یکی از عجیب ترین، شگفت‌انگیزترین و منحصر به فرد ترین رویدادهای زندگی هر مادر، زایمان علی الخصوص زایمان طبیعی است. مراحل زایمان طبیعی به طور کلی به سه مرحله تقسیم می شود : انقباضات و گشادی دهانه رحم، تلاش برای بیرون دادن نوزاد و تحویل جفت.
یکی از مواردی که می بایست در مراحل زایمان طبیعی به آن توجه کنید این است که زایمان هر زن منحصربه فرد است. به گونه ای که حتی ممکن است تجربه دو زایمان در یک زن با یکدیگر متفاوت باشد. به طور کلی تا زمانی که زایمان صورت نگرفته تا حدی نمی توان آن را پیش‌بینی کرد. در ادامه به مراحل مختلف زایمان، مدت زمان هر مرحله، این که هر کدام از این مراحل چه احساسی دارند و بسیاری موارد دیگر خواهیم پرداخت.
مراحل زایمان طبیعی کدامند؟
همانطور که در ابتدا خدمت شما عرض کردیم، زایمان طبیعی به سه مرحله تقسیم می شود که عبارتند از:
- مرحله اول: انقباضات رحمی، زایمان فعال و گشاد شدن کامل دهانه رحم
- مرحله دوم :هل دادن و زایمان نوزاد
- مرحله سوم: تحویل جفت
مرحله اول زایمان طبیعی – انقباضات و گشادی دهانه رحم
اولین مرحله زایمان طولانی ترین مرحله زایمان است. در این مرحله اتفاقات زیادی می افتد – به گونه ای که به خود به سه فاز تقسیم می شود:
- فاز اولیه
- فاز اکتیو
- فازانتقال
از آن جایی که بارها ذکر کردیم هر بارداری و زایمان متفاوت است باید خدمت شما عرض کنیم که زمان زایمان نیز متفاوت است. برای مادران زایمان اول خود را تجربه می کنند، مراحل زایمان طبیعی معمولا بین 12 تا 18 ساعت طول می کشد. زایمان برای مادرانی که قبلا تجربه زایمان طبیعی داشته اند، ممکن است بین 8 تا 10 ساعت طول بکشد. اما این اعداد فقط به صورت ماینگین و تخمینی هستند. در برخی از زنان زایمان بسیار طولانی تر و در برخی دیگر خیلی سریعتر صورت می گیرد.
فاز اولیه: من در حال زایمان هستم!
نکته کلیدی که در این فاز با ید به آن توجه داشته باشید این است به برنامه عادی خود ادامه دهید یا اگر نیمه شب است به رختخواب برگردید! اکثر زنان در این مرحله بسیار راحت خواهند .
در این فاز انتظار چه چیزی را داشته باشیم ؟
مراحل زایمان طبیعی – انقباضات شروع می شود
در فاز اولیه زایمان ممکن است این سوال برای شما پیش بیابید که “آیا این واقعاً زایمان است؟”. در این فاز انقباضات معمولاً بسیار خفیف هستند و در فواصل نسبتاً منظم شروع به ظاهر شدن می کنند و ممکن است در ابتدا 20 دقیقه یا کمی بیشتر با یکدیگر فاصله داشته باشند. انقباضات اولیه زایمان گاهی اوقات به سختی از “زایمان کاذب” تشخیص داده می شود (یعنی انقباضات نامنظم براکستون هیکس).
انقباضات واقعی زایمان با گذشت زمان به هم نزدیکتر می شوند و منظم تر از انقباضات براکستون هیکس هستند. اگر مطمئن نیستید که واقعا در حال زایمان واقعی هستید یا خیر، ببینید آیا می توانید یک مکالمه کامل داشته باشید یا نه. اگر در حین مکالمه دچار انقباض شده و مجبور به نفس کشیدن می شوید، احتمالاً در حال حرکت به سمت زایمان زودرس هستید.
انقباضات طولانی تر، قوی تر و به هم نزدیک تر می شوند
در نهایت این اقباضات هر چهار تا پنج دقیقه یکبار پیدا می شوند و هر کدام 40 تا 60 ثانیه طول می کشد. بعضی از زنان در این مرحله انقباضات بسیار بیشتری دارند، اما انقباضات همچنان نسبتاً خفیف هستند و بیشتر از یک دقیقه طول نمی کشند. زایمان زودرس زمانی پایان می‌یابد که دهانه رحم شما حدود 6 سانتی‌متر گشاد شده و پیشرفت شما سرعت می گیرد.
