علائم، تشخیص و درمان زخم دهانه رحم

در حالت زخم دهانه رحم، (که در پزشکی به آن اکتروپیون هم گفته می شود) سلول های غددی که در بخش داخلی دهانه رحم شما قرار دارند، از بیرون قابل مشاهده می شوند. این وضعیت در واقع یک تغییر طبیعی و بی ضرر در ظاهر سلول های دهانه رحم به شمار می آید. اکتروپیون به ندرت باعث ایجاد علائم می شود و جای نگرانی ندارد. در این مقاله در مورد زخم دهانه رحم به طور کامل توضیح خواهیم داد.

زخم دهانه رحم چیست؟

زخم دهانه رحم به این معنی است که سلول های داخلی دهانه رحم شما از بیرون قابل مشاهده هستند. این وضعیت یک بیماری نگران کننده نیست و در واقع تفاوت بی خطر و طبیعی در ظاهر سلول های دهانه رحم محسوب می شود.

دهانه رحم از دو نوع سلول متفاوت تشکیل شده است:

• بخش بیرونی دهانه رحم دارای سطحی صاف و صورتی کم رنگ است که شبیه پوشش داخل دهان می باشد و از سلول های سنگفرشی تشکیل شده است.
• بخش داخلی دهانه رحم دارای سطحی بافت دار و پر از برجستگی های انگشت مانند است که شبیه پوشش روده ها است و از سلول های غددی پوشیده شده است.

اکتروپیون زمانی رخ می دهد که قسمت هایی از دهانه رحم به سمت بیرون برگردانده می شوند، به طوری که پزشک معالج بتواند سلول های غددی که معمولا در داخل قرار دارند را در خارج دهانه رحم ببیند؛ درست مانند باز شدن گلبرگ های یک گل.

تفاوت زخم دهانه رحم با فرسایش دهانه رحم چیست؟

گاهی اوقات زخم دهانه رحم به نام «فرسایش دهانه رحم» نیز خوانده می شود، اما این نامگذاری می تواند گمراه کننده باشد. در واقع در اکتروپیون سلول ها فرسوده نمی شوند، بلکه دهانه رحم «برگردانده» یا به اصطلاح وارونه می شود و سلول های غددی که سطح داخلی دهانه رحم را می پوشانند، از خارج قابل مشاهده می شوند.

زخم دهانه رحم بیشتر در چه افرادی دیده می شود؟

این وضعیت بیشتر در افرادی که در سن باروری هستند شایع است. به عبارت دیگر، بعد از یائسگی، این حالت به ندرت مشاهده می شود.

اکتروپیون هنگامی اتفاق می افتد که سطح هورمون استروژن در بدن شما زیاد باشد. این موضوع باعث می شود احتمال بروز زخم بیشتر شود، به ویژه در موارد زیر:

• دوران نوجوانی که سطح هورمون ها در نوسان است
• دوران بارداری که بدن استروژن بیشتری تولید می کند
• مرحله تخمک گذاری در چرخه قاعدگی

همچنین اگر از قرص های ضدبارداری ترکیبی (استروژن و پروژسترون) استفاده می کنید یا در زمان زایمان دهانه رحم دچار پارگی شده باشد، احتمال ابتلا به این عارضه افزایش می یابد.

شیوع زخم دهانه رحم چقدر است؟

اکتروپیون دهانه رحم یکی از مشکلات شایع است و تقریبا بین 17 تا 50 درصد زنان ممکن است این حالت بی ضرر را داشته باشند. این عدد نشان می دهد که زخم دهانه رحم یک پدیده بسیار معمول و طبیعی در میان زنان است و معمولا جای نگرانی ندارد.

علائم زخم دهانه رحم چیست؟

معمولا اکتروپیون دهانه رحمی علائم خاصی ایجاد نمی کند. بیشتر اوقات پزشک شما هنگام معاینه معمول لگن یا انجام تست پاپ اسمیر به طور اتفاقی نشانه هایی از این زخم را مشاهده می کند. با این حال، چون این وضعیت بی ضرر است و جای نگرانی ندارد، معمولا پزشک به طور خاص به آن اشاره نمی کند.

اما در موارد نادر، زخم دهانه رحم ممکن است علائمی داشته باشد که البته این علائم احتمالا مربوط به شرایط دیگری نیز هستند. این علائم عبارتند از:

• ترشح واژینال که ممکن است خون یا مخاط داشته باشد.
• درد و خونریزی هنگام یا بعد از رابطه جنسی (دیسپارونیا).
• درد و خونریزی هنگام معاینه لگنی.
• خونریزی خفیف بین دوره های قاعدگی (لکه بینی).
• درد در ناحیه لگن.

با اینکه اکتروپیون دهانه رحم معمولا یک حالت بی ضرر است، اما اگر چنین علائمی را دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید تا علت دقیق آن تشخیص داده شود و درمان مناسب دریافت کنید.

