عفونت باکتریایی واژن (که به آن واژینوز باکتریایی یا BV گفته می شود) و عفونت قارچی واژن، هر دو می توانند باعث خارش، سوزش، درد هنگام ادرار کردن و احساس ناراحتی شوند. با این حال، برخی نشانه ها مثل نوع ترشحات واژنی می توانند به شما کمک کنند تا تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن را بهتر بشناسید. نوع درمان هم بستگی به این دارد که فرد دچار کدام نوع عفونت شده است.
عفونت قارچی و باکتریایی واژن؛ هر دو نوعی واژینیت هستند
واژینیت اصطلاح پزشکی برای التهاب واژن است. این التهاب معمولا باعث بروز علائم ناخوشایندی مانند موارد زیر می شود:
- خارش ناحیه واژن
- احساس درد یا سوزش
- سوزش
- تغییر در رنگ و مقدار ترشحات واژنی
- بوی بد و ناخوشایند از ناحیه تناسلی
در ادامه، به بررسی دقیق تر تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن می پردازیم. علاوه بر علائم، درباره راه های پیشگیری از هر کدام هم توضیحاتی ارائه می دهیم.
عفونت قارچی و باکتریایی واژن، دو مورد از رایج ترین دلایل واژینیت هستند. در هنگام مراجعه به پزشک:
- در 40 تا 50 درصد موارد، تشخیص BV داده می شود.
- در 20 تا 25 درصد موارد، علت عفونت قارچی است.
- در 15 تا 20 درصد موارد، عامل تریکومونیازیس (نوعی عفونت جنسی) است.
- و در 5 تا 10 درصد، اصلا علت عفونی وجود ندارد.
تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن در چیست و چه علائمی دارند؟
دلایل ایجاد BV (عفونت باکتریایی)
در واژن، نوعی تعادل بین باکتری های خوب و بد وجود دارد. باکتری های مفید مانند لاکتوباسیلوس از رشد بیش از حد باکتری های مضر جلوگیری می کنند. اما عواملی باعث برهم خوردن این تعادل می شوند، مانند:
- استفاده از دوش واژینال
- سیگار کشیدن
- داشتن شریک جنسی جدید یا متعدد
- عدم استفاده از کاندوم
- کمبود طبیعی باکتری های مفید لاکتوباسیلوس
دلایل ایجاد عفونت قارچی واژن
عفونت قارچی معمولا به دلیل رشد بیش از حد قارچ کاندیدا (Candida) اتفاق می افتد. در شرایط طبیعی، باکتری های مفید، رشد کاندیدا را کنترل می کنند. اما برخی شرایط باعث رشد بی رویه آن می شوند، از جمله:
چگونه تشخیص داده می شود که فرد دچار عفونت باکتریایی است یا قارچی؟
پزشک برای تشخیص دقیق، اقدامات زیر را انجام می دهد:
- گرفتن سابقه پزشکی، از جمله عفونت های واژینال یا بیماری های مقاربتی
- معاینه ناحیه واژن برای بررسی علائم و ترشحات
- نمونه گیری از ترشح واژن و بررسی آن زیر میکروسکوپ یا آزمایشگاه
- اندازه گیری pH واژن (pH بالای 4.5 نشانه BV است)
نکته مهم: حدود 20٪ از زنان سالم به طور طبیعی قارچ کاندیدا در واژن دارند. بنابراین مثبت بودن آزمایش قارچ همیشه به معنی عفونت نیست.
روش های درمان عفونت باکتریایی و قارچی
درمان عفونت باکتریایی
برای درمان BV، پزشک معمولا آنتی بیوتیک تجویز می کند:
- مترونیدازول (Flagyl): قرص یا ژل واژینال
- کلیندامایسین (Cleocin): کرم واژینال
- تینیدازول (Tindamax): قرص خوراکی
درمان عفونت قارچی
در موارد خفیف تا متوسط:
- میکونازول (Monistat) یا ترکونازول (Terazol): به شکل قرص، کرم یا شیاف
- فلوکونازول (Diflucan): قرص خوراکی تک دوز (با نسخه)
در موارد شدید:
- مصرف دوره ای و بلندمدت داروهای ضدقارچ
- درمان خاص در صورت مقاومت کاندیدا نسبت به داروهای رایج
راه های پیشگیری از عفونت قارچی و باکتریایی واژن
گرچه پیشگیری کامل ممکن نیست، اما رعایت نکات زیر خطر ابتلا را کاهش می دهد:
- عدم استفاده از دوش واژینال
- تمیز کردن ناحیه از جلو به عقب بعد از اجابت مزاج
- پوشیدن لباس زیر نخی و راحت
- پرهیز از وان داغ یا جکوزی
- خشک کردن ناحیه واژن با ملایمت پس از شست وشو
- عدم استفاده از صابون ها و شوینده های معطر و قوی
سخنی از نی نی تینی
عفونت قارچی و باکتریایی واژن، هر دو شایع هستند و علائمی شبیه به هم دارند. با این حال:
- علت BV، رشد بیش از حد باکتری های مضر است.
- علت عفونت قارچی، رشد زیاد قارچ کاندیدا است.
- ترشح در BV رقیق، خاکستری و بدبوست؛ در حالی که ترشح در عفونت قارچی غلیظ، سفید و بدون بوست.
- درمان BV با آنتی بیوتیک و عفونت قارچی با داروهای ضدقارچ انجام می شود.
در صورت مشاهده علائم، حتما به پزشک مراجعه کنید تا نوع عفونت به درستی تشخیص داده شده و درمان مناسب آغاز شود.
آیا تا به حال با عفونت قارچی یا باکتریایی واژن مواجه شده اید؟
چه چیزی باعث شد متوجه شوید کدام نوع عفونت را دارید؟ چه درمانی برایتان مؤثر بود؟
خوشحال می شویم تجربه تان را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید.
اگر هم هنوز سوالی در ذهن تان باقی مانده یا نیاز به توضیح بیشتری دارید، در بخش نظرات بنویسید تا در کوتاه ترین زمان پاسخ بدهیم.
