تغذیه نوزاد زودرس در NICU (واحد مراقبت‌های ویژه نوزادان )، می‌تواند چالشی بزرگ باشد. برخی از نوزادان زودرس به دلیل نداشتن قدرت یا هماهنگی لازم نمی‌توانند به‌خوبی از سینه مادر یا شیشه شیر تغذیه کنند و این می‌تواند رشد آن‌ها را مختل کند.
با این حال، نوزادان زودرس می‌توانند با کمی کمک بر چالش‌های تغذیه‌ای خود غلبه کنند. با فهمیدن دلایل مشکلات تغذیه‌ای نوزادتان، یادگیری تکنیک‌های ساده و دانستن این که به کجا برای راهنمایی بیشتر مراجعه کنید، می‌توانید نوزادتان را در مسیر رشد و افزایش وزن قرار دهید.
چالش‌های تغذیه نوزاد زودرس در NICU
اگرچه تغذیه برای بیشتر نوزادان ترم شده به راحتی انجام می شود، یادگیری تغذیه برای نوزادان زودرس، حداقل در ابتدای کار، چالش‌برانگیز است. به دلیل تولد زودهنگام، عضلات، سیستم عصبی و سایر اعضای بدن که برای تغذیه ضروری هستند، به طور کامل توسعه نیافته‌اند. در نتیجه، مصرف و هضم مقدار کافی شیر برای بسیاری از نوزادان زودرس در ابتدا سخت و یا غیرممکن است. برآورد شده است که ۴۳٪ از نوزادان تا پنج ماهگی به دلیل مشکلات زیر در تغذیه مشکل دارند.
فقدان مهارت‌های مکیدن
نوزادان زودرس گاهی اوقات با مهارت‌های مکیدن بالغ نشده به دنیا می‌آیند. برای نوشیدن شیر از شیشه یا سینه مادر، نوزادان نیاز به مکیدنی هماهنگ دارند که با الگوهای تنفس منظم آن ها تداخل نداشته باشد.
نوزادانی که در هماهنگی مکیدن، بلعیدن و تنفس مشکل دارند، ممکن است تغذیه دشواری داشته باشند. آن‌ها ممکن است خوب شروع کنند، با اشتیاق مکیده و ببلعند. اما ناگهان متوجه می شوند که باید نفس بکشند و مطمئن نیستند چگونه این کار را انجام دهند. آن ها ممکن است به شیر خفه شوند یا تا زمان توقف تغذیه، نفس کشیدن را متوقف کنند.
کمبود کلی قدرت
مکیدن و بلعیدن شیر به قدرت زیادی نیاز دارد و نوزادان باید عضلات زبان و فک خود را برای این کار تقویت کنند. افزایش قدرت معمولاً با تمرین بیشتر نوزادان زودرس حاصل می‌شود، اما تا آن زمان ممکن است مشاهده کنید که نوزادتان تنها پس از چند دقیقه تغذیه به خواب می‌رود. نوزاد زودرس بدون قدرت مکیدن و بلعیدن بالغ شده، به سرعت در طی حین تغذیه خسته می‌شود. هر جلسه تغذیه یک تمرین واقعی است.
سیستم گوارشی نابالغ
نوزادان زودرس دارای دستگاه گوارش نابالغ هستند، به این معنی که حتی زمانی که قادر به مصرف شیر هستند، ممکن است نتوانند مواد مغذی مورد نیاز را از آن به دست آورند. همچنین، احتمال ابتلای آن ها به GERD یا ریفلاکس اسیدی بیشتر است. این یعنی ممکن است مقدار زیادی از شیر را قبل از هضم شدن بالا بیاورند. معده آن‌ها نیز در مقایسه با نوزادان ترم شده یا کامل در شکستن پروتئین‌های شیر و جذب اسیدهای آمینه، دو ماده مغذی مهم برای رشد و توسعه، مهارت کمتری دارد.
