عفونت رحم به التهاب لایه داخلی رحم (آندومتر) گفته می شود که در اغلب موارد به دلیل عفونت باکتریایی ایجاد می شود. این بیماری می تواند حاد (با شروع ناگهانی و کوتاه مدت) یا مزمن (طولانی مدت یا عودکننده) باشد. عفونت رحم حاد اغلب بعد از زایمان، سقط جنین یا جراحی هایی که به دهانه رحم یا خود رحم مربوط می شوند، رخ می دهد. عفونت رحم مزمن بیشتر در دوران یائسگی یا در صورت ابتلا به عفونت هایی مانند کلامیدیا یا سوزاک دیده می شود.
اگرچه عفونت رحم معمولا تهدیدکننده جان نیست، اما در صورت عدم درمان به موقع با آنتی بیوتیک می تواند باعث بروز عوارض جدی شود.
چه کسانی به عفونت رحم مبتلا می شوند؟
هر فردی که رحم دارد، می تواند به این عفونت دچار شود. این بیماری یکی از شایع ترین عفونت ها پس از زایمان است. عفونت رحم ممکن است از کوریوآمنیونیت در حین زایمان آغاز شود و بعد از زایمان به عفونت رحم تبدیل شود. همچنین، احتمال بروز آن در زنانی که سزارین انجام داده اند، کمی بیشتر است.
عفونت رحم در افرادی که به بیماری التهابی لگن (PID) مبتلا هستند نیز رایج است. این بیماری اغلب در اثر عفونت ناشی از رابطه جنسی محافظت نشده ایجاد می شود.
علائم و دلایل ایجاد عفونت رحم
نشانه های عفونت رحم چیست؟
علائم شایع عبارت اند از:
- تب
- درد لگن
- خونریزی یا ترشحات واژینال غیرطبیعی
- یبوست یا درد هنگام دفع مدفوع
- تورم شکم
- احساس ناخوشی عمومی
چه عواملی باعث عفونت رحم می شوند؟
این عفونت به دلیل عفونت باکتریایی در رحم ایجاد می شود که می تواند ناشی از:
اگرچه وجود باکتری در واژن طبیعی است، اما پس از زایمان یا انجام برخی اقدامات پزشکی، تعادل این باکتری ها به هم می خورد و ممکن است باعث عفونت و التهاب شود.
روش های تشخیص عفونت رحم
اندومتریت چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک برای تشخیص عفونت رحم یا اندومتریت، ابتدا معاینه لگنی انجام می دهد. سپس ممکن است آزمایش های زیر را پیشنهاد کند:
- نمونه برداری از ترشحات واژن برای بررسی عفونت های باکتریایی یا آمیزشی
- بیوپسی آندومتر (نمونه برداری از لایه داخلی رحم) برای بررسی وجود باکتری
- لاپاروسکوپی برای مشاهده مستقیم رحم
- آزمایش خون برای اندازه گیری سطح گلبول های سفید (WBC) یا میزان ESR که بالا بودن آن ها نشانه عفونت یا التهاب است
- بررسی ترشحات واژن زیر میکروسکوپ
آیا اندومتریت در سونوگرافی قابل مشاهده است؟
در سونوگرافی ممکن است ضخامت یا نامنظمی در لایه داخلی رحم دیده شود، اما این نشانه به تنهایی برای تشخیص عفونت رحم کافی نیست؛ چراکه بسیاری از شرایط دیگر نیز می توانند چنین ظاهری ایجاد کنند.
عفونت رحم چگونه درمان می شود؟
در صورت تشخیص عفونت رحم، پزشک معمولا درمان با آنتی بیوتیک را شروع می کند. اگر عفونت شدید باشد یا فرد به تازگی زایمان کرده باشد، ممکن است نیاز به مایعات وریدی (سرم) و استراحت مطلق نیز باشد.
اگر اندومتریت درمان نشود چه می شود؟
عدم درمان این بیماری می تواند باعث عوارض جدی مانند موارد زیر شود:
- ناباروری
- عفونت لگن
- آبسه های رحمی یا لگنی (تجمع چرک)
- سپتی سمی (عفونت در خون)
بعد از شروع درمان، چقدر طول می کشد تا بهبودی حاصل شود؟
اغلب بیماران پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک بهبود می یابند و التهاب به طور کامل برطرف می شود.
روش های پیشگیری از عفونت رحم
عوامل خطر ابتلا به اندومتریت چیست؟
اگر اخیرا یکی از موارد زیر را تجربه کرده اید، خطر بیشتری برای ابتلا به اندومتریت دارید:
- زایمان طبیعی یا سزارین
- کورتاژ (D&C) یا تخلیه رحم (D&E)
- نمونه برداری از آندومتر
- هیستروسکوپی
- کارگذاری IUD (دستگاه جلوگیری از بارداری داخل رحمی)
- استفاده از دوش واژینال یا وارد کردن اشیای غیربهداشتی به واژن
چگونه می توان از عفونت رحم پیشگیری کرد؟
از آن جایی که بسیاری از موارد اندومتریت در اثر بیماری های آمیزشی رخ می دهد، بهترین روش پیشگیری عبارت است از:
- رعایت بهداشت جنسی و استفاده از کاندوم
- درمان سریع عفونت های آمیزشی
- انجام غربالگری های منظم برای STI
- ترغیب شریک جنسی به انجام آزمایش های مربوط به عفونت های مقاربتی
- مصرف پیشگیرانه آنتی بیوتیک قبل از سزارین
زندگی با عفونت رحم
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر یکی از علائم اندومتریت مانند تب، درد لگن یا ترشحات غیرطبیعی را دارید، مخصوصا اگر یکی از موارد زیر اخیرا برایتان اتفاق افتاده است، حتما با پزشک مشورت کنید:
- زایمان
- سقط جنین
- سقط عمدی یا پزشکی
- کارگذاری IUD
- جراحی رحم یا دهانه رحم
نظر شما چیست؟ آیا تا به حال با علائم عفونت رحم مواجه شده اید؟ چطور آن را تشخیص داده یا درمان کرده اید؟
نظرات شما راهگشاست و به ما کمک می کند محتوایی دقیق تر، کاربردی تر و نزدیک تر به دغدغه های واقعی شما ارائه دهیم.
