سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS)

SIDS مخفف سندرم مرگ ناگهانی نوزاد است. این وضعیت به مرگ ناگهانی و غیرقابل توضیح نوزادی بین یک ماهگی تا یک سالگی اطلاق می شود که حتی پس از بررسی های کامل، علت مشخصی ندارد. اگرچه علت دقیق SIDS ناشناخته است، اما عوامل خطرناک شناخته شده ای وجود دارد که با رعایت آن ها می توان شانس مرگ نوزاد به این دلیل را کاهش داد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با ما همراه باشید.

سندرم مرگ ناگهانی نوزاد چیست؟

سندرم مرگ ناگهانی (SIDS) به مرگ ناگهانی و غیرقابل توضیح نوزادی اطلاق می شود که بین یک ماهگی تا یک سالگی است، حتی بعد از تحقیقات دقیق. این تحقیقات شامل کالبدشکافی، بررسی محل فوت و مرور تاریخچه پزشکی نوزاد می شود. اگر پزشکی قانونی نتواند دلیلی برای مرگ پیدا کند و نوزاد کمتر از یک سال داشته باشد، دلیل مرگ آن را SIDS می نامند.

بیشتر نوزادانی که به دلیل سندرم مرگ ناگهانی نوزاد فوت می کنند، بین ۲ تا ۴ ماه سن دارند و ۹۰ درصد آن ها کمتر از ۶ ماهه هستند. بیشتر این نوزادان در زمان خواب و معمولا بین نیمه شب تا ۶ صبح فوت می کنند. به همین دلیل، گاهی به SIDS “مرگ در گهواره” هم گفته می شود. هرچند خود گهواره باعث مرگ نمی شود، اما محیط خواب نوزاد می تواند روی مرگ های مرتبط با خواب تأثیر بگذارد. بهترین راه برای پیشگیری از SIDS این است که نوزاد را به پشت بخوابانید.

تفاوت SIDS با SUID

SIDS دلیل همه مرگ های ناگهانی نوزاد نیست. هر سال، هزاران نوزاد به طور ناگهانی و غیرمنتظره ای فوت می کنند. محققان به این مرگ ها “مرگ ناگهانی و غیرمنتظره نوزاد” (SUID) می گویند. SUID شامل تمام مرگ های ناگهانی است، چه آن هایی که دلیل واضحی دارند مثل خفگی، و چه آن هایی که دلیل مشخصی ندارند مثل SIDS. نیمی از موارد SUID، مربوط به SIDS است.

سندرم مرگ ناگهانی نوزاد چقدر شایع است؟

SIDS اصلی ترین علت مرگ نوزادان بین یک ماه تا یک سال است.

علائم سندرم مرگ ناگهانی نوزاد چیست؟

تقریبا همه مرگ هایی که به دلیل SIDS رخ می دهند، بدون هیچ نشانه یا هشدار قبلی اتفاق می افتند.

علت سندرم مرگ ناگهانی نوزاد چیست؟

از آنجا که SIDS ، مرگی غیرقابل توضیح است، علت دقیق آن ناشناخته است. با این حال، محققان سعی کرده اند تا دلایل احتمالی SIDS را بررسی کنند. نظریه ای که بیشتر مورد قبول است این است که نوزادانی که به دلیل SIDS فوت می کنند، دارای یک آسیب پذیری زمینه ای مثل الگوی ژنتیکی یا ناهنجاری مغزی هستند.

سپس، هنگامی که در دوران رشد مغز یا سیستم ایمنی با یک محرک روبه رو می شوند، این آسیب پذیری منجر به مرگ ناگهانی می شود. عوامل خطرناک سندرم مرگ ناگهانی نوزاد و این پیش زمینه ها شامل موارد زیر هستند:

• مواجهه با دود سیگار در دوران بارداری یا پس از آن
• مراقبت های ناکافی یا دیرهنگام دوران بارداری
• وضعیت یا محیط خواب ناایمن
• بارداری در نوجوانی
• تولد زودرس یا وزن کم هنگام تولد
• گرم شدن بیش از حد نوزاد
• مصرف نوشیدنی های الکلی در دوران بارداری
• جنسیت مرد
• داشتن خواهر یا برادر که به دلیل SIDS فوت کرده اند
• دوقلو بودن
• سابقه قطع تنفس یا آپنه

محققان معتقدند که نوزادانی که به دلیل SIDS فوت می کنند، در واکنش به این محرک ها و تنظیم تنفس، ضربان قلب و دمای بدن خود، مشکل دارند.

آیا تزریق واکسن ها باعث سندرم مرگ ناگهانی نوزاد می شوند؟

خیر، تزریق و استفاده از واکسن ها باعث SIDS نمی شوند. هیچ مدرک علمی معتبری وجود ندارد که نشان دهد واکسیناسیون کودکان، خطر SIDS را افزایش می دهد. اگرچه گزارش هایی از مرگ نوزادان بعد از واکسیناسیون وجود دارد، اما به این دلیل است که بیشتر نوزادانی که در معرض خطر SIDS هستند، در حال دریافت واکسن های معمول دوران کودکی اند.

علاوه بر این، تعداد موارد SIDS از اواسط دهه ۱۹۸۰ بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته است، در حالی که تعداد واکسن هایی که به نوزادان داده می شود، افزایش پیدا کرده است. در واقع، تحقیقات اخیرا صورت گرفته نشان می دهند که واکسن ها ممکن است حتی در برابر SIDS ، اثر محافظتی داشته باشند.