گاهی اوقات، نوزادان زودرس به بیماری انتروکولیت نکروزان (NEC) مبتلا می‌شوند. این بیماری نادر است اما در نوزادان زودرس بیشتر از نوزادان کامل و ترم شده دیده می‌شود. در NEC، بافت روده آسیب می‌بیند (ملتهب یا به هر صورت دیگری) و منجر به ایجاد شکاف‌هایی در دیواره روده می‌شود که از طریق آن‌ها باکتری‌های خطرناک می‌توانند وارد جریان خون نوزاد شوند.
شرایط پزشکی
نوزادان زودرس در معرض خطر شرایط دیگری هستند که می‌توانند تغذیه با شیر مادر یا شیشه را در فواصل منظم دشوار کنند. این شرایط ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- چربی بسیار پایین بدن که نیاز به ماندن در انکوباتور (یا ایزولت) برای تعداد مشخصی ساعت در روز برای گرم نگه داشتن دارد.
- مشکلات تنفسی که نیاز به اتصال به دستگاه تنفس مصنوعی یا دستگاه CPAP دارد.
- زردی، نشانه‌ای از عملکرد ناکافی کبد که با پوست زرد مشخص می‌شود و می‌تواند باعث خستگی و تغذیه ضعیف نوزاد شود.
روش‌های تغذیه نوزاد زودرس در NICU
روش‌های زیادی برای تغذیه نوزاد زودرس در NICU وجود دارد و روش انتخابی معمولاً به سن بارداری و اینکه آیا نوزاد شرایط پزشکی دیگری دارد که مانع تغذیه می‌شود، بستگی دارد. برخی از این روش‌های تغذیه ممکن است با روش دیگری ترکیب شوند تا نوزاد بتواند رشد کند.
شیردهی
اگرچه ممکن است نوزادان زودرس در ابتدا مشکل داشته باشند، اما بسیاری از آن ها در NICU شیر خوردن را یاد می‌گیرند.
تغذیه با شیشه شیر
شما می‌توانید شیر مادر را پمپ کرده یا از شیرخشک در شیشه برای نوزادتان استفاده کنید. گاهی اوقات، حتی اگر نوزاد بتواند شیر مادر را بخورد، دکتر ممکن است توصیه کند که شیر مادر یا شیرخشک را با شیشه به او بدهید تا دقیقاً ببینید نوزادتان چقدر شیر می‌خورد.
لوله تغذیه
لوله تغذیه مواد مغذی ای را که نمی‌توانند از طریق شیر مادر یا شیشه دریافت کنند، به نوزاد می‌رساند. آن‌ها ممکن است به یک لوله گاسترونومی، که مستقیماً به معده نوزاد وارد می‌شود؛ یک لوله نازوگاستریک، که از طریق بینی نوزاد به معده می‌رود؛ یا یک لوله اوروگاستریک، که از دهان نوزاد وارد معده می‌شود نیاز داشته باشند. به نوزادانی که از لوله تغذیه استفاده می‌کنند اغلب یک پستانک برای تقویت عضلات دهان و تمرین مهارت‌های مکیدن داده می‌شود.
خط وریدی (IV)
معمولاً از این روش برای کوچک‌ترین و بیمارترین نوزادان استفاده می‌شود. خط وریدی برای تغذیه، مایعات و مواد مغذی را مستقیماً وارد جریان خون نوزاد می‌کند.
این که والدین احساس کنند که خدمه NICU در حال تلاش برای بیش از حد غذا دادن به نوزادشان هستند یا اینکه نوزادشان به اندازه کافی گرسنه نیست تا تمام شیر را بخورد، طبیعی است. به یاد داشته باشید که نوزادان زودرس نیازهای تغذیه‌ای بالاتری نسبت به نوزادان کامل دارند. رشد سریع‌تر باعث حمایت از توسعه مغز و بدن آن‌ها می‌شود.
نقاط عطف تغذیه نوزاد زودرس در NICU
متأسفانه، هیچ دوره زمانی قطعی وجود ندارد که نوزادان زودرس یاد بگیرند با سینه یا شیشه تغذیه کنند. برخی نوزادان زودرس به سرعت این مهارت را یاد می‌گیرند در حالی که برخی دیگر زمان بیشتری نیاز دارند. با این حال، بیشتر نوزادان می‌توانند تا سنین حاملگی زیر از لوله تغذیه جدا شوند.
