چرا کودک شما در نیمه‌های شب بیدارتان می‌کند و چگونه می‌توان با بیدار شدن شبانه کودک برخورد کرد.
چرا فرزندم تمام شب نمی‌خوابد؟
این سوالی است که بسیاری از والدین خسته و بی‌خواب پس از رسیدن فرزندشان به سن مدرسه همچنان به آن فکر می‌کنند. اما ممکن است تعجب کنید که هیچ کودکی (و حتی بزرگسالان) واقعاً تمام شب را بدون بیدار شدن نمی‌خوابد.
بیدار شدن در طول شب بخشی طبیعی از چرخه خواب است. نکته کلیدی این است که بیاموزیم چگونه پس از بیدار شدن دوباره به خواب برویم. متأسفانه، همه کودکان هنوز این مهارت را به دست نیاورده اند. به عبارتی دیگر، اگر کودکتان برای خوابیدن به شما یا چیزی دیگر متکی باشد، ممکن است در ساعات ابتدایی صبح برای دوباره به خواب رفتن مشکل داشته باشد.
اما مهم است که به کودک خود کمک کنید تا بتواند شب‌ها به تنهایی دوباره به خواب برود. اگر بیدار شدن شبانه کودک مداوم شود، ممکن است در آینده به مشکلات رفتاری، عاطفی و یادگیری او منجر شود.
دلایل اضطراب خواب در کودکان
حتی کودکانی که به خوبی می‌خوابند نیز گاهی اوقات پس از بیدار شدن در شب به کمک نیاز دارند. منابع رایج اضطراب در کودکان، مانند دعوت نشدن به جشن تولد، نگرانی درباره یک امتحان، و ترس از مرگ یا بلایای طبیعی، می‌توانند خواب کودکان را مختل کنند.
کابوس‌ها نیز ممکن است باعث شوند که پس از بیدار شدن شبانه کودک در نیمه‌های شب به اتاق شما بیاید. تخیل کودک در دوران کودکی شکوفا می‌شود و این ممکن است باعث بروز خواب‌های ترسناک شود. شنیدن داستان‌های ترسناک، تماشای فیلم یا برنامه تلویزیونی ناراحت‌کننده یا تجربه استرس می‌تواند کابوس‌ها را ایجاد کند.
همچنین، هرگونه تغییر در روال عادی زندگی کودک مانند تعطیلات، بیماری یا حتی تغییر در زمان خواب می‌تواند الگوهای خواب او را به هم بزند.
چگونه با بیدار شدن نیمه شب کودک برخورد کنیم
ساعت ۳ صبح است و شما در خواب عمیقی هستید. ناگهان، یک فشار، یک ضربه، سپس یک فشار دیگر احساس می‌کنید. هرچقدر هم که تلاش می‌کنید آن را نادیده بگیرید، این مزاحمت ادامه می‌یابد. در نهایت، چاره‌ای ندارید جز اینکه چشمانتان را باز کنید. جلوی شما فرزندتان با لباس خواب ایستاده و آن کلمات آشنا را بیان می‌کند: “نمی‌تونم بخوابم!”
اگر شما و همسرتان با یک بغل گرفتن شبانه مشکلی ندارید، هیچ ایرادی در برآورده کردن خواسته کودک وجود ندارد. از نظر روانی یا پزشکی مشکلی در اجازه دادن به کودک برای خوابیدن در تخت شما وجود ندارد. کودکانی که در شب احساس امنیت و آرامش می‌کنند احتمالاً خوب می‌خوابند و نزدیکی به والدین یکی از راه‌های تقویت این حس امنیت است.
اما اگر نمی‌خواهید کودکتان در تخت شما بخوابد، در ادامه کارهایی وجود دارد که می‌توانید آن ها را انجام دهید.
از وسایل کمکی خلاص شوید
برخی کودکان ممکن است بدون داشتن یک وسیله راحتی مثل عروسک، موسیقی، چراغ روشن یا حضور شما در کنار تخت، در به خواب رفتن مشکل داشته باشند. مشکل این است که اگر این وسیله‌ها در زمان بیدار شدن کودک در شب در دسترس نباشد، ممکن است دوباره به خواب رفتن برای او سخت شود.
راه حل: وسایل کمکی‌ای که کودک نمی‌تواند به تنهایی در شب به آنها دسترسی پیدا کند را به تدریج حذف کنید. اگر قصد دارید چراغ راهرو را خاموش کنید، این کار را قبل از خواب کودک انجام دهید. نویز سفید یا موسیقی ملایم مشکلی ندارد، به شرطی که تمام شب پخش شود یا کودک بداند چگونه دوباره آن را روشن کند.
