چگونه جیغ زدن کودک نوپا را کنترل کنیم؟

جیغ زدن کودک نوپا یک مسئله آزاردهنده (اما کاملاً طبیعی!) است. ممکن است نتوانید این مرحله پر سروصدا را کاملاً متوقف کنید، اما راهکارهایی وجود دارد که می‌توانید برای آرام کردن او استفاده کنید. وقتی کودکتان در خانه صدای خود را آزمایش می‌کند، شاید سر و صدای زیادی ایجاد شود و شما آرزو کنید که ای کاش گوش‌گیر داشتید، اما آن را مدیریت می‌کنید. اما اخیراً، کودک جیغ‌زن شما این نمایش‌های صوتی را به بیرون از خانه کشانده است؛ جیغ زدن در فروشگاه، در ماشین و در زمان مخصوص کودکان در کتابخانه. شما شرمنده، حواس‌پرت و با نگاه‌های خشمگین روبرو هستید.

حالا چه کنیم؟

یک نفس راحت بکشید؛ جیغ زدن کودک نوپا یک مرحله طبیعی از رشد است، اما روش‌هایی وجود دارد که می‌توانید این عادت تازه به‌دست آمده کودک یک ساله خود را منحرف کنید یا با آن سازگار شوید. در ادامه به شما می‌گوییم چه کاری می‌توانید انجام دهید.

چرا کودک من اینقدر جیغ می‌زند؟

حتی اگر جیغ زدن کودک نوپا بی‌مورد به نظر برسد، احتمالاً دلیلی برای آن وجود دارد، از جمله:

آنها سعی دارند توجه شما را جلب کنند

برخی کودکان هر وقت بخواهند توجه والدین را جلب کنند، جیغ می‌زنند. این راهی است که به شما می‌گویند “هی، به من نگاه کن!” بسته به سن و مرحله رشد کودک، ممکن است هنوز دایره لغات کافی برای گفتن این جمله به شما نداشته باشند؛ اما از آنجایی که از بدو تولد جیغ زده‌اند، این مهارت را به خوبی دارند.

آنها احساسات خود را بیان می‌کنند

برخی کودکان برای بیان احساسات قوی خود جیغ می‌زنند. ممکن است از شادی جیغ بزنند، اما بیشتر به دلیل عصبانیت یا ناامیدی است. وقتی چیزی را می‌خواهند و نمی‌توانند داشته باشند، جیغ زدن آنها به معنای “من این را می‌خواهم – همین حالا بده!” است. گاهی اوقات این جیغ زدن پیش‌زمینه یک عصبانیت کامل است، بنابراین اگر بتوانید آن را زودتر خنثی کنید، ممکن است بعداً سردرد نداشته باشید.

آنها در حال لذت بردن هستند

اگر تا به حال در یک ترن هوایی جیغ زده‌اید، می‌دانید که گاهی کودکتان فقط برای تفریح جیغ می‌زند. صدای بلند کودک نوپای شما عمدی نیست تا شما را اذیت کند، بلکه به دلیل شور و شوق فراوان کودکانه او است. کودکان نوپا دوست دارند قدرت صدای خود را کشف کنند و نحوه استفاده از آن را تجربه کنند.

این دلایل ممکن است برای شما آزاردهنده باشد، اما جیغ زدن کودک نوپا بخشی از مراحل رشد کودک و کاملاً طبیعی است. کودکان نوپا خواسته‌ها و نیازهای زیادی دارند، اما تعداد کلمات کمی برای توصیف آنها دارند. تا ۱۸ ماهگی، بیشتر کودکان سعی می‌کنند چندین کلمه تک را بگویند، اما در این مرحله، هنوز احساسات بیشتری نسبت به دایره لغات خود دارند، بنابراین جای تعجب نیست که آنها ناامید شوند!

جیغ زدن کودکان معمولاً از سن ۱ تا ۲ سالگی شروع می‌شود و به اوج می‌رسد. خبر خوبی هم در این رابطه وجود دارد؟ آنها با رشد دایره لغات خود از این مرحله خارج می‌شوند.

چگونه می‌توانم جیغ زدن کودک نوپا را متوقف کنم یا به حداقل برسانم؟

برای بسیاری از والدین، سخت‌ترین بخش کنار آمدن با کودک جیغ‌زن، نادیده گرفتن نگاه‌های دیگران است. فقط به یاد داشته باشید که هر والدینی این وضعیت را تجربه کرده‌اند و سعی کنید آن را شخصی نکنید.

جیغ زدن به کودکتان برای کاهش صدا کمکی نمی‌کند، فقط این پیام را می‌رساند که هر کس صدایش بلندتر باشد، پیروز می‌شود. بهترین کار این است که از موقعیت‌هایی که کودک شما را تحریک به بلند کردن صدا می‌کند، اجتناب کنید و وقتی شروع به جیغ زدن می‌کنند، توجهشان را منحرف کنید.