ممکن است کمی درد احساس کنید
اگر زایمان شما معمولی باشد، انقباضات اولیه شما به آنقدر خفیف خواهند بود که بتوانید در حین برخورد با آنها صحبت کنید و در خانه بچرخید یا حتی بین آنها چرت بزنید. اما با پیشرفت زایمان شما، انقباضات شما دردناک تر می شود.
ممکن است فشار لگن یا کمر درد را احساس کنید
هنگامی که کودک به سمت پایین حرکت می کند، ممکن است فشار لگن یا کمردرد به سراغ شما بیاید. اگر همراه با انقباضات کمردرد هم دارید، ممکن است در حال زایمان کمر (back labor) باشید.
ممکن است ترشحات مخاطی واژن را مشاهده کنید
این ترشحات ممکن است با خون رنگی همراه باشد که به اصطلاح به آن نمایش خونین نیز می گویند. این اتفاق کاملا طبیعی است، اما اگر بیش از یک رگه خون دیدید، حتما با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید.
ممکن است کیسه آب شما پاره شود
اگر کیسه آب شما پاره شد فوری با بیمارستان و پزشک خود تماس بگیرید. این پارگی ممکن است آهسته و قطره قطره باشد و ممکن است قوی تر و فورانی باشد.
در این فاز از مراحل زایمان طبیعی چه باید کرد؟
ثبت دوره ای زمان انقباضات
ثبت هر انقباض در طول ساعات طولانی زایمان بسیار استرس زا و طاقت فرسا است و لازم نیست. در عوض، می توانید انقباضات خود را به صورت دوره ای زمان بندی کنید تا متوجه شوید که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. در بیشتر موارد، انقباضات شما به طور غیر قطعی به شما اطلاع می دهند که زمان آن است که آنها را جدی تر بگیرید.
استراحت کنید
مهم است که تمام تلاش خود را برای استراحت به کار گیرید، زیرا ممکن است روز یا شب طولانی ای در پیش داشته باشید. اگر خسته هستید، سعی کنید حتما بین انقباضات چرت بزنید.
ریلکس کنید
اگر مضطرب هستید، فعالیت هایی که می توانند به ریلکسیشن شما کمک کنند را انجام دهید. دوش بگیرید، فیلم تماشا کنید و …
مایعات زیادی بنوشید تا به خوبی هیدراته بمانید
تکرر ادرار را فراموش نکنید، حتی اگر نیازی به ادرار کردن احساس نمی کنید. مثانه پر ممکن است انقباض موثر رحم را دشوارتر کند و مثانه خالی فضای بیشتری را برای پایین آمدن کودک شما باقی می گذارد.
فاز اکتیو یا فعال از مراحل زایمان طبیعی: این کار سخت است
اکنون زمانی است که مطمئن شدید زایمان در چند قدمی شماست. ممکن است پزشک یا مامای شما به شما بگوید که چه زمانی به بیمارستان یا مرکز زایمان بروید، اما معمولاً زمانی که انقباضات دردناک و منظم چهار یا پنج دقیقه با یکدیگر فاصله دارند و ممکن است تا 60 ثانیه طول بکشند، زمان آن است که کیف بیمارستان خود را بردارید و راهی زایشگاه شوید.
تحرک و آرامش کلید اصلی زایمان در این فاز هستند. به یاد داشته باشید که از مهارت هایی که در کلاس زایمان یاد گرفتید استفاده کنید و اگر هنوز این کار را نکرده اید با ماما تماس بگیرید.
انتظار چه چیزی را در این فاز داشته باشیم؟
شدت انقباضات شدید می شوند
زایمان فعال زمانی است که همه چیز واقعاً در حال چرخش است. انقباضات شما به طور فزاینده ای شدیدتر می شوند – منظم تر، طولانی تر و قوی تر – و دیگر نمی توانید از طریق آنها صحبت کنید.
تعداد انقباضات بیشتر می شود
در بیشتر موارد، انقباضات در نهایت هر ۲ و نیم تا ۳ دقیقه اتفاق می‌افتد، اگرچه برخی از زنان هرگز این انقباضات را بیشتر از هر ۵ دقیقه یک بار تجربه نمی کنند، حتی در فاز انتقال.