موارد دیگری که باعث سندرم مرگ ناگهانی نوزاد نمی شوند، شامل موارد زیر است:

• گهواره ها
• خفگی یا استفراغ
• سوءاستفاده یا بی توجهی به کودک
• عفونت ها و بیماری ها

آیا SIDS مسری است؟

خیر، SIDS به دلیل یک عفونت ایجاد نمی شود، بنابراین نمی توان آن را منتقل کرد یا به آن مبتلا شد.

پیشگیری از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد

پیشگیری کامل از SIDS همیشه امکان پذیر نیست، اما اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر مرگ ناگهانی نوزاد انجام دهید. پیشگیری از SIDS با ایجاد یک محیط خواب امن برای نوزاد آغاز می شود:

• اگر شما یا نوزادتان هر یک از عوامل خطرناک بالا را دارید، از خوابیدن مشترک با نوزادتان خودداری کنید.
• نوزادتان را حداقل به مدت شش ماه در اتاق خودتان اما روی یک سطح خواب جداگانه بخوابانید. مثلا گهواره ای کوچک که شیر دادن به نوزاد را آسان تر می کند. اگر شیر نمی دهید، یک تخت یا گهواره قابل حمل هم می تواند گزینه مناسبی باشد. خواباندن نوزاد در اتاق شما می تواند خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را تا ۵۰ درصد کاهش دهد.
• از یک گهواره مناسب و استاندارد استفاده کنید که طراحی آن مانع از گیر کردن نوزاد بین دیواره های گهواره و تشک شود. مطمئن شوید که سر نوزاد بین میله های گهواره گیر نمی کند. همچنین، تشک گهواره باید سفت و مسطح باشد.
• همه وسایل اضافی مثل پتوهای شل، بالش ها، عروسک های نرم، اسباب بازی ها و محافظ های کناره گهواره را از محیط خواب نوزاد دور کنید. این وسایل ممکن است باعث خفگی یا گیر افتادن نوزاد شوند. تنها وسیله ای که روی تشک نوزاد قرار دارد، باید یک ملحفه کشی مناسب باشد.
• نوزاد را برای خواب به پشت بخوابانید، نه به پهلو یا شکم. عضلات نوزاد هنوز به طور کامل قوی نشده اند و نمی تواند سرش را بالا بیاورد. اگر نوزاد روی شکم بخوابد، نمی تواند سرش را بالا بیاورد تا نفس بکشد.
• اتاق خواب را خنک نگه دارید. تحقیقات نشان داده اند که وقتی نوزادان بیش از حد گرم می شوند، ممکن است به خواب عمیق تری فرو بروند که بیدار شدن از آن دشوارتر است.
• پس از اینکه نوزادتان توانست غلت بزند، از قنداق کردن خودداری کنید.

سایر روش های پیشگیری از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد

• واکسیناسیون به موقع نوزاد: تحقیقات نشان می دهند که واکسیناسیون به موقع خطر SIDS را تا ۵۰ درصد کاهش می دهد.
• شیر دادن: شیر دادن به نوزاد خطر SIDS را کاهش می دهد.
• استفاده از پستانک: برخی دانشمندان معتقدند که پستانک ممکن است باعث باز ماندن راه هوایی نوزاد یا جلوگیری از فرو رفتن نوزاد به خواب عمیق تر شود که خطر SIDS را کاهش می دهد.
• اجتناب از مصرف الکل و دخانیات: در دوران بارداری و پس از آن از مصرف الکل و دخانیات خودداری کنید.
• عدم استفاده از مانیتورهای تنفسی: تحقیقات نشان نداده اند که محصولاتی که برای پیشگیری یا کاهش SIDS تبلیغ می شوند، مثل مانیتورهای تنفسی، نمی توانند موثر باشند.
• وقت گذاشتن برای خوابیدن نوزاد روی شکم (زمان بازی در حالت دمر): زمانی که نوزاد بیدار است و تحت نظر شما یا مراقب دیگری قرار دارد، وقت کافی برای خوابیدن روی شکم به او بدهید. این کار همچنین از بروز سندرم سر تخت (پلاژیوسفالی) جلوگیری می کند.

زندگی با سندرم مرگ ناگهانی نوزاد

چه زمانی باید نوزادم را نزد پزشک ببرم؟

اگرچه نمی توان به طور کامل از SIDS جلوگیری کرد، اما یکی از کارهایی که برای کاهش خطر می توانید انجام دهید این است که مطمئن شوید نوزادتان تمام ویزیت های معمول مراقبت های کودک را به موقع انجام می دهد. در این ویزیت ها، پزشک نوزاد شما را معاینه می کند تا مطمئن شود که او سالم و مطابق با انتظار در حال رشد است. همچنین، تمام واکسن های توصیه شده به نوزاد تزریق می شود و شما این فرصت را دارید که سؤالات خود درباره ایمنی نوزادتان را مطرح کنید.

سخنی از نی نی تینی

از دست دادن نوزاد به دلیل SIDS تجربه ای بسیار سخت و طاقت فرسا است. ممکن است احساساتی مانند خشم، غم، احساس گناه یا شوک را تجربه کنید، و تمام این احساسات کاملا طبیعی هستند. اگر SIDS روی شما تأثیر گذاشته است، مهم است که برای دریافت کمک و حمایت اقدام کنید. پزشک شما می تواند منابعی برای همراهی شما در روند سوگواری معرفی کند. ممکن است پیوستن به یک گروه حمایتی برای والدین یا مراقبینی که نوزاد خود را به دلیل سندرم مرگ ناگهانی نوزاد از دست داده اند، برای شما مفید باشد، یا شاید ترجیح دهید به صورت خصوصی با یک مشاور صحبت کنید. به هر شکلی که انتخاب می کنید، به خودتان زمان بدهید تا در این دوره سخت التیام یابید.