نه کامپیوتر نه گوشی و نه تلویزیون به خودی خود بد نیستند. اما روش‌های درست و نادرستی برای معرفی گوشی به کودکان نوپا وجود دارد. کلید کمک به کودکتان برای بهره‌برداری بیشتر از کامپیوتر و گوشی، محدود کردن زمان صرف شده در استفاده از آن ها و تبدیل آن به تجربه‌ای مشترک است.در ادامه نکاتی را گردآوری کرده ایم که می تواند برای شما و فرزندتان مفید باشد.
صبر کنید تا کودکتان حداقل 9 ماه تا یک ساله شود
کودکان کمتر از 9 ماه مهارت‌های جسمی لازم برای تعامل با تلفن همراه یا کامپیوتر را ندارند.
دید آنها تا حدود 6 ماهگی به اندازه کافی توسعه نیافته تا بتوانند به وضوح روی صفحه نمایش تمرکز کنند. و بیشتر کودکان نیاز دارند بتوانند به تنهایی بنشینند تا بتوانند از تماشای برنامه لذت ببرند. پس بدون حمایت معمولاً تا حدود 6 تا 8 ماهگی این اتفاق رخ نمی‌دهد.
نوزادان همچنین تمرکز لازم برای دنبال کردن آنچه روی صفحه نمایش رخ می‌دهد را ندارند.
وقتی کودکتان علاقه نشان می‌دهد شروع کنید
استفاده از گوشی فعالیتی نیست که ارزش اجباری کردن داشته باشد. منتظر باشید تا کودکتان کنجکاوی نشان دهد.
آیا او به گوشی شما علاقه دارد؟ آیا به آن دست می زند؟ آیا وقتی شما با آن کار می‌کنید یا در اینترنت جستجو می‌کنید، شما را تماشا می‌کند؟
اگر او برای رسیدن به آن لبخند می‌زند، می‌خندد، دست می‌زند – شروع کنید. اگر نه، آن را رها کنید. نگران نباشید که مهارت‌های کامپیوتری خود را از دست می‌دهد. با یک بار استفاده از آن در مهدکودک، یاد می‌گیرد که چگونه موس یا توپ غلتان را به خوبی استفاده کند.
زمان گوشی را به زمان مشترک تبدیل کنید
تجربه استفاده از گوشی را با کودکتان به عنوان یک دوست، همکار و راهنما به اشتراک بگذارید. به این ترتیب، شما آنجا خواهید بود تا کودکتان را تحریک کنید، درست همانطور که هنگام خواندن کتاب این کار را انجام می‌دهید.
این به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های واژگان و حافظه اش را توسعه دهد و زمانی را با مامان یا بابا به اشتراک بگذارد. و، از حدود 2 سالگی، زمانی که کودکتان شروع به پرسیدن سوالات می‌کند، شما آنجا خواهید بود تا به آنها پاسخ دهید، که این بخش مهمی از درک کودک از دنیای اوست.
برنامه‌هایی را انتخاب کنید که برای کودکان نوپا طراحی شده‌اند
بازی‌های بزرگسالان برای مغز یک کودک نوپا بسیار سریع، بسیار بلند و بسیار گیج کننده هستند و می‌توانند ترسناک باشند. بهتر است با بازی‌هایی که برای کودکان زیر 3 سال توسعه یافته‌اند، شروع کنید. و اگر با بازی‌های ماریو برادرز شروع کنید کار را باید تمام شده بدانید.
هدف شما باید سرگرمی و آشنایی با گوشی باشد، نه یادگیری آکادمیک
بهترین حالت این است که یک کودک زیر 3 سال گوشی را به عنوان یک اسباب‌بازی دیگر در اختیارش ببیند و نه یک استاد کار. هیچ دلیلی برای آموزش حروف الفبا یا جمع و تفریق به کودک یک ساله وجود ندارد.
در عوض، به دنبال چیزهایی باشید که مهارت‌های آمادگی خواندن و ریاضی را تقویت می‌کنند. اینها می‌توانند شامل درک شنیداری، علت و معلول، تضادهایی مانند بزرگ و کوچک، و شناسایی رنگ‌ها و اشکال باشند. حتی در این صورت، شما اشتیاق کودکتان برای یادگیری و کامپیوتر را حفظ می‌کنید اگر مهارت‌سازی به صورت تصادفی در قالب داستان، آهنگ یا بازی خوب باشد.
