تخمک اهدایی که با عنوان «اهدای اووسیت» نیز شناخته می شود، امکان بارداری را برای زنانی فراهم می کند که به دلایل مختلف نمی توانند با تخمک های خود باردار شوند. این روش یکی از پیشرفته ترین راهکارهای کمک باروری است و به زنانی که با مشکلات باروری مواجه هستند، فرصت تجربه مادر شدن را می دهد.
چه زنانی گزینه مناسبی برای استفاده از تخمک اهدایی هستند؟
واقعیت این است که هر زنی که تمایل به بارداری دارد، می تواند استفاده از تخمک اهدایی را مدنظر قرار دهد. با این حال، بیشتر زنانی که به سراغ این روش می روند، از کیفیت تخمک خود رنج می برند و ذخیره تخمدان شان کاهش یافته است.
زنانی که شرایط زیر را دارند، معمولا کاندیدای مناسب برای استفاده از تخمک اهدایی هستند:
- یائسگی زودرس یا نارسایی زودهنگام تخمدان
- کیفیت بسیار پایین تخمک ها
- سابقه بیماری های ژنتیکی
- تخمدان هایی که به تحریک پاسخ نمی دهند
- اختلالات هورمونی
- سن بالای 40 سال
فرآیند انتخاب اهداکننده تخمک چگونه است؟
اولین گام در استفاده از تخمک اهدایی، مشخص کردن ویژگی هایی است که در اهداکننده مدنظر دارید. اهداکننده می تواند از اعضای خانواده، دوستان یا فردی ناشناس باشد.
اهداکنندگان احتمالی باید از نظر سلامت و سابقه پزشکی به دقت بررسی شوند. این بررسی ها شامل موارد زیر است:
- سابقه نقایص مادرزادی یا بیماری های ارثی
- تاریخچه پزشکی و اجتماعی
- معاینه فیزیکی کامل
- ارزیابی روان شناختی
- آزمایش بیماری های منتقل شونده جنسی
فرآیند برای اهداکننده تخمک
اهداکننده تخمک تحت فرآیند تحریک تخمدان قرار می گیرد. این تحریک با داروهایی انجام می شود که مشابه داروهایی است که زن برای تحریک تخمک های خود در روش IVF استفاده می کند.
داروها باعث می شوند تخمک ها زودتر آزاد نشوند و تولید چند تخمک در تخمدان افزایش یابد. رشد فولیکول ها با سونوگرافی و آزمایش خون کنترل می شود. سپس هورمون hCG تزریق شده و حدود دو روز بعد تخمک ها برداشت می شوند.
فرآیند برای زوج دریافت کننده تخمک
ایده آل این است که چرخه قاعدگی دریافت کننده با چرخه اهداکننده همزمان شود. این هماهنگی با ترکیبی از دو یا سه داروی هورمونی انجام می شود.
- لوپرون® (Lupron®) قبل از شروع قاعدگی برای سرکوب چرخه طبیعی تزریق می شود.
- استروژن پس از شروع قاعدگی اضافه شده و روزانه تغییر می کند تا چرخه دریافت کننده با اهداکننده هماهنگ شود.
استفاده از داروهای هورمونی برای مدیریت چرخه 28 روزه قاعدگی باعث می شود که پوشش رحم دریافت کننده آماده حمایت از جنین شود.
در روز برداشت تخمک ها، شریک مرد نمونه اسپرم می دهد و اسپرم و تخمک ها در آزمایشگاه با روش لقاح خارج رحمی (IVF) لقاح می یابند.
درمان با پروژسترون از روز بعد از برداشت تخمک آغاز می شود و تزریق لوپرون یک روز قبل از انتقال جنین قطع می شود. انتقال جنین معمولا دو تا پنج روز پس از برداشت تخمک انجام می شود.
یک آزمایش خون 10 روز پس از انتقال جنین انجام می شود تا مشخص شود بارداری رخ داده است یا خیر. همچنین دریافت کننده باید با علائم اولیه بارداری آشنا باشد.
اغلب دریافت کنندگان تخمک تا حدود هفته دهم بارداری همچنان از پروژسترون و استروژن استفاده می کنند تا زمانی که جفت بتواند نیازهای هورمونی را تأمین کند.