در ادامه چند نکته برای جلوگیری از جیغ زدن کودک نوپا به صورت بی‌دلیل، آورده شده است:

از آنها بخواهید صدای داخل خانه را استفاده کنند

اگر کودکتان به دلیل خوشحالی جیغ می‌زند، سعی کنید نظر ندهید یا انتقاد نکنید. اما اگر واقعاً اذیت می‌شوید، از آنها بخواهید از “صدای داخل خانه” استفاده کنند. و صدای خودتان را پایین بیاورید تا مجبور شوند برای شنیدن شما صدایشان را پایین بیاورند.

احساساتشان را تأیید کنید

اگر جیغ زدن کودک نوپا به دلیل جلب توجه است، از خود بپرسید آیا واقعاً ناراحت یا مضطرب هستند. مثلاً اگر در یک سوپرمارکت بزرگ شلوغ هستید، ممکن است محیط برایشان خیلی زیاد باشد. به محض توانایی از آنجا خارج شوید، اگر همسرتان همراهتان است بیرون بروید، یا سعی کنید خریدتان را سریع تمام کنید.

اگر فکر می‌کنید آنها فقط کمی بی‌حوصله یا بدخلق هستند، آن را تأیید کنید. به آرامی بگویید: “می دونم که میخوای بریم خونه، اما چند دقیقه دیگه کارمون تموم میشه.” این که می‌دانید چه حسی دارند نه تنها آنها را آرام می‌کند، بلکه به آنها کمک می‌کند یاد بگیرند چگونه احساسات خود را به کلمات بیاورند.

اگر می‌دانید کودکتان جیغ می‌زند چون فکر می‌کند می‌تواند فوراً یک بیسکویت از شما بگیرد، تسلیم نشوید

دادن چیزی که می‌خواهند هنگام جیغ زدن، تنها رفتار آنها را تقویت می‌کند. به جای آن، به آرامی به کودکتان بگویید: “می دونم که بیسکویت میخوای، اما اول جیغ زدن رو تموم کنی. وقتی جیغ کشیدنت تموم شد، می تونی یه بیسکویت داشته باشی.”

از آن یک بازی بسازید

سعی کنید نیاز آنها به بلند بودن را با گفتن “بیا هر دو تامون با هم جیغ بکشیم” برآورده کنید و سپس با آنها همراه شوید. آنها را متقاعد کنید که صدا را کم کنند با گفتن “حالا وقتشه ببینیم کی می تونه بهتر و یواش تر صحبت کنه.” سپس می توانید به سراغ حرکات دیگر بروید، حرکاتی مثل گذاشتن دست‌ها روی گوش یا بالا و پایین پریدن. این کار جیغ زدن کودک نوپا را به یکی از سرگرمی‌های متعدد آنها تبدیل می‌کند.

البته، این بازی در خانه یا فضای باز بهترین کارایی را دارد. اما اگر در مکان عمومی هستید، می‌توانید یک بازی ساکت‌تر امتحان کنید، مثلاً بگویید: “اوه، صدات شبیه یه شیر بزرگه. می تونی مثل یه بچه گربه صدا در بیاری؟” اگر حاضر به بازی شدند، با حیوانات ساکت دیگری که می‌توانند صدای آن ها را تقلید کنند، ادامه دهید.

آنها را مشغول نگه دارید

می‌توانید با مشغول کردن کودکتان به یک فعالیت، خریدها را برای آن ها سرگرم ‌کننده‌ تر کنید. درباره کارهایی که انجام می‌دهید و چرایی آن صحبت کنید یا افراد و چیزهای اطراف را به آنها نشان دهید. وقتی کودکتان مشغول است، کمتر احتمال دارد که از بی‌حوصلگی جیغ بزند.

می‌توانید از کودکتان بخواهید به شما در انتخاب اقلام از قفسه‌ها کمک کند یا یک آهنگ درباره کاری که انجام می‌دهید بسازید. یا سعی کنید یک میان‌وعده یا اسباب‌بازی مورد علاقه به آنها بدهید تا هنگام خرید مشغول باشند.

برنامه‌ ریزی کارها بر اساس زمان‌ بندی کودک

همیشه امکان‌پذیر نیست که طبق برنامه کودک خود عمل کنید، اما هر وقت می‌توانید، مطمئن شوید که کودک شما قبل از خروج از خانه به اندازه کافی استراحت کرده و سیر شده است.

