عفونت قارچی در بارداری از جمله شایع ترین عفونت های دوران بارداری است که ممکن است دچار آن شوید. اگر علائمی مانند خارش، سوزش، التهاب یا ترشحات واژن دارید، حتما با پزشک خود مشورت کنید.
عفونت قارچی چیست؟
عفونت قارچی واژن یکی از انواع رایج عفونتهای واژینال است که در بارداری شیوع بیشتری دارد. این عفونت قارچی در بارداری که با نام های کاندیدیازیس واژینال یا واژینیت مونیلیایی نیز شناخته می شود، به دلیل رشد بیش ازحد قارچ های میکروسکوپی خانواده کاندیدا، به ویژه کاندیدا آلبیکنس، ایجاد میشود. این قارچ ها در محیطهای گرم و مرطوب رشد می کنند.
در حالت طبیعی، مقدار کمی از این قارچ ها در واژن و دستگاه گوارش وجود دارند. اما زمانی که رشد آن ها از کنترل خارج شود و تعدادشان از باکتری های مفید بیشتر شود، عفونت قارچی رخ می دهد. از هر چهار زن، سه نفر در طول زندگی خود حداقل یک بار دچار عفونت قارچی می شوند.
دلایل ابتلا به عفونت قارچی در بارداری
در دوران بارداری، افزایش سطح استروژن باعث تولید گلیکوژن بیشتر در واژن می شود که محیط مناسبی برای رشد سریع قارچ ها فراهم می کند. برخی محققان معتقدند که استروژن حتی می تواند رشد قارچ را مستقیما تحریک کرده و باعث چسبندگی بیشتر آنها به دیواره واژن شود.
عوامل دیگری که احتمال ابتلا به عفونت قارچی در بارداری را افزایش می دهند عبارتند از :
- مصرف اخیر آنتی بیوتیک ها یا داروهای استروئیدی
- دیابت کنترل نشده (افزایش قند خون، محیط مناسبی برای رشد قارچ ایجاد می کند)
- شستشوی داخلی واژن (دوچینگ) یا استفاده از اسپری های بهداشتی زنانه
- سیستم ایمنی ضعیف
- مصرف قرصهای جلوگیری از بارداری حاوی استروژن
- فعالیت جنسی منظم
علائم عفونت قارچی در بارداری
اگر به عفونت قارچی واژن در بارداری مبتلا شوید، علائم آن می تواند آزاردهنده و مداوم باشد و در صورت عدم درمان، ممکن است شدت پیدا کند. البته در برخی موارد، عفونت به طور خود به خود برطرف می شود.
علائم رایج عفونت قارچی شامل موارد زیر می باشند:
- خارش، التهاب، سوزش، قرمزی و گاهی تورم در ناحیه واژن و لابیا (این علائم معمولا تا پایان روز شدیدتر می شوند)
- ترشحات سفید، کرمی یا توده ای شبیه پنیر خامه ای که بدون بو هستند
- درد یا ناراحتی هنگام رابطه جنسی
- سوزش هنگام ادرار کردن (به دلیل تحریک و التهاب واژن)
اگر متوجه شدید که بعد از ادرار، ناحیه واژن را به شدت می مالید یا می خارانید، این هم می تواند یکی از نشانه های عفونت قارچی باشد.
درمان عفونت قارچی در بارداری
در صورت ابتلا به عفونت قارچی واژن در بارداری چه کاری باید انجام داد؟
اگر علائم عفونت قارچی واژن در بارداری را دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید. پزشک با بررسی نمونه ای از ترشحات واژن، تشخیص قطعی داده و سایر عفونت هایی که ممکن است علائم مشابه داشته باشند را رد می کند.
در صورت تأیید عفونت قارچی، پزشک معمولا یکی از این دو راه را پیشنهاد می دهد:
- تجویز یک کرم ضد قارچ مخصوص بارداری
- توصیه به استفاده از شیاف یا کرمهای ضد قارچ بدون نسخه که برای دوران بارداری بی خطر هستند
نکته مهم: در دوران بارداری از مصرف قرص های خوراکی ضد قارچ خودداری کنید، زیرا ممکن است برای جنین خطرناک باشد.
برای درمان، لازم است کرم یا شیاف ضد قارچ را به مدت ۷ روز متوالی داخل واژن قرار دهید. بهتر است این کار را شب ها قبل از خواب انجام دهید تا دارو به خوبی اثر کند و از نشت آن جلوگیری شود. (درمان های کوتاه مدت که قبل از بارداری استفاده می کردید، در این دوره چندان مؤثر نیستند.) همچنین، می توانید مقداری از کرم را روی پوست اطراف واژن بمالید تا التهاب کاهش یابد.
