واژینیت در کودکان یا ولواژینیت به معنای التهاب یا عفونت واژن و فرج است. در کودکان، این حالت معمولا به دلیل تحریک ناشی از یک محصول یا ماده ایجاد می‌شود، اما ممکن است عفونت‌های ناشی از باکتری یا کرم‌های روده نیز علت این مشکل باشند. علائم واژینیت شامل ترشحات واژینال و قرمزی است، اگرچه ممکن است تنها شاهد خارش یا مالش ناحیه تناسلی در کودک خود باشید. درمان واژینیت شامل حمام آب گرم (بدون صابون)، خیساندن در نمک اپسوم و استفاده از کمپرس سرد است.
واژینیت چیست؟
اگر دخترتان از درد در ناحیه تناسلی شکایت دارد یا ناحیه تناسلی خود را می خاراند، ممکن است دچار واژینیت در کودکان (که به آن ولوویت یا ولوواژینیت هم گفته می‌شود) شده باشد، که به معنای التهاب یا عفونت در ناحیه فرج و واژن است. این مشکل شایع ترین مشکل زنان در دختران جوان (به ویژه دختران سنین مدرسه) است، اگرچه در هر سنی ممکن است رخ دهد.
در حالی که ممکن است عفونت‌های واژینال را با فعالیت جنسی مرتبط بدانید، دختران جوانی که هنوز به سن بلوغ نرسیده‌اند، به دلایلی که به رابطه جنسی ارتباطی ندارد، به ویژه در معرض خطر واژینیت هستند.
از آنجا که دخترتان هنوز موهای زائد یا لب های واژن پرچربی ندارد تا از پوست حساس فرج آن ها محافظت کنند، لباس‌ها، مواد شیمیایی، صابون‌ها و داروها می‌توانند به راحتی پوست حساس این ناحیه را تحریک کنند. حتی در صورت مجاورت به یک جسم خارجی مانند یک تکه دستمال توالت، می تواند ملتهب شود.
علاوه بر این، برخلاف زنان بالغ (یا حتی نوزادان یا نوجوانان)، دخترتان هنوز هورمون استروژن ندارد که از دستگاه تناسلی او محافظت کند و pH واژن او نیز بالا است، که این امر محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها ایجاد می‌کند. همچنین ممکن است که هنوز مهارت کافی در پاک کردن ناحیه تناسلی خود را کسب نکرده باشد.
در هر صورت، اگرچه درد و بوی ناخوشایند در ناحیه تناسلی می‌تواند ناراحت‌کننده باشد، اما این وضعیت جدی نیست. حتی واژینیت مکرر نیز بر آینده تولید مثل و باروری دخترتان تأثیر نخواهد گذاشت. و اگرچه برخی موارد ممکن است سرسختانه باشند، اما رفع آن ممکن است به سادگی حذف حباب‌ها از حمام او باشد.
انواع واژینیت در کودکان
ولوواژینیت بر اساس علت‌ها دسته بندی می شوند.
واژینیت غیرعفونی
اگرچه انواع مختلف عفونت‌ها می‌توانند موجب ولوواژینیت شوند، اما ولوواژینیت در کودکان معمولا غیرعفونی یا غیرخاص است، به این معنی که بدون وجود عفونت رخ می‌دهد. این وضعیت ممکن است به دلیل واکنش آلرژیک یا حساسیت به یک محصول (مانند صابون‌های معطر یا شوینده‌ها) یا یک ماده (مانند یک پارچه تحریک‌کننده) ایجاد شود.
واژینیت عفونی
عفونت دلیل حدود ۲۵ درصد از موارد واژینیت در کودکان است. باکتری‌ها و کرم‌های روده شایع ترین علت‌های ولوواژینیت عفونی در کودکان هستند.
عفونت های زیر ممکن است در نوجوانان و بزرگسالان رخ دهند (و به ندرت در کودکان)
واژینوز باکتریایی (BV)
این نوع از واژینیت در نوجوانان و زنان شایع ترین است، اما در کودکان کوچک رایج نیست. واژن سالم مملو از باکتری است. واژینوز باکتریایی (BV) زمانی رخ می‌دهد که تعادل طبیعی بین انواع مختلف باکتری‌ها به هم می ریزد. در یک نمونه آزمایشگاهی از ترشحات دخترتان ممکن است تعداد زیادی از یک نوع خاص باکتری دیده شود که در مقادیر کمتر، مشکلی ایجاد نمی کند.