دهانه رحم بازتر می شود
در این نقطه از مراحل زایمان طبیعی دهانه رحم شما سریعتر گشاد می شود. (آخرین قسمت زایمان فعال، زمانی که دهانه رحم به طور کامل از 8 تا 10 سانتی متر گشاد می شود، فاز انتقال نامیده می شود که در قسمت بعدی توضیح داده می شود.)
ممکن است کودک شما در پایان فاز اکتیو شروع به پایین آمدن کند، اگرچه ممکن است زودتر هم شروع به پایین آمدن کرده باشد یا ممکن است این مورد تا مرحله بعدی شروع نشود.
تهوع و استفراغ
تهوع و استفراغ در ین فاز نسبتاً شایع است. دلیل آن هم می تواند ناشی از بیهوشی اپیدورال که باعث کاهش فشار خون می شود باشد و گاهی اوقات نیز به دلیل تحریک اعصاب.
در این فاز چه باید کرد؟
در صورت نیاز، مسکن مصرف کنید
اکثر زنان در فاز اکتیو زایمان ، داروهای مسکن مانند اپیدورال را انتخاب می‌کنند.
تکنیک های تمدد اعصاب را امتحان کنید
چه قصد دریافت دارو را داشته باشید یا نه، بسیاری از تکنیک‌های کنترل درد و آرام سازی که در زایمان طبیعی استفاده می‌شوند – مانند تمرین‌های تنفسی و تجسمی – می‌توانند در حین زایمان به شما کمک کنند.
به پشتیبانتان تکیه کنید
شریک زندگی شما، یک دوست یا عضو خانواده، یا یک مامای همراه استخدام شده می تواند کمک بزرگی باشد. احتمالاً از تشویق های ملایم زیاد قدردانی خواهید کرد.
تحرک داشته باشید
ممکن است راه رفتن احساس خوبی به شما دست دهد، اما ممکن است نیاز باشد حین هر انقباض بایستید و به چیزی (یا شخصی) تکیه دهید. تا زمانی که هیچ عارضه ای نداشته باشید، باید بتوانید آزادانه در اتاق حرکت کنید.
به پهلو بنشینید یا دراز بکشید
اگر خسته هستید، سعی کنید روی صندلی گهواره ای بنشینید یا روی تخت به پهلوی چپ دراز بکشید.
ماساژ بگیرید
این ممکن است زمان خوبی باشد تا از شریک زایمان خود یا مامای همراه برای کمک به کاهش درد زایمان ماساژ بخواهید.
فاز انتقال از مراحل زایمان طبیعی : بله!
آخرین فاز مرحله اول زایمان، دوره گذار یا فاز انتقال نامیده می شود، زیرا نشان دهنده انتقال به مرحله دوم زایمان است. در این فاز انقباضات شما در قوی ترین حالت خود هستند و دهانه رحم شما کاملاً باز می شود تا کودک شما بتواند از آن عبور کند.
این یکی از کوتاه ترین بخش های زایمان است، اما قطعا یکی از سخت ترین. انقباضات شما ممکن است دو یا سه دقیقه فاصله داشته باشند و تا یک دقیقه و نیم طول بکشند. برخی از زنان در این مرحله می لرزند و ممکن است استفراغ کنند. این طبیعی است. به یاد داشته باشید که این مرحله معمولا بیش از یک یا دو ساعت طول نمی کشد.
دراین فاز انتظار چه چیزی را بکشیم؟
دهانه رحم کاملا گشاد شده
دهانه رحم شما از 8 سانتی متر به 10 سانتی متر گشاد می شود.
انقباضات بسیار قوی فاز شدیدترین بخش زایمان است
انقباضات در این فاز معمولاً بسیار قوی هستند و هر 5/2 تا 3 دقیقه یا بیشتر اتفاق می‌افتند و یک دقیقه یا بیشتر طول می کشند. ممکن است در این فاز شروع به لرزیدن کنید.
احساس فشار روی رکتوم
زمانی که دهانه رحم شما به طور کامل گشاد شده و انتقال به پایان می رسد، کودک شما معمولاً تا حدودی به داخل لگن شما فرود می آید. این زمانی است که ممکن است فشار مقعدی را احساس کنید، گویی که باید روده های خود را تخلیه کنید. اغلب ترشحات خونی زیادی در این فاز وجود دارد.
حالت تهوع
ممکن است احساس تهوع داشته باشید یا حتی استفراغ کنید.
