معنی اسم رقیه

او آمد، آرام تر از نسیم و روشن تر از سحر. در چشم هایش درخشش نوری بود که از عمق دل برمی خاست. گویی آسمان به خاک خم شده بود تا مهربانی را در قالبی کوچک به زمین بسپارد. لبخندش شبیه آرامش دل خسته ای ست که بعد از طوفان، آغوش بهار را تجربه می کند.

حضورش، مثل نجوای دختری معصوم است که با نگاهش، قلب ها را تسخیر می کند. درونش، صداقت آمیخته با پاکی جریان دارد؛ و هر کجا که باشد، طراوتی لطیف با خود می آورد. از آن کودکانی ست که حتی در خاموشی، حضورشان دل را آرام می کند؛ گویی روحی قدسی در پیکری کوچک آرمیده است.

مهربانی اش بی قید و شرط است، دل بستگی اش عمیق و بی ریا. دلی دارد به زلالی چشمه ها و چهره ای که شکوفه ها را به یاد می آورد. او نه فقط دخترِ خانه، که مایه ی آرام جان است. تولدش نه یک اتفاق، که نوای بی صدای لطافت است در جهانی پرهیاهو.