ممکن است چند روز طول بکشد تا علائم عفونت قارچی در بارداری بهبود پیدا کند. در این مدت، می توانید برای کاهش خارش و التهاب از کمپرس یخ یا یک حمام خنک ۱۰ دقیقه ای استفاده کنید.
اگر داروی تجویزشده باعث تحریک شد یا تأثیری نداشت، حتما به پزشک اطلاع دهید. ممکن است نیاز به تغییر دارو داشته باشید. مهم است که دوره درمان را کامل کنید تا عفونت به طور کامل از بین برود.
چرا برای درمان عفونت قارچی باید به پزشک مراجعه کنم؟
شاید با خود فکر کنید که چون داروهای ضد قارچ بدون نسخه در دسترس هستند، نیازی به مراجعه به پزشک ندارید. اما تشخیص خودسرانه و مصرف دارو بدون نظر پزشک، کار درستی نیست.
- تحقیقات نشان داده اند که بیشتر زنانی که تصور می کنند دچار عفونت قارچی شده اند، در واقع به یک مشکل دیگر دچارند.
- برخی عفونتهای دیگر (مانند عفونتهای مقاربتی) می توانند علائم مشابهی با عفونت قارچی داشته باشند و درمان اشتباه، فقط باعث تأخیر در دریافت درمان مناسب می شود.
آیا عفونت قارچی در بارداری برای جنین خطرناک است؟
خیر، عفونت قارچی هیچ خطری برای رشد و سلامت جنین ندارد. اما همانطور که گفته شد، علائم مشابه می توانند نشانه عفونت های دیگری باشند که ممکن است بر بارداری تأثیر بگذارند. بنابراین، برای تشخیص دقیق باید به پزشک مراجعه کنید.
آیا همسر من هم ممکن است به عفونت قارچی مبتلا شود؟
احتمال ابتلای همسر شما به یک بثورات قرمز و خارشدار روی آلت تناسلی حدود ۱۵ درصد است، به ویژه اگر بدون محافظت رابطه داشته باشید. در صورت بروز علائم، او هم باید به پزشک مراجعه کند.
چگونه می توانم احتمال ابتلا به عفونت های قارچی در بارداری را کاهش دهم؟
قارچ ها در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند. برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت قارچی در بارداری، این نکات را رعایت کنید:
- لباس زیر نخی و گشاد بپوشید و از شلوارهای تنگ و لباسهای پلاستیکی خودداری کنید.
- شب ها بدون لباس زیر بخوابید تا جریان هوا در ناحیه تناسلی بهتر باشد. اگر نمی توانید، یک لباس راحت مانند پیراهن بلند بپوشید.
- از صابونهای معطر، شوینده های قوی، دوش واژینال، اسپری های بهداشتی و وان کفآلود پرهیز کنید.
- هر روز با آب ولرم ناحیه تناسلی را تمیز کنید.
- بعد از شنا، لباس مرطوب را فورا عوض کنید.
- بعد از ورزش یا تعریق شدید، لباسهای خود را به خصوص لباس زیرتان را تعویض کنید.
- بعد از دستشویی، همیشه از جلو به عقب خود را پاک کنید تا باکتریهای مقعد به سمت واژن منتقل نشوند.
- ماست پروبیوتیک حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس مصرف کنید تا تعادل باکتریایی بدن حفظ شود. (البته تأثیر این روش هنوز کاملا ثابت نشده، اما بسیاری از زنان از آن نتیجه گرفته اند.)
- نوار بهداشتی، تامپون و پدهای روزانه را مرتب عوض کنید.
- از لباس زیر با ناحیه فاق نخی استفاده کنید، زیرا رطوبت را حفظ نمی کند و به خشک ماندن پوست کمک می کند.
- از نشستن در وان آب داغ یا رفتن به جکوزی خودداری کنید.
- اگر دیابت دارید، قند خون خود را تحت کنترل نگه دارید.
سخنی از نی نی تینی
عفونت قارچی در بارداری ممکن است آزاردهنده باشد، اما خطری برای شما یا جنین ندارد. نکته مهم این است که با مشاهده علائم، خودسرانه دارو مصرف نکنید و به پزشک مراجعه کنید. همچنین، رعایت نکات بهداشتی و پوشیدن لباسهای مناسب می تواند احتمال ابتلا به این عفونت را کاهش دهد.
نظر شما چیست؟ آیا تا به حال تجربه ای در مورد عفونت قارچی در بارداری داشته اید؟ راهکارهای شما برای پیشگیری و درمان چه بوده است؟ تجربیات خود را در قسمت کامنت ها با ما به اشتراک بگذارید!