اصرار برای فشار دادن (زور زدن)
برخی از نوزادان زودتر پایین می آیند و مادر احساس می کند قبل از اینکه دهانه رحم وی کاملا گشاد شود، باید فشار بیاورد. سایر نوزادان دیرتر پایین می آیند و مادر بدون احساس فشار به اتساع کامل می رسد. اگر اپیدورال انجام داده اید، فشاری که احساس می کنید به نوع و مقدار دارویی که دریافت می کنید و میزان پایین بودن لگن کودک شما بستگی دارد.
مرحله دوم زایمان طبیعی: من می توانم فشار بیاورم؟
هنگامی که دهانه رحم شما به طور کامل باز شد، مرحله دوم زایمان آغاز می شود: فشار دادن و نزول نهایی و تولد نوزاد.
فشار دادن معمولا برای اکثر زنان احساس بهتری دارد. آنها مرحله اول زایمان را با آرامش گذرانده اند و به بدن خود اجازه داده اند تمام کارها را انجام دهد، اکنون آنها واقعاً می توانند فشار بیاورند. این مرحله می تواند سه ساعت یا بیشتر طول بکشد، اما برای بسیاری از زنان اینطور نیست.
مدت زمان این مرحله (از مراحل زایمان طبیعی )به وضعیت قرارگیری مادر (عمودی = سریعتر)، وضعیت قرارگیری نوزاد، استفاده از داروها و سایر متغیرها بستگی دارد. این مرحله با تولد نوزاد شما به پایان می رسد!
انتظار چه چیزی را باید داشته باشیم؟
انقباضات با فاصله بیشتر
در آغاز مرحله دوم، انقباضات معمولاً کمی از یکدیگر فاصله می گیرند و به فاصله حدود چهار دقیقه باز می گردند.
شدت کمتر با شروع هل دادن
بسیاری از زنان تحمل انقباضات خود را در مرحله دوم آسان تر از انقباضات در مرحله اول می دانند، زیرا پایین آمدن نوزاد مقداری شدت درد را تسکین می دهد. اما برخی دیگر احساس فشار آوردن و زور زدن را دوست ندارند.
میل به فشار آوردن
همانطور که رحم شما منقبض می شود، به کودک شما فشار وارد می کند و او را به سمت کانال زایمان حرکت می دهد. اگر کودک شما در لگن شما بسیار پایین آمده است، ممکن است در اوایل مرحله دوم (و گاهی اوقات حتی قبل از آن) نیاز به فشار دادن داشته باشید. اما اگر کودک شما هنوز نسبتاً بالاست، احتمالاً فوراً این احساس را نداشته باشید.
ممکن است بخواهید آن را آهسته انجام دهید
اگر همه چیز خوب پیش می رود، ممکن است بخواهید زایمان را به آرامی انجام دهید و اجازه دهید رحم شما تا زمانی که میل به فشار آوردن را احساس کنید، کار را انجام دهد. مدتی انتظار ممکن است در نهایت شما را کمتر خسته کند.
ممکن است به شما گفته شود که فشار دهید
در بسیاری از بیمارستان‌ها، آموزش دادن به زنان برای تسریع نزول نوزاد در هر انقباض معمول است. به پزشک خود اطلاع دهید که آیا ترجیح می دهید این کار را را به آرامی انجام دهید یا خیر. اگرچه زایمان ممکن است کمی بیشتر طول بکشد اما این تمرین، به اندازه هل دادن مربی موثر است.
اپیدورال می تواند میل به فشار را کاهش دهد
اگر اپیدورال دارید، بی حسی می تواند میل به فشار آوردن را کمرنگ کند، بنابراین ممکن است تا زمانی که سر کودکتان کمی پایین نیاید، آن را احساس نکنید.
با هر انقباض (در مراحل زایمان طبیعی )، نیروی رحم شما همراه با نیروی عضلات شکم شما (در صورتی که به طور فعال فشار می آورید) به کودک شما فشار می آورد تا به حرکت در کانال زایمان ادامه دهد. فرود ممکن است سریع باشد. یا، به خصوص اگر این اولین نوزاد شما است، ممکن است نزول تدریجی باشد.
هنگامی که یک انقباض تمام می شود و رحم شما شل می شود، سر کودک شما با یک نوع پیشرفت “دو قدم به جلو، یک قدم به عقب” کمی عقب می رود.
تاج گذاری
انتظار چه چیزی را باید داشته باشیم؟
پوست سر نوزاد شما ظاهر می شود
پس از مدتی، پرینه شما (بافت بین واژن و مقعد) با هر فشار شروع به برآمدگی می کند و خیلی زود پوست سر کودکتان نمایان می‌شود.