ثابت‌قدم باشید
یک برنامه تدوین کنید و به آن پایبند باشید. در نیمه‌های شب وقتی کودک درخواست می‌کند، به راحتی می‌توانید خسته شوید. اگر حتی یک یا دو بار در هفته موفق به ورود به تخت شما شود، مطمئناً به تلاش خود ادامه می‌دهد. بنابراین از تخت بلند شوید، کودکتان را به اتاقش برگردانید، یک بوسه سریع بدهید و اتاق را ترک کنید.
آماده باشید که در صورت لزوم این روال را بارها تکرار کنید. اگر کودکتان بیمار است یا کابوس بدی دیده، ممکن است بهتر باشد در اتاق او بمانید تا اینکه او را به اتاق خودتان راه دهید. این ممکن است کمتر به شکست برنامه منجر شود.
با هم مشکل را حل کنید
هر روز زمانی را برای صحبت درباره نگرانی‌های کودکتان اختصاص دهید تا از مشکلات خواب جلوگیری کنید. اما اگر کودکتان به تخت شما آمد، کمی مشاوره بحران ممکن است او را متقاعد کند که به تخت خودش بازگردد.
از پاداش دادن خودداری کنید
نمودارهای پاداش، برچسب‌ها، اسباب بازی های جدید و شیرینی‌ها احتمالاً مؤثر نخواهند بود زیرا شما به دلایل اصلی نمی‌پردازید. همچنین ممکن است کودکتان وقتی که پاداش را به دست نمی‌آورد، احساس شرم یا خجالت کند. بهتر است به کودکتان توجه و نزدیکی بیشتری بدهید. بیداری‌های شبانه را به طور عادی مدیریت کنید و در طول روز وقت بگذارید تا بفهمید چه چیزی باعث نگرانی کودکتان می‌شود.
از او نظر بخواهید
برای بهبود همکاری، کودکتان را در تصمیم‌گیری‌های مربوط به قوانین خواب خانواده دخیل کنید و حاضر به مذاکره باشید. بسیاری از کودکان تا زمانی که بدانند زمان بغل کردن در برنامه صبحگاهی لحاظ شده است، در اتاق خود می‌مانند. برای مثال، اگر از کودک خود بخواهید تا ساعت ۷ صبح در اتاقش بماند و او بگوید که می‌خواهد ساعت ۶ صبح بیدار شود، توافق بر سر ساعت ۶:۳۰ صبح ممکن است به او کمک کند تا به این برنامه پایبند باشد.
ایجاد یک روال خواب منظم
همه کودکان از داشتن روال‌ها و ساختارها سود می‌برند، اما برای کودکان ۳ ساله تا ۵ ساله، یک روال خواب منظم کلیدی است برای کمک به انتقال از زمان بازی به زمان خواب. یک روال پیش‌بینی‌شده به کودکتان کمک می‌کند تا بفهمد وقت خواب نزدیک است. شرکت شما در روال خواب، چه با خواندن داستان یا خواندن آهنگ، همچنین به کودکتان حس امنیت می‌دهد که می‌تواند ترس‌ها و اضطراب‌هایی که ممکن است باعث بیداری‌های نیمه شب شود را کاهش دهد.
بهداشت خواب را رعایت کنید
بهداشت خواب می‌تواند نقش بزرگی در توانایی کودکتان برای به خواب رفتن و در خواب ماندن ایفا کند. بهداشت خواب به محیطی که کودکتان در آن می‌خوابد و روال‌ها و ساختارهای اطراف زمان خواب اشاره دارد. نکات رایج بهداشت خواب شامل رفتن به رختخواب و بیدار شدن در یک ساعت معین هر روز و خوابیدن در یک اتاق تاریک است.
مدیریت زمان استفاده از تجهیزات الکترونیکی نیز جنبه بسیار مهمی از بهداشت خواب است. نور آبی از صفحه‌نمایش‌ها می‌تواند مغز را تحریک کند و به خواب رفتن و خواب ماندن را سخت‌تر کند. خاموش کردن صفحه‌نمایش‌ها حداقل یک تا دو ساعت قبل از خواب می‌تواند به کودکتان کمک کند تا برای خواب آماده شود.
با آن ها مصالحه کنید
در نظر داشته باشید که به کودکتان اجازه دهید در اتاق شما بماند، اما نه در تخت شما. به او بگویید که می‌تواند در اتاق بماند، به شرطی که روی زمین در یک کیسه خواب یا یک تشک نازک بخوابد. پس از چند شب یا چند هفته، ممکن است تخت نرم خودش برایش جذاب‌تر شود.