علت دقیق رشد بیش از حد این باکتری‌ها همیشه مشخص نیست، اگرچه گاهی این تعادل به دلیل مصرف آنتی بیوتیک ها یا ورود یک باکتری جدید مثلا از طریق لمس ناحیه تناسلی با دست‌های آلوده، به هم می‌ریزد. (خودارضایی مکرر نیز به عنوان یک عامل در این زمینه شناخته شده است.)
گاهی اوقات، واژینیت در کودکان می تواند ناشی از یک عفونت ثانویه باشد. یعنی اگر کودکتان اخیرا گلودرد استرپتوکوکی داشته است، ممکن است باکتری استرپ به واژن او منتقل شده و باعث ایجاد علائم در آنجا شود. در ولوواژینیت ناشی از استرپتوکوک، فرج به ویژه قرمز و معمولا دردناک است.
واژینیت کاندیدا (عفونت قارچی واژن)
در حالی که عفونت‌های قارچی برای زنان یک مزاحمت رایج است، معمولا در دخترانی که هنوز به بلوغ نرسیده‌اند مشکلی ایجاد نمی کند. مگر اینکه اخیرا دوره‌ای از آنتی بیوتیک ها را به پایان رسانده باشد (که می‌تواند تعادل بین باکتری‌های مفید و مضر در سیستم بدن او را مختل کند)، هنوز از پوشک استفاده کند (یا در مرحله آموزش توالت باشد)، یا سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد، احتمال اینکه دخترتان به این قارچ مبتلا شود کم است.
عفونت‌های قارچی مزمن در کودکان ممکن است نشانه ای از دیابت یا نقص ایمنی باشد. اگر دخترتان به طور مکرر به عفونت کاندیدا مبتلا می‌شود، با پزشک او درباره شناسایی علل احتمالی صحبت کنید.
واژینیت تریکوموناس (تریک)
این عفونت توسط یک انگل منتقل شونده از راه جنسی ایجاد می شود. واژینیت تریکوموناس بعید است که در دلیل واژینیت در کودکان باشد، مگر اینکه کودک مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته باشد. سایر بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک، هرپس و HPV ، نیز می‌توانند باعث واژینیت شوند.
واژینیت ویروسی
واژینیت ویروسی اغلب از طریق فعالیت جنسی منتقل می شود. این شامل ویروس‌های هرپس و پاپیلومای انسانی (HPV) است که می‌توانند باعث ایجاد زخم‌های دردناک در ناحیه فرج یا واژن شوند.
دلایل واژینیت درکودکان چیست؟
دلایل مختلفی برای ایجاد ولوواژینیت وجود دارد، از لباس شنا مرطوب گرفته تا عفونت‌های انگلی. علل جدی مانند تومورها بسیار نادر هستند؛ احتمال اینکه علت این مشکل چیزی مانند لباس‌های تنگ دخترتان باشد بسیار بیشتر است.
برخی از دلایل احتمالی واژینیت در کودکان
تحریک پذیری
گاهی اوقات فقط یک روز گرم و پوشیدن لباس‌های تنگ یا غیرقابل تنفس (مانند لباس‌های ورزشی، شلوار جین تنگ یا شورت‌های نایلونی) می‌تواند پوست حساس را ملتهب کند. حمام با وان کفی و صابون‌های قوی نیز می‌توانند باعث قرمزی و خارش شوند. پوست فرج و پوشش داخلی واژن قبل از بلوغ بسیار نازک است، همین امر آن ها را به تحریک‌پذیری حساس‌تر می کند.
همچنین ممکن است اجسام خارجی مانند تکه‌های دستمال توالت در واژن دخترتان گیر کرده باشد و باعث تحریک، بو، ترشح و حتی خونریزی شود.