اصرار برای زور زدن بیشتر می شود
در این قطه از مراحل زایمان طبیعی با هر انقباض، مقدار بیشتری از سر کودک شما نمایان می شود. فشار سر نوزاد روی پرینه شما بسیار شدید است و ممکن است با شروع به کشش بافت شما احساس سوزش شدیدی داشته باشید. این مرحله حلقه آتش نامیده می شود و فقط چند دقیقه طول می کشد.
دستور کاهش سرعت یا نفس نفس زدن
در برخی مواقع، پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که به آرامی فشار بیاورید یا به طور کلی فشار را متوقف کنید تا سر کودک شما این فرصت را داشته باشد که به تدریج دهانه واژن و پرینه شما را باز کند.
یک زایمان آهسته و کنترل شده می تواند به جلوگیری از پارگی پرینه کمک کند. در حال حاضر، میل به فشار آوردن ممکن است به قدری طاقت فرسا باشد که به شما آموزش داده شود که در طول انقباضات فشار دهید یا نفس نفس بزنید تا به مقابله با آن کمک کنید. گاهی اوقات، سرفه ملایم به جای هل دادن می تواند منجر به فرود آهسته تر و راحت تر سر کودک شما شود.
کل سر ظاهر می شود
سر کودک شما با هر بار فشار دادن به جلو ادامه می دهد تا زمانی که کاملا بیرون بیاید. در این زمان است که عریض ترین قسمت سر او در نهایت قابل مشاهده است. هیجان اتاق با شروع ظاهر شدن چهره کودک شما افزایش می یابد: پیشانی، بینی، دهان و در نهایت چانه.
پزشک هرگونه انسداد را برطرف می کند
پس از بیرون آمدن سر نوزاد، پزشک یا ماما ممکن است دهان و بینی او را باز می کند . اگر بند ناف دور گردن کودک شما باشد، پزشک شما یا آن را روی سر او می لغزاند یا در صورت نیاز آن را می بندد و می برد.
بدن پدیدار می شود
سپس در این لحظه از مراحل زایمان طبیعی سر کودک شما به طرفین چرخانده می شود، زیرا شانه های او در داخل لگن شما می چرخد تا در موقعیت خروجی بهتری قرار گیرد.
مرحله سوم زایمان طبیعی
چند دقیقه پس از زایمان، رحم شما دوباره شروع به انقباض می کند. چند انقباض اول معمولا جفت را از دیواره رحم جدا می کند.
هنگامی که پزشک شما علائم جدایی جفت را می بیند، ممکن است از شما بخواهد که به آرامی به خود فشار بیاورید تا به بیرون راندن جفت کمک کنید. این فشار که معمولا کوتاه است، اصلا سخت یا دردناک نیست. به طور متوسط، مرحله سوم زایمان تنها پنج یا شش دقیقه طول می کشد و 90 درصد جفت ها در 15 دقیقه پس از تولد نوزاد شما بیرون می آیند.
اگر 30 دقیقه پس از زایمان، جفت همچنان به دیواره رحم چسبیده باشد یا اگر خونریزی شدید زودتر اتفاق بیفتد، ممکن است پزشک شما برای کمک به زایمان آن اقدام کند. این فرآیند ممکن است به معنای تزریق دارویی برای کمک به انقباض رحم شما، ماساژ بالای رحم برای جدا شدن جفت یا کشیدن آرام بند ناف باشد.
در این بین ، پرستاران و پزشکان از نوزاد شما مراقبت خواهند کرد و کارهای زیر را انجام می دهند.
- نوزادان باید با حوله خشک شوند و گرم نگه داشته شوند.
- اگر به نظر برسد که نوزاد مخاط زیادی دارد، پزشک یا مامای شما ممکن است به سرعت دهان و مجرای بینی کودک شما را مکش کند.
- اگربه لطف خدا هیچ عارضه ای در نوزاد شما پیدا نشود، آن را روی شکم شما قرار می دهند تا بتوانید آنها را لمس کنید، ببوسید و بهترین لحظه زندگی خود را تجربه کنید.
- سپس کودک شما را درون یک پتو قرار می دهند تا گرم بماند و همچنین ممکن است اولین کلاه زندگی اش را روی سرش قرار دهند.
- مراقب شما بند ناف را در دو نقطه می بندد و سپس آن را به وسیله قرار دادن در بین دو گیره قطع می کند.
