بیشتر کودکان با غرایز اولیه‌ای مانند حرص و نوعی عدالت ساده به دنیای مادی نزدیک می‌شوند. آن‌ها اشیای زیبا و اسباب‌بازی‌های جالب را دوست دارند و می‌خواهند آن‌ها را برای خود داشته باشند. اگر بهترین دوست فرزندتان سه عروسک باربی دارد، به نظرش منصفانه نیست که خودش فقط یکی داشته باشد. البته، کودکان در همه سنین بسته به اینکه تا چه حد در خانه به مادی گرایی کودکان توجه می‌شود، مانند تماشای تلویزیون یا تأثیر خواهر و برادرهای بزرگ‌تر یا والدین، احساسات متفاوتی دارند. اما به طور کلی، این دوره‌ای است که کودکان شروع به خواستن چیزها صرفاً به این دلیل که دیگران آن ها را دارند، می‌کنند.
گاهی به نظر می‌رسد کودکی که بیشترین وسایل را دارد، بیشترین لذت را می‌برد. و کودکی حساس ممکن است وقتی که دوستانش او را به خاطر استفاده از کوله‌پشتی قدیمی سال گذشته‌اش مسخره می‌کنند، با اولین احساسات شرم مواجه شود.
برای مقابله با مادی گرایی کودکان چه کاری می‌توانیم انجام دهیم
الگوی خوبی برای آن ها باشید
شما بهترین الگوی کمک به فرزندتان در مواجهه با دنیای پیچیده مادی ما هستید. اگر می‌خواهید از ایجاد حرص و ولع سیری‌ناپذیر در او جلوگیری کنید، بگذارید ببیند که شما با خویشتن داری و عقلانیت رفتار می‌کنید. او را با خود به مغازه تعمیر کفش ببرید و توضیح دهید که چرا تعمیر پاشنه کفش‌های محبوبتان به جای خرید کفش‌های جدید ارزشش را دارد(پول پس‌انداز می‌کنید و علاوه بر این، کفش‌های قدیمی‌تان بسیار راحت هستند).
اجازه ندهید که خرید از فروشگاه های اینترنتی تمام وقت استفاده از گوشی شما را بگیرد و بگویید که با وجودی که خودروی شاسی‌بلند جدید و پر از وسایل خاله‌اش را دوست دارید، اما خودروی کارکرده شما هنوز به خوبی کار می‌کند.
با هم به ویترین‌ها نگاه کنید بدون اینکه چیزی بخرید تا نشان دهید که گرچه نگاه کردن به نمایش‌های فروشگاه‌ها و جمع‌آوری ایده‌ها برای هدیه‌ها و خریدها سرگرم‌کننده است، اما نیازی نیست هر بار که به فروشگاه می‌روید چیزی بخرید. چندین توضیح خودمانی درباره دیدگاه‌های شما، پیام را منتقل خواهد کرد.
نظارت بر زمان استفاده از گوشی، تبلت، لپ تاپ
در حال حاضر تبلیغات در همه جای فرهنگ ما حضور دارد. اما تلویزیون احتمالاً بیشترین تأثیر را روی کودکان دارد، که تبلیغات اسباب‌بازی‌ها را با اشتیاق همانند تماشای کارتون‌ها یا ویدیوهای یوتیوب و آپارات و اینستاگرام تماشا می‌کنند. مدیران شرکت‌های اسباب‌بازی این را می‌دانند و به طور بی‌رحمانه‌ای تبلیغ می‌کنند.
با محدود کردن قرار گرفتن فرزندتان در معرض تبلیغات (چه در تلویزیون و چه آنلاین)، احتمالاً لیست بلندبالای خواسته‌هایش کمتر می‌شود. شبکه های مخصوص کودکان و شبکه پویا، گرچه به طور کامل بدون تبلیغات نیست، اما برنامه‌های باکیفیتی ارائه می‌دهد که تبلیغات بسیار کمتری دارد.
به هر درخواست کودکتان جواب مثبت ندهید
کودکانی که هر چیزی که می‌خواهند به دست می‌آورند، یاد نمی‌گیرند چگونه با ناامیدی کنار بیایند و همچنین یاد نمی‌گیرند که برای چیزهایی که می‌خواهند، تلاش یا حتی فقط صبر کنند. به خودتان و فرزندتان لطف کنید و به درخواست‌های بی‌پایان نه بگویید، حتی اگر در فروشگاه منجر به قشقرق شود. از دوستان و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها که اغلب از “لوس کردن” فرزندتان لذت می‌برند، کمک بگیرید و پیشنهاد کنید که به جای خرید یک عالمه هدیه، فقط یک هدیه در تولدها یا تعطیلات برای او بخرند.
