چگونه کودک نوپای خود را به خواب ببرید ؟ با رشد کودکتان، نیازهای خواب او نیز تغییر می‌کند. در این مقاله نکاتی آورده شده است که به شما کمک می‌کند کارهایی انجام دهید که کودک نوپایتان خواب بهتری داشته باشد. نوزادتان به یک کودک نوپا تبدیل شده، بنابراین باید اکنون بهتر بخوابد، درست است؟ متأسفانه، همیشه اینطور نیست: خواب کودک نوپا می‌تواند به همان اندازه چالش‌برانگیز باشد که خواب نوزاد.
خوشبختانه، شما می‌توانید کارهای زیادی انجام دهید تا عادات خواب سالم را در این مرحله به او بیاموزید. از ایجاد یک محیط خواب آرام گرفته تا استفاده از یک شی دلگرم‌کننده، در ادامه راه‌هایی آورده شده است که می‌توانید به کودک نوپایتان کمک کنید به خواب برود.
چرا کودک نوپای شما نمی‌خوابد
شاید کودکتان خواب خوبی داشته و اکنون از خواب نیمروزی خودداری می‌کند و در برابر زمان خواب مقاومت می‌کند، یا شاید همیشه با خواب مشکل داشته و دوران نوپایی فقط وضعیت را بدتر کرده است. سابقه خواب کودکتان هرچه باشد، سال‌های کودک نوپایی می‌تواند حتی دقیق‌ترین برنامه خواب را نیز به هم بریزد.
چرا کودکان نوپا از خوابیدن خودداری می‌کنند؟ دلایل متعددی وجود دارد:
- استقلال رو به رشدشان: کودک نوپای شما در حال درک این موضوع است که فردی جدا از شماست، کسی که افکار، ایده‌ها و نظرات خودش را دارد. او ممکن است بپرسد چرا باید فقط به این دلیل که شما گفتید، بخوابد در حالی که ترجیح می‌دهد بازی کند.
- کنجکاوی بی پایانشان: برای یک کودک نوپا، دنیا پر از چیزهای جدید و جالب برای کشف کردن است. چرا باید وقت خوابیدن را تلف کند در حالی که می‌تواند به دنبال حشرات برود، گل‌ها را بچیند، همه دستمال‌ها را از جعبه بیرون بیاورد و روی دیوارها رنگ کاری کند؟ مغز آنها به طور مداوم به آنها می‌گوید برو، برو، برو در حالی که شما به آنها می‌گویید متوقف شو و بخواب.
- اضطراب جدایی: بیشتر کودکان خردسال دوره‌هایی از اضطراب جدایی را تجربه می‌کنند، اما این می‌تواند در زمان‌های مختلف برای کودکان مختلف اتفاق بیفتد. معمولاً از حدود 8 تا 9 ماهگی شروع می‌شود و در حدود 12 تا 24 ماهگی به اوج خود می‌رسد، هرچند ممکن است تا زمانی که کودک شما 3 ساله شود ادامه یابد. و حتی اگر شما هنوز در خانه باشید، ترک آنها در اتاق برای خواب در زمان خواب نیمروزی یا شبانه می‌تواند همان احساس اضطرابی را به وجود آورد که آنها را با پرستار کودک می‌گذاشتید.
- پسرفت خواب: متأسفانه، پسرفت‌های خواب با رشد کودکتان پایان نمی‌یابند. آنها می‌توانند روال خواب یک کودک که قبلاً خوب می‌خوابید را به هم بزنند، باعث بیدار شدن‌های مکرر شبانه و نبردهای خواب نیمروزی شوند. (این پسرفت‌ها می‌توانند در هر زمانی اتفاق بیفتند، اما بیشتر در حدود 12 ماهگی و 18 ماهگی شایع هستند.)
- نیازهای خواب در حال تغییر: یک کودک نوپا به طور متوسط به حدود 11 تا 14 ساعت خواب در روز نیاز دارد که بیشتر این خواب در شب اتفاق می‌افتد. اگر کودک نوپایتان خواب نیمروزی خیلی طولانی داشته باشد ( بیش از چهار ساعت در روز بخوابد ) ممکن است هنگام خواب شب احساس خستگی نکند. از سوی دیگر، اگر کودک نوپایتان 12 یا 13 ساعت در شب می‌خوابد، ممکن است سخت باشد که برای یک خواب نیمروزی آماده شود. سعی کنید تغییرات جزئی در برنامه خواب کودکتان ایجاد کنید تا با توصیه‌ها برای ساعت‌های خواب برای سن او مطابقت داشته باشد.
