عفونت کلیه در بارداری چیست؟
عفونت کلیه که با نام پزشکی پیلونفریت شناخته می شود، یکی از انواع شدید عفونت های دستگاه ادراری است که در دوران بارداری ممکن است رخ دهد. طبق مطالعات منتشرشده در منابع پزشکی معتبر، حدود 1 تا 2 درصد از زنان باردار دچار این عفونت می شوند. نکته نگران کننده اینجاست که بین 20 تا 30 درصد از این زنان ممکن است زایمان زودرس را تجربه کنند که می تواند برای سلامت نوزاد خطرساز باشد.
علت عفونت کلیه در بارداری چیست؟
در دوران بارداری، بدن تغییراتی را تجربه می کند که احتمال بروز عفونت کلیه را بیشتر می کند. افزایش هورمون پروژسترون، فشار واردشده به حالب ها به دلیل رشد رحم و کاهش سرعت تخلیه ادرار، از جمله عوامل مؤثر در ایجاد عفونت هستند.
برخی از شرایط خاص نیز می توانند خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش دهند:
- ابتلا به دیابت بارداری
- سابقه عفونت های مکرر ادراری
- کم خونی داسی شکل
- ضعف سیستم ایمنی
- مشکلات عصبی مثانه
- استعمال دخانیات
- عدم دریافت مراقبت های منظم دوران بارداری
این عفونت بیشتر در سه ماهه دوم بارداری و سه ماهه سوم بارداری دیده می شود، به ویژه در بارداری های دوقلو یا چندقلویی.
عفونت کلیه در بارداری چه علائمی دارد؟
علائم عفونت کلیه در بارداری معمولا سریع ظاهر می شوند و در صورت عدم درمان، به سرعت شدیدتر می شوند. مهم ترین نشانه ها عبارتند از:
- تب و لرز
- درد پهلوها یا ناحیه کمر
- تهوع و استفراغ
- سوزش ادرار
- ادرار خونی یا تیره
- احساس نیاز مکرر یا فوری به ادرار
در صورت مشاهده هر یک از این نشانه ها، مراجعه فوری به پزشک ضروری است. پزشک احتمالا نمونه ادرار را برای آزمایش کشت ادرار تجویز خواهد کرد و باید سایر دلایل مانند سنگ کلیه در بارداری یا عفونت ساده ادراری را نیز رد کند.
عوارض عفونت کلیه در بارداری
اگر عفونت کلیه در بارداری به موقع درمان نشود، می تواند عواقب جدی برای مادر و جنین داشته باشد:
- آسیب به کلیه
- کم خونی
- مشکل در تنفس
- سپسیس (عفونت گسترده در خون) که ممکن است کشنده باشد
- زایمان زودرس و تولد نوزاد با وزن پایین یا مشکلات تنفسی
چگونه باید از عفونت کلیه در بارداری پیشگیری کرد؟
پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. با رعایت چند نکته ساده می توانید تا حد زیادی احتمال ابتلا به عفونت کلیه را کاهش دهید:
- نوشیدن آب به میزان کافی
- تخلیه منظم مثانه، به ویژه قبل و بعد از نزدیکی
- رعایت بهداشت فردی (مثلا شست وشو از جلو به عقب بعد از استفاده از سرویس بهداشتی)
- استفاده از لباس زیر نخی و لباس های راحت
- اجتناب از دوش واژینال
- پیگیری و درمان سریع عفونت های ادراری
- شرکت در همه جلسات مراقبت بارداری
اگر سابقه عفونت ادراری دارید، ممکن است پزشک برای شما آزمایشات بیشتر یا حتی آنتی بیوتیک پیشگیرانه تجویز کند.
درمان عفونت کلیه در دوران بارداری چگونه است؟
اگر دچار درد پهلو، تب، لرز یا سایر علائم عفونت ادراری در بارداری شدید، باید فورا به پزشک مراجعه کنید. در صورت تشخیص پیلونفریت، معمولا نیاز است حداقل 48 ساعت در بیمارستان بستری شوید تا آنتی بیوتیک های تزریقی دریافت کنید.
درمان معمولا شامل:
- آنتی بیوتیک های وریدی در بیمارستان
- پیگیری نتایج آزمایش ادرار تا منفی شدن عفونت
- ادامه مصرف آنتی بیوتیک خوراکی در منزل به مدت یک تا دو هفته
- کنترل تب و پایش وضعیت کلیه و جنین
اگر داروی اولیه جواب ندهد، ممکن است نوع آنتی بیوتیک تغییر داده شود.
آیا باید نگران عفونت کلیه در بارداری باشم؟
بله، اما نگران بودن به تنهایی کافی نیست. آگاهی و اقدام به موقع می تواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند. اگر نشانه ای از عفونت ادراری دارید یا سابقه عفونت دارید، حتما با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، شرکت در تمام ویزیت های بارداری کمک می کند که این نوع عفونت ها زودتر شناسایی و درمان شوند.
آیا شما یا یکی از اطرافیانتان در دوران بارداری با عفونت کلیه مواجه بوده اید؟ تجربیات یا سؤالات خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید تا با کمک هم به آگاهی بیشتری برسیم.
