
سقط مکرر به معنای تجربه سه بار یا بیشتر سقط جنین در اوایل بارداری (سه ماهه اول) است. تجربه سقط، حتی یک بار، می تواند بسیار دردناک باشد و داشتن چند بار سقط مکرر معمولا تجربه ای بسیار تلخ و روان خراش است.
پس از تجربه های مکرر از دست دادن جنین، هیچ احساس درست یا غلطی وجود ندارد. شما و همسرتان ممکن است با غم، اضطراب و از دست رفتن امید دست و پنجه نرم کنید. امیدواریم اطلاعات ارائه شده در این صفحه بتواند به شما در مدیریت این شرایط کمک کند.
سقط مکرر چیست؟
سقط مکرر زمانی رخ می دهد که شما سه بار یا بیشتر تجربه سقط در اوایل بارداری داشته باشید، حتی اگر بین آن ها بارداری های موفقی هم داشته باشید. سقط زودرس معمولا به سقطی گفته می شود که در 12 هفته اول بارداری رخ دهد (سه ماهه اول).
قبلا سقط مکرر به معنی سه سقط پی درپی تعریف می شد.
علل سقط مکرر جنین چیست؟
در این بخش، عواملی که می توانند علت تمام سه بار یا بیشتر از دست رفتن بارداری شما باشند، معرفی شده اند. برخی از این موارد قابل آزمایش و درمان هستند. در ادامه، درباره آزمایش ها و درمان های سقط مکرر توضیح بیشتری خواهیم داد.
کروموزوم های غیرطبیعی
کروموزوم ها بلوک های DNA هستند که دستورالعمل های لازم برای رشد و تکامل جنین را در خود دارند. شایع ترین علت سقط مکرر این است که جنین با تعداد نادرست کروموزوم ها تشکیل شده باشد (بیش از حد یا کمتر از حد لازم). گاهی ساختار کروموزوم هم به شکل نادرست شکل می گیرد.
اکثر اوقات این اتفاق حتی زمانی رخ می دهد که والدین کروموزوم های طبیعی دارند. در تعداد کمی از موارد، یکی یا هر دو والد ممکن است به طور مکرر کروموزوم غیرطبیعی را منتقل کنند که منجر به سقط مکرر می شود.
اختلالات لخته شدن خون
برخی اختلالات لخته شدن خون مانند لوپوس سیستمیک و سندرم آنتی فسفولیپید می توانند باعث سقط مکرر شوند. این اختلالات باعث ایجاد “خون غلیظ و چسبنده” می شوند که جریان خون به جفت را مختل می کند و ممکن است لخته هایی در جفت ایجاد شود. اگر جفت به درستی عمل نکند، اکسیژن و مواد مغذی نمی توانند به جنین برسند و احتمال سقط افزایش می یابد.
تمام زنان و افرادی که تجربه سقط مکرر دارند، باید برای این اختلالات آزمایش شوند (این آزمایش به عنوان «غربالگری آنتی بادی های آنتی فسفولیپید» شناخته می شود). درمان ممکن است شامل رقیق کردن خون با داروهای مانند آسپرین و هپارین باشد.
اختلالات هورمونی
تغییرات در میزان هورمون ها در بدن می تواند احتمال سقط مکرر را افزایش دهد.
- تیروئید: مشکلات تیروئید با سقط جنین و سایر مشکلات بارداری مرتبط هستند. تیروئید غده ای در گردن است که هورمون تولید می کند. بیماری تیروئید که تحت کنترل باشد، باعث سقط نمی شود، اما سطح بالای هورمون محرک تیروئید (TSH) یا وجود آنتی بادی های تیروئید ممکن است خطر سقط را افزایش دهد.
- دیابت: اگر دیابت به خوبی مدیریت نشود، احتمال سقط مکرر افزایش می یابد. مدیریت صحیح دیابت طبق توصیه پزشک، خطر سقط را بالا نمی برد.
- پرولاکتین: این هورمون که در غده هیپوفیز تولید می شود، عملکردهای مختلف بدن از جمله تولید شیر را کنترل می کند. میزان بیش از حد یا کم پرولاکتین ممکن است احتمال سقط را افزایش دهد.
اختلالات سیستم ایمنی
برخی اختلالات ایمنی مانند آنتی فسفولیپید می توانند منجر به سقط مکرر شوند. این اختلالات باعث ایجاد لخته های خونی در جفت می شوند که جریان خون و مواد مغذی را به جنین محدود می کنند. درمان معمولاً شامل مصرف داروهایی مانند آسپرین و هپارین است.