اگر کودک نوپا نمی‌خوابد چه کار باید کرد
ایجاد یک روال خواب آرام و مداوم یکی از بهترین راه‌ها برای کمک به کودکتان در به خواب رفتن است. مراسم شما می‌تواند شامل هر یک (یا همه) موارد زیر باشد: حمام کردن کودک، بازی آرام، کمک به کودک برای پوشیدن پیجامه، خواندن داستان قبل از خواب، خواندن یک لالایی، و دادن یک بوسه و آغوش شب بخیر.
روال خواب شما می‌تواند از چند دقیقه تا حدود 40 دقیقه طول بکشد ( اگر شامل حمام باشد.) ممکن است نیاز به کمی آزمایش داشته باشد، اما سعی کنید آن را به اندازه کافی کوتاه نگه دارید که بتوانید هر شب هر مرحله را بدون از دست دادن علاقه کودک نوپایتان انجام دهید.
هر روالی که برای خانواده شما مناسب است، خوب است، به شرطی که هر شب به همان ترتیب و در همان زمان انجام دهید. تعیین و پایبندی به یک زمان خواب منظم، هم در روزهای هفته و هم در آخر هفته‌ها، کلید ایجاد عادات خواب خوب است.
این زمان خوبی است که ذکر کنیم کودکانی که به عنوان نوزاد آموزش خواب دیده‌اند ممکن است نیاز داشته باشند که دوباره یاد بگیرند چگونه خود را آرام کنند. اگر از زمان نوزادی کودک خود تغییراتی در روال خود ایجاد کرده‌اید، مثلاً اگر زمان خواب او دیرتر شده یا دیگر به او شبانه بطری یا پستانک نمی‌دهید، کودک نوپایتان ممکن است نیاز به کمک داشته باشد تا به این شرایط جدید عادت کند.
سعی کنید از ورود به اتاق آنها به محض اینکه شما را صدا می‌کنند یا شروع به ناراحتی می‌کنند، خودداری کنید؛ به آنها فرصت دهید تا کمی خودشان مسئله را حل کنند. و اگر برای کمک وارد شدید، اتاق آنها را تاریک و ساکت نگه دارید و تعاملات خود را به حداقل برسانید، تا آنها فکر نکنند زمان بیداری و بازی است.
روش‌های آموزش خواب مانند روش ملایم، گریه کنترل‌شده و فربر می‌توانند به کودک نوپای شما کمک کنند که دوباره به خوبی خودشان بخوابند.
علاوه بر دادن فرصت به کودک نوپایتان برای آرام کردن خود در زمان خواب نیمروزی یا بیدار شدن شبانه، این کارها را نیز می‌توانید انجام دهید:
- اجازه دهید با شی دلگرم‌کننده‌اش بخوابد: کودک نوپای شما اگر یک پتو یا حیوان عروسکی نرم و دوست‌داشتنی در کنار خود داشته باشد تا او را همراهی کند، ممکن است راحت‌تر به خواب برود. این یک ابزار خواب نامیده می‌شود و در حالی که می‌تواند یک عنصر کاملاً جدید به روال خواب اضافه کند اما فایده‌ای دارد که کودک شما یک شی را با خواب مرتبط می‌کند و با آن احساس راحتی می‌کند.
- قرار دادن چراغ خواب در اتاق آنها: بسیاری از کودکان نوپا وقتی در شب در یک اتاق تاریک بیدار می‌شوند و نمی‌توانند چیزی آشنا را ببینند، دچار اختلال و ناراحتی می‌شوند. چراغ خواب می‌تواند به کودک شما اطمینان بدهد که در محیط آشنایی قرار دارد و به آنها کمک کند دوباره به خواب بروند.