علت زخم دهانه رحم چیست؟

اکتروپیون دهانه رحم یک وضعیت خوش خیم و بی ضرر محسوب می شود. وجود این زخم تنها به این معناست که سلول های غددی داخل دهانه رحم از بخش بیرونی قابل مشاهده هستند.

ممکن است شما این وضعیت را از بدو تولد داشته باشید، اما غالبا علت دیده شدن این سلول ها، مواجهه بدن با هورمون استروژن است. در واقع، هر زمانی که سطح استروژن در بدن افزایش پیدا کند، احتمال بروز زخم دهانه رحم بیشتر می شود.

چگونه زخم دهانه رحم تشخیص داده می شود؟

چون زخم دهانه رحم معمولا علائم خاصی ایجاد نمی کند، ممکن است بدون اینکه خودتان بدانید، پزشک آن را هنگام آزمایش یا روشی که برای دلیل دیگری انجام می دهید، کشف کند. این آزمایش ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• معاینه لگن: پزشک اندام های تولیدمثلی شما را معاینه می کند تا نشانه ای از بیماری بیابد.
• تست پاپ اسمیر: بررسی سلول های پیش سرطانی در دهانه رحم.
• کولپوسکوپی: استفاده از ابزاری روشن به نام کولپوسکوپ برای دیدن دقیق تر دهانه رحم.
• بیوپسی: نمونه برداری از بافت دهانه رحم برای بررسی سلول های غیرعادی که ممکن است نشانه سرطان باشند.

با این حال، باید بدانید که اکتروپیون دهانه رحم یک یافته غیرعادی نیست و معمولا پزشک در آزمایش ها یا روش ها به دنبال آن نیست. حتی اگر زخم داشته باشید، پزشک احتمالا به طور خاص به آن اشاره نمی کند.

چگونه زخم دهانه رحم درمان می شود؟

اغلب این عارضه نیاز به درمان ندارد. در موارد نادر، اگر دچار ترشح مکرر واژینال یا لکه بینی باشید، ممکن است داروهایی برای کاهش علائم به شما تجویز شود. پزشک ممکن است شیاف های اسید بوریک برای کاهش علائم تجویز کند.

روش های درمانی قوی تر می توانند سلول هایی که باعث علائم شده اند را از بین ببرند. این روش ها شامل موارد زیر هستند:

• دیاترمی: ابزاری کوچک گرمای شدید به سلول های خارج از محل اصلی دهانه رحم می دهد تا از ایجاد علائم ناخوشایند جلوگیری کند.
• کرایوتراپی: استفاده از سرما و انجماد سلول ها توسط یک پروب.

با این وجود، معمولا نیازی به درمان زخم دهانه رحم نیست و احتمال بیشتری وجود دارد که علائم شما به دلیل مشکل دیگری باشد که درمان خاص خودش را می طلبد.

اگر زخم دهانه رحم داشته باشم، چه انتظاری باید داشته باشم؟

نگران نباشید اگر پزشکتان به شما بگوید که اکتروپیون دهانه رحم دارید. این تنها یک تغییر رایج در نحوه رشد سلول های دهانه رحم است و نشانه بیماری نیست.

پیشگیری

چگونه می توانم از زخم دهانه رحم پیشگیری کنم؟

اکتروپیون دهانه رحم قابل پیشگیری نیست، اما نگران نباشید اگر این وضعیت را دارید. این یک حالت بی ضرر است و با بیماری های جدی مرتبط یا ناشی از آن نیست.

چه موقع باید به پزشک مراجعه کنم؟

اگر هر یک از علائم غیرطبیعی مانند خونریزی غیرمعمول، درد هنگام یا بعد از رابطه جنسی، یا درد ناحیه لگن که مربوط به دردهای قاعدگی نیست را تجربه کردید، باید به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است با زخم دهانه رحم مرتبط باشند، اما احتمال بیشتری دارد که به دلیل مشکل دیگری باشند که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

سخنی از نی نی تینی

زخم دهانه رحم یک تغییر طبیعی و بی ضرر در ظاهر سلول های دهانه رحم است که معمولا علائم خاصی ندارد و به ندرت نیاز به درمان پیدا می کند. این وضعیت بیشتر در زنان در سن باروری دیده می شود و به دلیل تغییرات هورمونی، به ویژه افزایش استروژن، به وجود می آید. اگرچه گاهی ممکن است با علائمی مثل ترشح غیرطبیعی یا خونریزی همراه باشد، اما در بیشتر موارد، جای نگرانی نیست و با پیگیری منظم پزشکی می توان سلامت دهانه رحم را حفظ کرد. در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرمعمول، مراجعه به پزشک متخصص زنان ضروری است تا علت دقیق بررسی و درمان مناسب انجام شود.