معنی اسم الهام

گاهی در میانه ی روزهای تکراری، چیزی در دل آدم جوانه می زند؛ حسی شفاف، مثل بوی خاک بعد از باران. انگار تمام آنچه برای شروع دوباره نیاز بود، در یک نگاه، یک لبخند، یک حضور خلاصه شده باشد. حضوری که معنا می بخشد به ساده ترین لحظات زندگی.

او شبیه نسیمی ست که بی خبر از راه می رسد و بی هیچ صدایی، همه چیز را دگرگون می کند. نه پرهیاهوست، نه چشم گیر در ظاهر، اما وقتی کنارش هستی، انگار زندگی راه تازه ای پیدا می کند. در نگاهش روشنایی هست؛ در کلامش، آرامشی شبیه لالایی مادرانه.

با او، حتی سکوت هم حرفی برای گفتن دارد. چیزی در جانش می درخشد؛ جرقه ای که تو را وادار می کند عمیق تر ببینی، زیباتر حس کنی و با دل به مسیرت ادامه بدهی. بودنش خودِ معنای امید است؛ شبیه نوری که از درون می تابد.