- استفاده از دستگاه نویز سفید: اگر هنوز این کار را نکرده‌اید، سعی کنید از یک دستگاه نویز سفید استفاده کنید. پخش صدای محیط، لالایی، موسیقی کلاسیک و دیگر آهنگ‌های مورد علاقه کودکان در زمان خواب ممکن است به آنها کمک کند تا به دنیای خواب بروند. موسیقی و نویز سفید صداهای پس‌زمینه آرامش‌بخشی را فراهم می‌کنند که به کودک شما کمک می‌کند به خواب برود.
- دادن پستانک یا اجازه دادن به مکیدن انگشت شست: این عادت معمولاً برای کودکان نوپا خوب است، معمولاً مکیدن پستانک یا انگشت شست تا زمانی که دندان‌های دائمی کودک شروع به درآمدن نکنند، یا بین سنین 4 تا 6 سالگی، مشکلات دهانی یا دندانی ایجاد نمی‌کند.
- دادن شیر گرم: اگر کودک نوپایتان دیگر شیر مادر نمی‌خورد، یک لیوان شیر گرم یا یک میان‌وعده قبل از خواب ممکن است او را آرام کرده و به خوابیدن کمک کند. این کار را در ابتدای روال خواب انجام دهید و حتماً مسواک زدن دندان‌های کودک نوپایتان را نیز به عنوان بخشی از روال خواب در نظر بگیرید. اجازه ندهید که با یک فنجان سرپیچی به رختخواب برود، چون این می‌تواند منجر به پوسیدگی دندان شود.
- مطمئن شوید که به اندازه کافی خسته هستند: این یک تعادل ظریف است! خواب روزانه بیش از حد خواب شبانه آرام را سخت می کند، اما اگر در طول روز به اندازه کافی نخوابند، احتمالاً در زمان خواب شبانه خسته خواهند شد و این باعث می‌شود که سخت‌تر به خواب بروند. سعی کنید زمان خواب نیمروزی آنها را طوری تنظیم کنید که حداقل سه ساعت قبل از زمان خواب شبانه بیدار باشند؛ این معمولاً به اندازه کافی طولانی است تا آنها آماده خواب باشند، اما نه آنقدر طولانی که نتوانند آرام شوند.
- آنها را در طول روز فعال نگه دارید: کودک نوپای شما انرژی زیادی دارد، بنابراین مهم است که او را در طول روز با فعالیت‌هایی که او را خسته می‌کنند، مشغول نگه دارید. آنها مشتاق به تمرین همه مهارت‌های جدیدی هستند که در حال توسعه آنها هستند، مانند راه رفتن و صحبت کردن، بنابراین فرصت‌های زیادی به آنها بدهید.
کمک های خواب برای کودکان نوپا
وقتی کودکتان شب به شب دچار مشکل است، می‌تواند وسوسه‌کننده باشد که به آنها دارویی بدهید که برای تقویت خواب طراحی شده است. بسیاری از ما به داروهایی مانند بنادریل و تایلنول PM، همچنین مکمل‌های غیر دارویی مانند ملاتونین، بابونه و منیزیم، برای بهتر خوابیدن تکیه می‌کنیم، پس چرا نمی‌توانیم این گزینه‌ها را به کودکانمان پیشنهاد دهیم؟
تمام داروها برای کودکان نوپا ایمن یا مؤثر نیستند و کارشناسان توصیه نمی‌کنند به کودکان داروهایی برای کمک به خوابیدن بدهید، زیرا تحقیقات زیادی در مورد تأثیرات بلندمدت آن بر کودکان انجام نشده است.
در حالی که ملاتونین به معنای واقعی کلمه یک “دارو” نیست، ایمنی آن برای کودکان هنوز اثبات نشده است. بیشتر کارشناسان همچنین توصیه می‌کنند که از دادن سایر داروهای گیاهی به کودکان نوپا خودداری کنید، زیرا دوزهای ایمن برای کودکان مشخص نشده است. همچنین، بدن یک کودک ممکن است به داروها و گیاهان به طور متفاوتی نسبت به بدن یک بزرگسال واکنش نشان دهد.
همیشه قبل از دادن هر گونه دارو یا مکمل برای کمک به خوابیدن به کودکتان با پزشک اطفال مشورت کنید.
