید که  کودک شیرخوارتان برای خوردن غذاهای جامد آماده است قبل از اینکه آنها را به او معرفی کنید. این حالت معمولا در حدود ۶ ماهگی اتفاق می افتد، زمانی که  کودک شیرخوار قادر به نشستن است، کنترل خوبی روی سر خود دارد، اشیا را با دستانش می گیرد، وقتی سیر است صورت خود را برمی گرداند، و به غذا علاقه نشان می دهد، مثلاً وقتی غذا نزدیک می شود، به جلو خم شده و دهانش را باز می کند.

وقتی فکر می کنید  کودک شیرخوارتان آماده است، ابتدا مقدار کمی غذا را روی قاشق بگذارید. به جای اینکه تمام قاشق را در دهانش قرار دهید که ممکن است باعث تحریک واکنش تهوع شود، قاشق را طوری کج کنید که کمی از غذا روی جلوی زبانش قرار گیرد.

اگر  کودک شیرخوارتان غذا را با زبانش بیرون می راند، لزوما به این معنا نیست که غذا را دوست ندارد، احتمالاً فقط سعی می کند این روش جدید خوردن را بفهمد. به آرامی به او غذا بدهید تا با آن آشنا شود.

بعد از چند بار تلاش، او شروع به استفاده از زبانش برای حرکت دادن غذا به عقب دهان خواهد کرد. اگر  کودک شیرخوارتان هنوز هم غذا را از دهانش بیرون می دهد یا پس از یک هفته تلاش همچنان در بلع غذا مشکل دارد، ممکن است هنوز برای غذاهای جامد آماده نباشد.

اگر کودک شیرخوارتان را از طریق روش از شیر گرفتن با هدایت کودک شیرخوار با غذاهای جامد آشنا می کنید، حالت تهوع در کودکان شیرخوار نیز بخشی طبیعی از این فرآیند است.  کودک شیرخوار شما در حال یادگیری تغذیه خود است و این طبیعتا با برخی چالش ها همراه خواهد بود. بگذارید  کودک شیرخوارتان خودش با تهوع کنار بیاید، اما مواظب او باشید تا مطمئن شوید دچار خفگی نمی شود.

برای جلوگیری ازحالت تهوع در کودک شیرخوار هنگام خوردن غذاهای انگشتی به او غذاهای نرم و آسان برای بلعیدن ارائه بدهید که به اندازه لقمه بریده شده اند، وقتی که مهارت گرفتن با دو انگشت را در حدود ۸ یا ۹ ماهگی پیدا می کند. اگر روش از شیر گرفتن با هدایت کودک شیرخوار را انجام می دهید، غذاهای نرم و بزرگ به او بدهید که بتواند آنها را بگیرد و بجود. این غذاها باید آزمایش فشار را بگذرانند،  یعنی باید به راحتی بین انگشت شست و انگشت اشاره یا بین زبان و سقف دهان فشار داده شوند تا  کودک شیرخوار بتواند به راحتی آنها را بخورد.

به او غذاهایی که خطر خفگی دارند، مانند انگور کامل، سوسیس، آجیل، سبزیجات خام، تکه های بزرگ گوشت یا پنیر، پاپ کورن یا دیگر غذاهای استوانه ای که می توانند راه هوایی را مسدود کنند (مانند تکه های سوسیس یا هات داگ)، ندهید.

اگر  کودک شیرخوارتان به دلیل عدم علاقه به بافت غذای جامد دچار حالت تهوع می شود، سعی کنید غذاهای مختلفی به او بدهید و به یاد داشته باشید که طبیعی است که یک کودک شیرخوار یک غذای جدید را چندین بار امتحان کند تا آن را بپذیرد.

اگر  کودک شیرخوارتان روی خود را برمی گرداند یا گریه می کند، یعنی دیگر سیر شده است. وسوسه نشوید که به او بیشتر غذا بدهید یا او را مجبور کنید که پس از سیر شدن بیشتر بخورد.

به احتمال زیاد  کودک شیرخوارتان با گذشت زمان و تجربه بیشتر در غذا خوردن، کمتر دچار تهوع خواهد شد، اگرچه برخی کودکان ممکن است واکنش تهوع بیش از حد فعالی داشته باشند. اگر  کودک شیرخوارتان حدود یک ماه پس از شروع غذاهای جامد هنوز هم دچار تهوع می شود، این موضوع را با پزشک او در میان بگذارید. پزشک کودک شیرخوارتان می تواند به شما مشاوره دهد و وضعیت را بررسی کند، یا حتی ممکن است پیشنهاد دهد که به یک متخصص مراجعه کنید تا از سلامت او مطمئن شوید.