مشکلات ساختاری رحم
ناهنجاری های ساختاری رحم مانند رحم سپتوم دار، رحم دوشاخ، میوم های رحمی و چسبندگی های داخل رحمی می توانند منجر به سقط مکرر شوند. در برخی موارد، جراحی برای اصلاح این مشکلات ضروری است.
ضعف دهانه رحم (سرویکس)
ضعف دهانه رحم می تواند باعث باز شدن زودهنگام آن و سقط در سه ماهه دوم بارداری شود. در این موارد، ممکن است نیاز به انجام سرکلاژ (بخیه دهانه رحم) قبل یا حین بارداری باشد.
عوامل محیطی و سبک زندگی
عواملی مانند استرس، تغذیه نامناسب، مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر می توانند خطر سقط مکرر را افزایش دهند. تغییرات سبک زندگی مانند تغذیه سالم، ورزش منظم و کاهش استرس می توانند به پیشگیری از سقط مکرر کمک کنند.
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
اگر شما سندرم تخمدان پلی کیستیک داشته باشید، خطر سقط مکرر کمی افزایش می یابد. هنوز دلیل دقیق آن مشخص نیست و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
روش های تشخیص سقط مکرر
تشخیص علت سقط مکرر معمولا شامل مراحل زیر است:
- تاریخچه پزشکی کامل: بررسی سوابق بارداری قبلی و شرایط پزشکی فعلی.
- آزمایش های ژنتیکی: برای شناسایی اختلالات کروموزومی در والدین و جنین.
- آزمایش های هورمونی: برای ارزیابی عملکرد تیروئید، پرولاکتین و سایر هورمون ها.
- تصویربرداری رحم: مانند سونوگرافی و هیستروسالپنگوگرافی برای شناسایی مشکلات ساختاری.
- آزمایش های ایمنی: برای شناسایی اختلالات ایمنی مانند آنتی فسفولیپید.
درمان سقط مکرر
درمان سقط مکرر بستگی به علت شناسایی شده دارد:
- درمان هورمونی: برای تنظیم سطح هورمون ها.
- داروهای رقیق کننده خون: مانند آسپرین و هپارین در صورت وجود اختلالات ایمنی.
- جراحی: برای اصلاح مشکلات ساختاری رحم.
- سرکلاژ: برای تقویت دهانه رحم در صورت ضعف آن.
- پشتیبانی روانی: برای کمک به زوجین در مقابله با استرس و افسردگی ناشی از سقط مکرر.
راهکارهای پیشگیری از سقط مکرر
برای کاهش خطر سقط مکرر، موارد زیر توصیه می شود:
- کنترل بیماری های مزمن: مانند دیابت و اختلالات تیروئید.
- تغذیه سالم: مصرف مواد مغذی مانند فولیک اسید، آهن و ویتامین D.
- ورزش منظم: برای حفظ وزن مناسب و سلامت عمومی.
- کاهش استرس: با استفاده از تکنیک های آرام سازی و مدیتیشن.
- پرهیز از مصرف مواد مضر: مانند سیگار، الکل و مواد مخدر.
- مراقبت های پیش از بارداری: مشاوره ژنتیکی و بررسی سلامت عمومی.
سخنی از نی نی تینی
تجربه سقط مکرر می تواند دردناک و گیج کننده باشد، اما دانستن علل احتمالی، انجام آزمایش های لازم و دریافت مراقبت تخصصی می تواند شانس شما برای داشتن یک بارداری سالم را افزایش دهد. علل سقط مکرر ممکن است شامل مشکلات کروموزومی، اختلالات هورمونی، ضعف دهانه رحم، مشکلات رحمی و گاهی موارد بدون علت مشخص باشد. خوشبختانه با پیشرفت های پزشکی و حمایت روانی، بسیاری از زنانی که چندین سقط تجربه کرده اند، موفق به داشتن بارداری سالم می شوند.
مهم ترین نکته این است که شما تنها نیستید و دسترسی به اطلاعات علمی، مراقبت تخصصی و حمایت روانی می تواند مسیر شما را آسان تر کند. از پزشک خود کمک بگیرید و در صورت نیاز با سازمان ها و ماماهای متخصص در این زمینه مشورت کنید تا بهترین برنامه درمانی و مراقبتی برای شما طراحی شود.
اگر تجربه یا سوالی درباره سقط مکرر دارید، می توانید در بخش نظرات آن را با ما به اشتراک بگذارید. همچنین می توانید این مقاله را با دوستان یا اعضای خانواده ای که با این موضوع روبه رو هستند، به اشتراک بگذارید. مشارکت شما می تواند به دیگران کمک کند تا اطلاعات درست و قابل اعتماد درباره سقط مکرر و راه های پیشگیری از آن دریافت کنند.