باکتری ها
فاصله بین واژن و مقعد زیاد نیست و دختران جوان در ابتدای یادگیری نحوه صحیح پاک کردن خود، ممکن است دچار مشکل شوند. اگر این ناحیه تمیز نگه داشته نشود، باکتری‌هایی مانند E. coli و سایر باکتری‌های موجود در دستگاه گوارش به راحتی می‌توانند به دهانه واژن راه پیدا کنند.
کرم های روده (پین ورم ها)
این انگل‌ها که به نام کرم های نخ نما نیز شناخته می‌شوند، در کودکان شایع هستند. کرم‌های روده معمولا تخم‌های خود را در اطراف مقعد می گذارند. اگر دخترتان دچار این انگل‌ها باشد، آن‌ها و خارش و تحریک ایجاد شده توسط آن‌ها ممکن است به ناحیه فرج و واژن او سرایت کند. حدود ۲۰ درصد از کودکان دختر مبتلا به کرم‌های روده دچار ولوواژینیت می‌شوند.
سوء استفاده جنسی
کودکانی که تماس جنسی با بزرگسالان ندارند، معمولا از باکتری‌های منتقله از راه جنسی که باعث ولوواژینیت می‌شوند، در امان هستند. اگر آزمایش دخترتان برای بیماری‌های مقاربتی مانند تریکومونیازیس، کلامیدیا یا سوزاک مثبت باشد، باید برای ارزیابی سوءاستفاده جنسی بررسی شود.
شرایط افزایش دهنده خطر واژینیت در کودکان
چسبندگی لبی (لبیال)
در حدود ۲ درصد از دختران زیر ۶ سال، لب‌های داخلی واژن (لابیا مینور) به هم می‌چسبند. چسبندگی لبی یک وضعیت جدی نیست، اما می‌تواند به ولوواژینیت منجر شود.
لیکن اسکلروزوس
این یک بیماری پوستی نادر است که در آن لکه‌های سفید و نازک روی پوست، اغلب در ناحیه تناسلی ظاهر می شوند. این بیماری ممکن است باعث حساسیت شدید پوست و ولوواژینیت شود.
چاقی
تمیز نگه داشتن ناحیه تناسلی ممکن است برای کودکی که چاق است، چالش برانگیزتر باشد.
علائم واژینیت در کودکان چیست؟
قبل از اینکه دخترتان از درد شکایت کند، ممکن است او را در حالی که ناحیه تناسلی خود را می‌خاراند یا مالش می‌دهد مشاهده کنید، یا به شکلی نشسته یا راه می رود که نشان می‌دهد احساس ناراحتی می‌کند . اما خیلی زود به شما اطلاع می‌دهد که درد دارد، زیرا در بیشتر موارد، ناحیه فرج بسیار تحریک شده و دردناک می شود که ممکن است حتی خواب را از او بگیرد. اگر آن را بررسی کنید، ناحیه تناسلی او قرمز و شاید متورم باشد.
اغلب اوقات، اما نه همیشه، ممکن است در لباس زیر دخترتان ترشح واژینال مشاهده کنید. این ترشح که می‌تواند کم یا زیاد باشد، معمولا زرد یا سبز است، اما ممکن است به رنگ قهوه‌ای نیز باشد. صرف نظر از رنگ، احتمالاً بوی ناخوشایندی خواهد داشت. در موارد نادر، این ترشح ممکن است خونی باشد.
دخترتان ممکن است بگوید که هنگام ادرار کردن، احساس سوزش دارد. این نتیجه تماس ادرار با پوست تحریک‌شده است، اگرچه اغلب با نشانه‌ای از عفونت دستگاه ادراری اشتباه گرفته می شود.
اگر دخترتان هر یک از این علائم را دارد، به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
- ترشح واژینال
- قرمزی
- درد، سوزش، به ویژه هنگام ادرار کردن
- خارش و تحریک ناحیه تناسلی
- خونریزی
- التهاب
- بوی بد واژینال
آیا ولوواژینیت باعث آفت و تبخال تناسلی می‌شود؟
آفت و تبخال تناسلی به طور معمول با ولوواژینیت ظاهر نمی شوند، به ویژه در کودکان. اما اگر کودک شما دچار ولوواژینیت باشد و ناحیه به شدت تحریک شود، ممکن است در صورت عدم رعایت بهداشت، مستعد عفونت باکتریایی و احتمالاً زخم شود. زخم یا زخم‌های باز ممکن است با یک بیماری خود ایمنی (مانند بیماری کرون) نیز همراه باشد.
