انواع سندرم گوش قرمز
متخصصان دو نوع اصلی برای این حالت معرفی کرده اند:
- سندرم گوش قرمز اولیه (Primary RES)
این نوع شایع تر است و بیشتر در کودکان، نوجوانان و جوانان دیده می شود.
در بررسی ها مشاهده شده که هشت نفر از هر ده نفر مبتلا به این نوع، سابقه میگرن دارند یا در حال تجربه آن هستند.
- سندرم گوش قرمز ثانویه (Secondary RES)
این نوع بیشتر در زنان و افراد میانسال یا سالمند دیده می شود.
معمولا همراه با شرایط زیر بروز می کند:
-
- سردردهای خوشه ای
- مشکلات ستون فقرات گردنی
- اختلالات مفصل فکی ـ گیجگاهی (TMJ)
علائم سندرم گوش قرمز
علت اصلی مراجعه بیماران، قرمزی و سوزش لاله گوش است.
این علائم ممکن است در یک گوش یا هر دو گوش دیده شوند و حتی گاهی از یک سمت صورت به سمت دیگر تغییر کنند.
شدت درد بین افراد کاملا متفاوت است.
- بسیاری از مبتلایان می گویند درد حالت مور مور، سوزش یا گرفتگی خفیف دارد.
- اما برخی دیگر دردهای تیز، شدید و آزاردهنده گزارش می کنند.
درد گاهی از لاله گوش به نواحی دیگر سر هم انتشار پیدا می کند:
- گونه ها
- فک
- پشت سر
حملات معمولا بین 30 تا 60 دقیقه طول می کشند.
در موارد نادر، مدت آن ممکن است به بیش از 4 ساعت برسد.
بسیاری از بیماران روزانه حداقل یک حمله دارند و بعضی تا 20 بار در روز دچار آن می شوند.
این وضعیت خطرناک نیست و هیچ عارضه طولانی مدت جدی ایجاد نمی کند.
چه عواملی باعث شروع حمله سندرم گوش قرمز می شود؟
در بسیاری از موارد، حمله بدون دلیل مشخص آغاز می شود.
با این حال محرک های شناخته شده ای هم وجود دارند.
محرک های رایج:
- لمس یا مالش گوش
- قرار گرفتن در گرما
- حرکات گردن
- فعالیت بدنی
محرک های کمتر رایج:
- شانه کردن مو
- جویدن غذا
- دندان قروچه
- حمام کردن
علت سندرم گوش قرمز چیست؟
پزشکان هنوز علت قطعی را پیدا نکرده اند، اما تحقیقات نشان می دهد ارتباطی قوی با سیستم عصبی دارد.
اعصاب لاله گوش مسیری مستقیم به ستون فقرات گردنی و ساقه مغز دارند؛ همان بخش هایی که بسیاری از دردها از آن ها سرچشمه می گیرند.
برخی اعصاب گوش نیز به عصب سه قلو (تریژمینال) متصل اند که در ایجاد دردهای صورت، فک و حتی میگرن نقش مهمی دارد.
پژوهش ها نشان می دهند که مشکلات زیر می توانند باعث نوع ثانویه شوند:
- اختلالات ستون فقرات گردنی
- اختلال مفصل فکی ـ گیجگاهی (TMJ)
- آسیب دیدن تالاموس
- ابتلا به زونا
ارتباط با سایر بیماری ها
سندرم گوش قرمز ممکن است با بیماری اریت رومالژیا هم ارتباط داشته باشد؛ وضعیتی که باعث گرمی، درد و قرمزی کف دست و پا می شود.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟
- افراد مبتلا به میگرن
- کسانی که سردردهای خوشه ای دارند
- افراد با آسیب ستون فقرات گردنی
- افراد مبتلا به TMJ
هرچند نوع اولیه در سنین پایین شایع تر است، اما هر دو نوع در هر سنی ممکن اند شروع شوند.
درمان سندرم گوش قرمز
در حال حاضر، درمان قطعی وجود ندارد.
آنچه برای یک بیمار مفید است، ممکن است برای دیگری تأثیری نداشته باشد.
با این حال داروهای استفاده شده برای درمان میگرن, معمولا بهترین اثر را نشان داده اند.
داروهای مؤثر شامل:
- آمی تریپتیلین
- گاباپنتین
- ایندومتاسین
درمان های خانگی یا جراحی معمولا تأثیر زیادی ندارند، اما بعضی افراد با کمپرس سرد یا کیسه یخ احساس آرامش بیشتری پیدا می کنند.
نکته مهم از منابع پزشکی:
مطالعات منتشرشده توسط پزشکان دانشگاه علوم پزشکی تهران و اصفهان نشان می دهد که:
- اصلاح وضعیت بدن
- کاهش تنش فک
- درمان مشکلات گردنی
ممکن است به کاهش حملات کمک کند.
پیشگیری از سندرم گوش قرمز
در حال حاضر روش قطعی برای پیشگیری وجود ندارد.
اما شناخت محرک ها و پرهیز از آن ها می تواند شدت و تعداد حملات را کمتر کند.
آینده پژوهش ها درباره سندرم گوش قرمز
این وضعیت اولین بار در سال 1994 گزارش شد و تاکنون تنها حدود 100 بیمار به طور دقیق در مقالات علمی بررسی شده اند.
به همین دلیل آمار واقعی مبتلایان هنوز مشخص نیست.
پزشکان معتقدند که تحقیقات بیشتری لازم است تا بتوان علت های دقیق و درمان های مؤثر را پیدا کرد.
وقتی به پزشک مراجعه می کنید، حتما او را در جریان قرار دهید اگر:
- میگرن دارید
- سردردهای خوشه ای دارید
- آسیب گردنی داشته اید
- مشکل TMJ دارید
اگر پزشک به نوع ثانویه مشکوک باشد، احتمالا ام آر آی گردن یا مغز را توصیه می کند.
سخنی از نی نی تینی
سندرم گوش قرمز یک اختلال عجیب، نادر و آزاردهنده است اما خطرناک نیست.
شناخت علائم، محرک ها و روش های کنترل، می تواند کیفیت زندگی فرد را بهبود دهد.
بیماران با مدیریت درست می توانند حملات را کاهش دهند و زندگی عادی داشته باشند.
اگر شما یا کسی از اطرافیان تان تجربه قرمزی ناگهانی گوش یا سوزش شدید دارید، تجربه خود را با ما در بخش نظرات بنویسید. پرسش های شما می تواند به کامل تر شدن این مقاله و کمک به دیگران منجر شود.