اکنون ممکن است دنیای احساسات به سراغ شما بیاید، احساساتی نظیر: گریه، خوشحالی، سرخوشی، هیبت، غرور، ناباوری، هیجان (به چند مورد) و البته تسکین شدید که تقریباً همه چیز تمام شد! در این لحظات همانطور که ممکن است خسته باشید، احتمالاً یک انفجار انرژی را نیز احساس خواهید کرد.
بعد از زایمان چه اتفاقی می افتد
- در این نقطه از مراحل زایمان طبیعی رحم شما منقبض می شود. پس از زایمان جفت، رحم شما باید منقبض شود و بسیار سفت شود. می توانید این سفتی را در بالای شکم خود و در اطراف سطح ناف احساس کنید. پزشک شما، و بعداً پرستار شما، به طور دوره ای بررسی می کنند که رحم شما سفت باقی مانده است یا خیر؟
- اگر اینطور نباشد، آن را ماساژ می دهند. این کار بسیار مهم است زیرا انقباض رحم به قطع و فروپاشی رگ های خونی باز در محلی که جفت چسبیده است کمک می کند. اگر رحم شما به درستی منقبض نشود، ممکن است از خونریزی پس از زایمان رنج ببرید، زیرا به خونریزی شدید از آن عروق ادامه می دهید.
- حال می توانید شیردهی را امتحان کنید. اگر می خواهید به فرزند خود شیر بدهید، همین الان شروع کنید. همه نوزادان مشتاق شیردهی در چند دقیقه پس از تولد نیستند، اما سعی کنید برای مدتی لب های کودک را نزدیک سینه خود نگه دارید. اکثر نوزادان اگر فرصتی به آن ها داده شود، در یک ساعت اول پس از تولد شروع به شیر خوردن خواهند کرد.
- شیردهی زودهنگام برای کودک شما خوب است. علاوه بر این، شیردهی باعث ترشح اکسی توسین می شود، همان هورمونی که باعث انقباضات شده و به سفت و منقبض شدن رحم کمک می کند.
- شما ممکن است اکسی توسین یا سایر روش های درمان ها را دریافت کنید. ممکن است برای کمک به انقباض رحم به شما اکسی توسین داده شود. بسیاری از پزشکان به طور معمول در این مرحله ، آن را برای همه زنان تجویز می کنند. اگر بیش از حد خونریزی داشته باشید، برای آن نیز درمان خواهید شد.
- سپس انقباضات فروکش خواهد کرد. انقباضات شما در این مرحله نسبتاً خفیف است. اگر این اولین نوزاد و زایمان شماست، ممکن است پس از زایمان جفت فقط چند انقباض خفیف را احساس کنید. اگر قبلاً بچه دار شده اید، ممکن است تا یک یا دو روز بعد گهگاه احساس انقباضات داشته باشید. این به اصطلاح دردهای بعد از زایمان می تواند مانند دردهای شدید قاعدگی باشد. اگر آنها شما را آزار می دهند، از داروهای مسکن مانند ایبوپروفن که در برابر این دردهای گرفتگی بسیار موثر است و مصرف آن برای شما بی خطر است، استفاده کنید، حتی اگر در دوران شیردهی هستید.
- همچنین در این لحظه از مراحل زایمان طبیعی لرز داشتن نیز ممکن است به سراغ شما بیاید. احساس لرز پس از زایمان کاملا طبیعی است و مدت زیادی دوام نخواهد داشت. در صورت نیاز حتما یک پتو برای خود درخواست دهید.
- مراقب شما جفت را بررسی می کند تا مطمئن شود که کاملا آن را بیرون داده اید. سپس شما را به طور کامل معاینه می کنند تا هرگونه پارگی در پرینه شما را که نیاز به بخیه زدن دارد، تشخیص دهند.
- اگر پرینه شما پاره شده یا اپیزیوتومی کرده اید، قبل از بخیه زدن، یک بی حس کننده موضعی تزریق به شما تزریق می شود.
- اگر اپیدورال انجام داده اید، یک متخصص بیهوشی یا پرستار بیهوشی نزد شما می آید و کاتتر را از پشت شما خارج می کند. این کار فقط یک ثانیه طول می کشد و ضرری ندارد.
اگر کودک شما به مراقبت خاصی نیاز نداشته باشد، شما لحظاتی آرام را با هم سپری خواهید کرد. شما و همسرتان یا سایر عزیزانتان می توانید این زمان خاص را با آشنا شدن با معجزه کوچک جدید خود به اشتراک بگذارید.