زمان استفاده از گوشی را محدود کنید
چندین جلسه 30 ثانیه‌ای نقطه شروع خوبی برای کودکان 1 تا 2 ساله است. بیشتر کودکان در این سن اگر بیشتر از این ادامه دهید، علاقه خود را از دست می‌دهند.
تا زمانی که کودکتان 3 یا 4 ساله می‌شود، می‌توانید زمان استفاده از گوشی را تا یک ساعت در روز (به طور کل) افزایش دهید، اگر کودکتان تمایل دارد ادامه دهد، اما بیشتر از این مقدار نباشد. بیش از این، به زمان مورد نیاز برای انجام دیگر وظایف مهم رشد مانند خوردن، خوابیدن، بازی کردن، رقصیدن و صحبت کردن با بزرگسالان و دیگر کودکان آسیب می‌رساند.
هر زمان که با کودکتان با گوشی بازی می‌کنید، به نشانه‌های خستگی او توجه کنید. اگر او نگاهش را از صفحه نمایش برمی‌دارد و شروع به بی‌قراری، خواب‌آلودگی یا گریه می‌کند، وقت آن است که بازی را متوقف کنید.
برنامه‌هایی با تصاویر بزرگ و قابل دیدن انتخاب کنید
یک تا سه تصویر در هر صفحه راهنمای خوبی است، به خصوص برای کودکان حدود 1 ساله. وقتی تصویر پیچیده‌تر می‌شود، مانند یک صحنه خیابان با شخصیت‌های زیاد، یک کودک خردسال نمی‌تواند آن را درک کند.
در این مرحله رشد، تصاویر دیوانه‌وار و پیچیده برای مغز در حال توسعه کودکتان بسیار آشفته کننده هستند. اما با پیشرفت مهارت‌های بینایی او، می‌توانید از برنامه‌هایی با تصاویر پیچیده‌تر استفاده کنید. تا سن 3 سالگی کودکتان ممکن است آماده صحنه‌های بزرگتر باشد.
برنامه‌هایی با آهنگ‌های ساده انتخاب کنید
از زمان تولد، نوزادان از آهنگ‌ها و موسیقی با ریتم یکنواخت و حتی تن آهنگین لذت می‌برند. تکرار آهنگ‌ها به کودکان یک ساله کمک می‌کند الگوها را تشکیل دهند و شروع به پیش‌بینی کنند که چه اتفاقی خواهد افتاد.
اگر یک کودک 18 ماهه دارید، با صداهای زنگ‌ها، سوت‌ها یا ساعت‌ها سرگرم شوید، کودکان در این سن واقعاً به آنها پاسخ می‌دهند. اما از چیزهایی با صداهای پرهیجان یا موسیقی راک بلند پرهیز کنید. ریتم تصادفی برای گوش‌های بسیار جوان گیج‌کننده و حتی ترسناک است.
داستان‌ها را تا زمانی که کودکتان حداقل 2 ساله شود کنار بگذارید
برنامه‌هایی با داستان‌های کوتاه می‌توانند خواندن بلند برای کودکتان را تکمیل کنند. می‌توانید به تدریج به سمت داستان‌های طولانی‌تر پیش بروید تا درک شنیداری و تمرکز کودکتان افزایش یابد. اما داستان‌های پریان و نرم‌افزارهای ماجراجویی پیچیده را برای کودکان بزرگتر، از حدود 2 سالگی، نگه دارید. کودکان خردسال نمی‌توانند به دنبال طرح‌های داستانی باشند و ممکن است ناامید شوند.
قبل از استفاده تحقیق کنید
دوستان و معلمان ممکن است بتوانند به شما توصیه‌هایی کنند و حتی به شما اجازه دهند نرم‌افزاری که دوست دارند را امتحان کنید.
قبل از اینکه چیزی نصب کنید، از وب‌سایت‌هایی که مطالبی برای پیش‌دبستانی‌ها ارائه می‌دهند بازدید کنید تا ببینید آیا کودکتان از تعامل با گوشی لذت می‌برد یا نه.