انتخاب رستوران‌های پر سروصدا

وقتی کودکتان را همراه خود دارید، شاید بهتر باشد از مکان‌های آرام، صمیمی یا رسمی برای غذا خوردن دوری کنید. در عوض، به جاهایی بروید که سایر خانواده‌ها می‌روند. وقتی کودک شما در یک رستوران پر سروصدا جیغ می‌زند، کمتر خجالت‌زده می‌شوید و کمتر احتمال دارد که با جلب توجه کودک، رفتار او را تقویت کنید.

نادیده گرفتن جیغ زدن کودک نوپا

این کار قطعاً گفتنش آسان‌تر از انجام دادن است و شاید نتوانید زمانی که کودکتان جیغ می‌زند، این کار را انجام دهید، اما در خانه می‌توانید به راحتی جیغ‌های او را نادیده بگیرید. بسته به سن کودک، ممکن است متوجه شود که جیغ زدن در واقع چیزی که می‌خواهد را برایش به ارمغان نمی‌آورد. و برای برخی کودکان، دریافت هر نوع پاسخ یا توجهی تنها این پیام را می‌رساند که جیغ زدن یک راه معقول برای برقراری ارتباط است.

به عنوان مثال، به جای درخواست از کودک برای استفاده از صدای داخل خانه، منتظر بمانید تا جیغ زدن تمام شود و تنها زمانی که آرام است، به او توجه کنید. با کودکتان صحبت کنید و بگویید: “اوه، ممنون که آروم شدی! حالا می تونی این لیوان آبی رو داشته باشی.”

چه زمانی باید با پزشک درباره جیغ زدن کودک نوپا صحبت کنید؟

احتمالاً نیازی نیست که جیغ زدن کودکتان را به پزشک او اطلاع دهید: این یک مرحله طبیعی اما آزاردهنده از دوران کودکی است و باید با رشد زبان کودکتان بهبود یابد. تا سن ۲ سالگی، بسیاری از کودکان به سرعت دایره لغات خود را گسترش می‌دهند و حتی ممکن است دو کلمه را در جملات کوتاه به هم پیوند دهند. هر چه بهتر بتوانند منظور خود را به صورت کلامی بیان کنند، کمتر به جیغ زدن متوسل می‌شوند.

با این حال، مواقعی وجود دارد که ممکن است بخواهید جیغ زدن کودک نوپا را به پزشک اطلاع دهید. در ادامه چند مورد از این موقعیت ها ذکر شده است.

شب‌ها با جیغ از خواب بیدار می‌شوند

این معمولاً به کابوس‌های شبانه اشاره دارد که به خودی خود خطرناک نیستند اما می‌توانند خواب کودک شما را مختل کنند و به طور کلی برای کودکان و والدین ناراحت‌کننده باشند. پزشک کودک شما می‌تواند راهنمایی‌هایی برای مواجهه با این اختلالات خواب ارائه دهد.

نرخ رشد گفتاری آن‌ها مطابق معمول نیست

هر کودکی بر اساس زمان‌بندی خود رشد می‌کند و در رسیدن به مراحل زبانی انعطاف وجود دارد. با این حال، اگر کودک شما بیش از ۱۸ ماه دارد و به دلیل عدم توانایی در تقلید صداها یا درک کلمات ساده، درخواست‌ها یا سؤالاتی که از او می‌شود جیغ می‌زند، بهتر است با پزشک او مشورت کنید.

در حین جیغ زدن به خود آسیب می‌زنند

اگر جیغ زدن کودکتان با هر نوع رفتار آسیب‌رسان همراه است، بهتر است این موضوع را به پزشک او اطلاع دهید. بسیاری از کودکان هنگام ناراحتی سر خود را به جایی می‌کوبند، موهای خود را می‌کشند و خود را گاز می‌گیرند  و اغلب این موارد نگرانی خاصی ایجاد نمی‌کند یا نشانه‌ای از یک مشکل توسعه‌ای بزرگ‌تر نیست. اما همیشه ایده خوبی است که بررسی کنید و بپرسید چگونه می‌توانید راهکارهایی برای ایمن نگه داشتن آن‌ها پیاده کنید.

نشانه‌های دیگری از تأخیر در رشد دارند

جیغ زدن کودک نوپا به خودی خود نشانه‌ای از اوتیسم نیست. اما اگر جیغ زدن فقط یکی از مسائل نگران‌کننده باشد، بهتر است پزشک کودکتان را در جریان بگذارید. سایر نشانه‌های تأخیر در رشد که ممکن است نشانه‌های اوتیسم در کودکان ۱ تا ۲ ساله باشند شامل استفاده نکردن از حرکات، اشاره نکردن به اشیا، از دست دادن ناگهانی مهارت‌هایی که قبلاً داشته‌اند، و محدودیت در گفتار و غیره هستند.