فرزندتان را با پول آشنا کنید
حتی کودکان هم می‌توانند از طریق پرداخت هزینه برای وسایل خودشان، درباره ارزش دارایی‌ها یاد بگیرند. دادن پول توجیبی به فرزندتان به او پول و به شما فرصتی می‌دهد که به او نحوه استفاده از آن را آموزش دهید.
پیشنهاد می شود که به کودکان قلک‌های کوچکی بدهید ( حتی کوچک‌تر از شیشه‌های غذای کودک ) تا از زمانی که برای پر کردن آن‌ها طول می‌کشد، دلسرد نشوند. وقتی فرزندتان یاد بگیرد که پول ها و سکه‌هایش را پس‌انداز کند، می‌توانید با “اووه، من اینو می‌خوام!” او در فروشگاه به این شکل برخورد کنید: “پول این سیصد هزار تومنه. پول کافی داری که خودت بخوای بخریش؟”
اگر می‌خواهید قوانین خرج کردن را وضع کنید، از همان ابتدا آن‌ها را بیان کنید تا فرزندتان بداند که مثلاً نیمی از پولش باید پس‌انداز شود و نیم دیگر را می‌تواند به دلخواه خرج کند.
در این سن، کودکان همچنین می‌توانند بفهمند که برخی هزینه‌ها مانند مواد غذایی و اجاره یا اقساط وام مسکن، ضروری هستند، در حالی که دیگر هزینه‌ها اختیاری‌اند. وقتی فرزندتان غر می‌زند، “اما من یک اسباب‌بازی جدید می خوام!” می‌توانید همدلانه بگویید: “می‌دانم که اونو می خوای”، و سپس توضیح دهید که چرا واقعاً به آن نیاز نداری: “تو قبلاً یکی از همینا گرفتی.” یا به آرامی توضیح دهید، “همه باید با پولشون انتخاب کنن. اگه پولمون رو برای این خرج کنیم، برای چیزای دیگه ای که بهشون نیاز داریم یا می‌خوایم داشته باشیم دیگه پولی نداریم.”
این به آن‌ها می‌آموزد که پشت تصمیم‌های خرید دلایل منطقی وجود دارد. بهتر است از بیان احساسات بزرگسالانه شکست یا رنجش در مکالمه اجتناب کنید. همان‌طور که پاول کولمن، مشاور خانواده و نویسنده کتاب “چگونه به کودکانتان بگویید” می‌گوید: “این زمانی نیست که بگویید، ‘خب، متاسفم، اما ما بهترین چیزی که می تونیم رو به تو میدیم و باید از اون راضی باشی!'”
اولویت‌بندی را به کودکان بیاموزید
وقتی تعطیلات و تولدها نزدیک می‌شوند و فرزندتان روی دریافت هدایا تمرکز کرده است، به او چند برگ کاغذ بدهید و از او بخواهید که تصاویر سه چیزی که بیش از همه می خواهد را بکشد. سپس به او بگویید که تصاویر را به ترتیب اهمیت برای او قرار دهد. این به آن‌ها کمک می‌کند تا اولویت‌بندی و هدف‌گذاری را بیاموزند.
به فرزندتان بگویید، “قبل از اینکه تولدت برسه، بیا کمدت رو تمیز کنیم تا برای چیزهای جدید جا داشته باشی. بعضی از اسباب‌بازی‌های قدیمی‌ات ر و هم به خیریه اهدا می‌کنیم.” اگر آن‌ها در تحویل دادن یک جعبه از اسباب‌بازی‌هایشان به یک خیریه کمک کنند، این کار به آن‌ها یاد می‌دهد که همدلی و سخاوت چیست. این اقدام ممکن است همچنین آن‌ها را به فکر فرو ببرد که آیا واقعاً تمایل دارند تعداد زیادی اسباب‌بازی جدید داشته باشند، اگر به معنای از دست دادن چیزهای قدیمی مورد علاقه‌شان باشد.