(در بزرگسالان، عفونت باکتریایی، عفونت ویروسی یا یک بیماری مقاربتی نیز ممکن است باعث آفت و تبخال تناسلی شود).
اگر کودک شما آفت یا تبخال در ناحیه تناسلی دارد، پزشک او باید آن را بررسی کند. درمان به علت آن بستگی دارد.
واژینیت در کودکان چگونه به نظر می رسد؟
فرج ممکن است ملتهب و قرمز یا تغییر رنگ داده باشد. ممکن است شبیه به بریدگی‌های کوچک در فرج باشد که پوست در آن ناحیه شکسته شده است. نشانه‌ها ممکن است آشکار یا بسیار خفیف باشند.
ترشح واژینال نیز می تواند اطلاعاتی درباره نوع ولوواژینیتی که کودک شما ممکن است داشته باشد ارائه دهد. برای مثال، ترشح آبکی و بدون بو ممکن است نشان‌دهنده عفونت قارچی باشد، در حالی که ترشح غلیظ و شیری که بوی ماهی می‌دهد، ممکن است نشان‌دهنده واژینوز باکتریایی باشد.
واژینیت در کودکان چگونه تشخیص داده می‌شود؟
ابتدا، پزشک احتمالا با شما و دخترتان درباره علائم او، هرگونه بیماری که اخیرا به آن مبتلا شده یا داروهایی که مصرف کرده است، نحوه حمام کردن و پوشش او و نحوه پاک کردن خودش صحبت خواهد کرد.
سپس پزشک به آرامی ناحیه تناسلی خارجی دخترتان را معاینه خواهد کرد. این ممکن است برای دخترتان ناخوشایند یا ناراحت کننده باشد، اما درد نخواهد داشت. اگر ترشحی وجود داشته باشد، پزشک ممکن است از آن نمونه برداری کند. همچنین ممکن است پزشک برای آزمایش باکتری‌هایی مانند استرپتوکوک و برای بررسی کرم‌های روده، از شما بخواهد که از ناحیه فرج و واژن یا مقعد دخترتان نمونه برداری کنید.
آیا ولوواژینیت را می‌توان در خانه درمان کرد؟
مواردی را که می توان برای بهبودی و راحتی بیشتر دختران در خانه انجام دهید عبارتند از :
- حمام‌های گرم مکرر (بدون صابون)
- خیساندن در نمک اپسوم (استفاده از نمک‌های سولفات منیزیم در آب گرم)
- استفاده از کمپرس سرد
- خوابیدن در لباس‌خواب‌های نخی یا تی‌شرت‌های بلند بدون لباس زیر و پوشیدن لباس‌های نخی گشاد در طول روز برای اجازه دادن به ورود هوا و خشک نگه داشتن فرج.
مهم است که از تحریک مداوم بافت حساس جلوگیری کنید، زیرا بافت تحریک شده بیشتر از بافت عادی مستعد عفونت است و ناحیه واژینال (تاریک، مرطوب و گرم) محیطی مناسب برای رشد عوامل عفونت زا است.
علائم معمولا یک یا دو هفته پس از شروع درمان در خانه بهبود می‌یابند.
سایر گزینه‌های درمانی برای واژینیت در کودکان چیست؟
پزشک دخترتان ولوواژینیت او را بر اساس علت آن درمان خواهد کرد. اگر دخترتان به واژینیت غیرعفونی مبتلا باشد، از بین بردن عامل تحریک کننده باید کافی باشد تا مشکل حل شود. پزشک ممکن است یک آنتی‌بیوتیک موضعی، کرم ضد قارچ، کرم هیدروکورتیزون یا پمادی برای تسریع در بهبود و تسکین درد تجویز کند.