میزان موفقیت بارداری با تخمک اهدایی
میزان موفقیت به سن تخمک ها، کیفیت اسپرم، سلامت زن و فرآیند برداشت تخمک بستگی دارد. تخمک های جوان تر معمولا شانس موفقیت بیشتری دارند.
- حدود 48٪ از زنانی که از تخمک اهدایی استفاده می کنند، باردار می شوند.
- تقریبا 15 تا 20٪ از این بارداری ها به سقط جنین منجر می شوند.
خطرات مرتبط با اهدای تخمک
اهدای تخمک همان خطرات IVF و انتقال جنین را دارد و احتمال بارداری چندقلویی حدود 20 تا 25٪ است.
- خطر نقص مادرزادی مشابه بارداری طبیعی 3 تا 5٪ است.
- داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند، از جمله گرگرفتگی، افسردگی، سردرد و بی خوابی.
- در موارد نادر، اهداکننده ممکن است سندرم بیش تحریک تخمدان را تجربه کند که با تورم دردناک تخمدان ها همراه است. علائم دیگر شامل تهوع، استفراغ، درد شکمی و تنگی نفس است و در صورت بروز باید فورا با پزشک تماس گرفته شود.
هزینه اهدای تخمک
هزینه کل معمولا بین 12 تا 20 میلیون تومان است. مهم است بدانید چه مواردی در این هزینه شامل می شود: حق اهداکننده، IVF، انتقال جنین، داروها، فریز کردن جنین و غیره.
مسائل حقوقی در تخمک اهدایی
قوانین بسته به کشور و استان متفاوت است، اما به طور کلی نگرانی زیادی در مورد حقوق والدین وجود ندارد. قراردادهای قانونی می توانند تمامی حقوق والدینی اهداکننده را حذف کنند، چه شناخته شده باشد و چه ناشناس.
تعداد تخمک ها و جنین های انتقالی
در اغلب موارد، متخصصان ناباروری تعداد بیشینه تخمک ها را برداشت می کنند تا فرصت های بیشتری در صورت عدم موفقیت اولیه وجود داشته باشد.
تعداد جنین هایی که در هر چرخه IVF منتقل می شوند، بحث زیادی دارد. برخی متخصصان توصیه می کنند حداکثر چهار جنین منتقل شود تا خطر بارداری چندقلویی کاهش یابد و شانس موفقیت افزایش یابد. البته امکان دارد همه جنین ها در رحم لانه گزینی کنند. بنابراین باید این گزینه ها با متخصص ناباروری مطرح شود.
سخنی از نی نی تینی
استفاده از تخمک اهدایی یک راهکار مؤثر و علمی برای زنانی است که به دلیل کاهش کیفیت تخمک، سن بالا یا مشکلات دیگر باروری نمی توانند با تخمک خود باردار شوند. این روش با هماهنگی دقیق چرخه قاعدگی دریافت کننده و اهداکننده، مراقبت هورمونی مناسب و تکنیک های پیشرفته IVF، شانس موفقیت بالایی را برای بارداری فراهم می کند.
با این حال، تخمک اهدایی نیازمند بررسی دقیق سلامت اهداکننده و دریافت کننده، آگاهی از عوارض دارویی و خطرات احتمالی بارداری چندقلویی است. مشاوره با متخصص ناباروری و رعایت کامل مراحل درمان، شانس موفقیت را به شکل چشمگیری افزایش می دهد.
در نهایت، این روش می تواند به تحقق آرزوی مادری برای بسیاری از زنانی که با مشکلات باروری مواجه هستند، کمک کند و امید تازه ای برای خانواده ها ایجاد نماید.
اگر شما یا نزدیکانتان تجربه ای در زمینه تخمک اهدایی دارید، می توانید تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید. همچنین اگر سوالی درباره مراحل انتخاب اهداکننده، فرآیند درمان یا مراقبت های بعد از انتقال جنین دارید، در بخش نظرات با ما مطرح کنید تا پاسخ کارشناسانه دریافت کنید. مشارکت شما می تواند به دیگران در تصمیم گیری و کاهش نگرانی ها کمک بزرگی کند.