هفته ۳۲ بارداری تا هفته ۳۴ بارداری
بیشتر نوزادان زودرس دارای قدرت مکیدن بالغ شده هستند و می‌توانند از تغذیه با لوله به تغذیه با شیشه یا سینه منتقل شوند.
هفته ۳۵ بارداری تا هفته ۳۸ بارداری
تا حدود یک هفته و نیم قبل از تاریخ تولد اصلی، نوزاد شما باید بتواند مکیدن، بلعیدن و هماهنگی تغذیه با تنفس را به اندازه کافی انجام دهد تا تمام تغذیه‌ها را از راه دهان دریافت کند.
اگر نوزاد شما قبل از هفته 27 بارداری به دنیا بیایند، مدت طولانی تری به ونتیلاتور متصل خواهند بود، به دلیل NEC یا بیماری دیگری قادر به تغذیه نبوده یا مشکلات تنفسی مزمن دارد، ممکن است زمان بیشتری برای یادگیری تغذیه نیاز داشته باشد. معمولاً برای اینکه نوزاد برای ترخیص از NICU آماده باشد، باید از لوله تغذیه جدا شده و بتواند به طور موفقیت‌آمیز با سینه یا شیشه تغذیه کند.
کمک به تغذیه نوزاد زودرس در NICU
در حالی که نوزاد شما در NICU در حال جبران است، مهم است که شما و مراقبان نوزادتان از او حمایت کنید تا با سرعت خود تغذیه را یاد بگیرد. با این حال، کارهایی وجود دارد که می‌توانید در NICU انجام دهید تا این استعداد خدادای نوزادتان شکوفا شود.
احترام گذاشتن به نشانه‌ها
وقتی نوزادتان بیدار است، مشغول مکیدن مشت یا پستانک است یا به دنبال تغذیه می‌گردد، شیر یا شیشه را به او ارائه دهید. اگر نوزادتان به نظر ناراحت یا خسته می‌آید، تغذیه را متوقف کنید.
اجتناب از تغذیه اجباری
تغذیه نوزادان زودرس باید تجربه‌ای مثبت باشد. تغذیه اجباری می‌تواند احتمال ایجاد ترس دهانی را افزایش دهد، شرایطی که در آن نوزادان هیچ چیزی را، از جمله شیشه، در دهان دوست ندارند. حتی اگر فقط چند میلی‌لیتر در شیشه باقی‌مانده باشد، بگذارید نوزادتان قبل از تمام کردن آن استراحت کند.
استفاده از مراقبت کانگورویی
تحقیقات نشان می‌دهد که تماس پوست با پوست با نوزاد زودرس شما، مثل قرار دادن نوزاد برهنه روی سینه برهنه شما، منجر به افزایش وزن سریع‌تر نوزاد می‌شود و تولید شیر شما را افزایش می‌دهد. همچنین این کار برای نوزادان زودرس زمانی که با مراقبان غیرشیرده انجام شود مفید است.
سخنی از نی نی تینی
داشتن نوزاد زودرس در NICU می‌تواند ترسناک و طاقت‌فرسا باشد. شما به شدت می‌خواهید نوزادتان با سرعتی سالم رشد کند، اما ممکن است مطمئن نباشید که آیا او نوع و مقدار مناسب تغذیه را دریافت می‌کند یا نه. ناتوانی در شیردهی بلافاصله نیز ممکن است ناراحت‌کننده باشد.
با این حال، NICUها برای کمک به نوزادانی مثل نوزاد شما طراحی شده‌اند و کارکنان آنجا برای حمایت از شما و نوزادتان حضور دارند. با پزشکان و پرستاران همکاری کنید تا نیازهای نوزادتان را درک کرده و یک برنامه تغذیه ایجاد کنید که بتواند رشد او را بهینه کند و تا حد ممکن باعث تسهیل پیوند عاطفی شود. ممکن است سرعت پیشرفت خیلی کند به نظر برسد اما با این انسان‌های کوچک و گرانبها، مهم است که به پیروزی‌های کوچک اهمیت دهید و آن‌ها را جشن بگیرید.