اگر دخترتان به عفونت باکتریایی (یا تریکومونیازیس) مبتلا باشد، پزشک نیز یک نسخه آنتی بیوتیکی خواهد نوشت. اگر مشکل کرم‌های روده است، پزشک ممکن است یک دارو برای از بین بردن کرم‌ها تجویز کند. و اگر علت عفونت قارچی است، دخترتان با کرم های ضد قارچ واژینال و شیاف‌ها و یا داروهای خوراکی ضد قارچ درمان خواهد شد.
پیشگیری از واژینیت در کودکان
هیچ تضمینی وجود ندارد، اما چند راهکار وجود دارد که می توانید برای کاهش احتمال بروز دوباره (برخی کودکان بیش از دیگران مستعد ابتلا هستند) یا جلوگیری از بروز آن انجام دهید.
- ناحیه تناسلی او را تا حد ممکن تمیز نگه دارید، و مطمئن شوید که او پس از استفاده از توالت، ناحیه تنالی خود را از جلو به عقب پاک می‌کند (این عادت خوبی برای هر دو دفع مدفوع و ادرار است).
- او را تشویق کنید که هنگام ادرار کردن، زانوهای خود را از هم باز کند. این کار به جلوگیری از ورود ادرار به واژن کمک می کند. (نشستن روی توالت به صورت معکوس، رو به سمت درپوش توالت، به باز کردن لابیا هنگام ادرار کردن کمک می‌کند.) به او آموزش دهید که قبل و بعد از استفاده از توالت، دست‌هایش را خوب بشوید.
- از دستمال توالت بدون عطر استفاده کنید و از محصولات معطر (مانند پودرها) استفاده نکنید.
- از حمام های با وان پر از کف و صابون خودداری کنید. در واقع، صابون را در حین حمام کردن او در وان نگذارید. اگر موهای او را در وان می شویید، این کار را در پایان حمام او انجام دهید تا مدت زیادی در شامپو ننشیند. او را پس از حمام با یک اسپری دستی به خوبی بشویید. اگر دخترتان به طور مکرر دچار ولوواژینیت می‌شود، به جای حمام، دوش بگیرد و استفاده از صابون در ناحیه تناسلی او را محدود کنید.
- مطمئن شوید که پس از حمام کردن یا دوش گرفتن، قبل از اینکه لباس بپوشد، کاملا خشک شده باشد. چند ثانیه استفاده از سشوار روی دمای کم می تواند به خشک کردن بین پاهای او کمک کند.
- لباس زیر او را با یک شوینده ملایم بشویید و از افزودنی‌های خشک کننده مانند ورقه‌های نرم کننده پارچه استفاده نکنید.
چند قانون ساده برای پوشش رعایت کنید: از پوشیدن شلوارهای جین تنگ، لباس زیر نایلونی، پیژامه‌هایی که پاها را کاملا پوشش می‌دهند، یا هر نوع لباسی که مانع جریان هوا می‌شود، خودداری کنید. از لباس‌های نخی گشاد استفاده کنید. سعی کنید زمان استفاده از لباس‌های ورزشی چسبان، جوراب‌شلواری‌ها و لباس‌های شنای نایلونی خیس را محدود کنید.
آیا باید نگران ولوواژینیت فرزندم باشم؟
واژینیت در کودکان شایع است و به ندرت جای نگرانی دارد. اگر درمان نشود، عفونت‌های باکتریایی یا تریکومونیازیس ممکن است خطر مشکلاتی مانند بیماری التهابی لگن (PID) را افزایش دهند، اما بیشتر موارد ناشی از عفونت‌های جدی نیستند.
با این حال، اگر فرزندتان علائمی از ولوواژینیت نشان داد، به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر تب دارد، علائم او بدتر شده، بیش از یک هفته طول کشیده یا به طور مکرر بازمی گردد، باید با پزشک مشورت کنید.
در صورتی که فکر می‌کنید فرزندتان ممکن است قربانی سوء استفاده جنسی باشد، فوراً کمک بگیرید. پزشک فرزندتان می‌تواند اطلاعات و منابع لازم را برای شما و فرزندتان فراهم کند.