به تاخیر انداختن لذت
به فرزندتان بیاموزید که با فکر کردن درباره اینکه آیا واقعاً آن اسباب‌بازی یا وسیله جدید را می‌خواهند، وادارشان کنید که ابتدا برای به دست آوردنش صبر کنند. از او بخواهید تصویری از چیزی که می‌خواهد بکشد و آن را همراه با یک جدول زمانی از روزها ( مثلاً یک یا دو هفته ) تا روزی که می‌تواند آن را با شما بخرد، روی یخچال نصب کند.
آن‌ها می‌توانند هر صبح روزهای باقی‌مانده را علامت بزنند. در نهایت، رسیدن به آن هدف یک لذت مورد انتظار خواهد بود، اما اگر پیش از به پایان رسیدن زمان علاقه‌شان را از دست بدهند، ممکن است خودشان هم قبول کنند که واقعاً آن را نمی‌خواستند.
ارزش عمیق‌تری از چیزها را نشان دهید
فرزندتان می‌تواند یاد بگیرد که شما اشیا را نه به دلیل گران بودن یا مد بودنشان، بلکه به دلیل کیفیت ذاتی یا ارزش احساسی آن‌ها گرامی می‌دارید. می‌توانید بگویید، “من این عروسک رو دوست دارم چون خیلی خوب دوخته شده. می‌تونی بفهمی که برای ساختنش چقدر زحمت کشیدن؟” یا بگویید، “این گردنبند برای من خیلی ارزش داره چون مادربزرگم برای تولد 21 سالگی‌م به من داده.” فرزندتان ممکن است بلافاصله دلایل شما را درک نکند، اما با گذشت زمان، متوجه خواهد شد که محبوبیت و قیمت بالا تنها عواملی نیستند که اشیا را محبوب می‌کنند و کیفیت بهتر از کمیت است.
کشف کنید چه چیزی خواسته‌های آن‌ها را تحریک می‌کند
گاهی حتی کودکان به دلیل نیازهای احساسی به دنبال داشتن وسایل هستند. اگر متوجه شدید که فرزندتان که قبلاً اهمیتی به عروسک‌ها نمی‌داد، ناگهان یک باربی پرنسس می‌خواهد، با او درباره دلیل جذابیت آن اسباب‌بازی صحبت کنید. اگر پاسخ این است که دو دوست صمیمی‌اش هر دو یکی دارند، می‌توانید گفتگوی ساده‌ای درباره اینکه دوست داشتن اسباب‌بازی‌های متفاوت از جمعیت کاملاً طبیعی است، داشته باشید. یا به او کمک کنید تا بفهمد که آیا می‌ترسد اگر همان اسباب‌بازی‌ها را نداشته باشد، دوستانش او را دوست نداشته باشند.
نشان دهید چگونه به دیگران کمک کنید
پیشنهاد می شود که کودکان را به فعالیت‌های هم نوع دوستانه معرفی کنید. “واقعیت مخالف مادی گرایی، معنویت است. سعی کنید کاری با فرزندتان انجام دهید که بر کمک به دیگران متمرکز باشد و او بتواند آن را ببیند.” او را با خود ببرید تا شام را به همسایه بیمار برسانید یا در آشپزخانه‌ای برای افراد نیازمند داوطلبانه کار کنید. این نوع فعالیت می‌تواند نگرشی را تقویت کند که بیشتر از هر چیز دیگری به مقابله با مادی گرایی کودکان کمک می‌کند.
وقت صرف کردن به جای پول خرج کردن برای فرزندانتان
در زندگی شلوغ ما، آسان نیست که زمان و توجه لازم را به فرزندانمان ارائه بدهیم، اما این بهترین راه برای جلوگیری از “خواستن‌ها” است. اگر همیشه مشغول باشید، فرزندانتان به اسباب‌بازی‌ها و تکنولوژی خودشان پناه می‌برند که همه از جنس مادی گرایی کودکان است، کودکان باید چیزی داشته باشند، یعنی یک زندگی خانوادگی، تا جایگزین این مساله شود.
پس سعی کنید به جای دادن چیزها به فرزندتان، زمان با هم بودن را به آن ها هدیه بدهید. و سعی کنید کارهایی انجام دهید که هزینه‌ای نداشته باشد، به پارک و کتابخانه بروید، در طبیعت پیاده‌روی کنید، قایم‌موشک بازی کنید. مهم نیست فرزندتان چه می‌گوید، او بیشتر از یک اتاق پر از وسایل، به یک حس امنیت در خانواده نیاز دارد.
