تاندونیت در کودکان زمانی رخ می دهد که تاندون ها (که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند) دچار التهاب یا آسیب شوند. این مشکل می تواند باعث درد، تورم و محدودیت حرکت کودک شود. شناخت علت، علائم و روش های درمان و پیشگیری، به والدین کمک می کند کودک فعال و سالم باقی بماند. در این مقاله با این بیماری بیشتر آشنا می شویم.
تاندونیت چیست؟
تاندونیت در کودکان زمانی رخ می دهد که یک تاندون (آن طناب محکم که عضله را به استخوان متصل می کند) دچار التهاب یا تحریک شود. این وضعیت می تواند باعث درد و تورم شود و حرکت راحت کودک را دشوار کند. تاندونیت اغلب به دلیل فعالیت های تکراری، استفاده بیش از حد یا آسیب های ناگهانی ایجاد می شود.
تاندونیت در کودکان می تواند زندگی روزمره و بازی های کودک را مختل کند، به همین دلیل شناسایی سریع و مراقبت به موقع اهمیت زیادی دارد. این مسئله به ویژه برای کودکانی که ورزش های پرتحرک انجام می دهند یا به تازگی رشد سریعی داشته اند، اهمیت بیشتری پیدا می کند.
علت تاندونیت در کودکان
چند عامل می تواند احتمال ابتلا به تاندونیت در کودکان را افزایش دهد. سن نقش مهمی دارد، زیرا دوران رشد سریع می تواند کودک را آسیب پذیرتر کند. فعالیت بدنی شدید و ورزش های رقابتی نیز خطر بروز تاندونیت را افزایش می دهند.
تاندونیت در کودکان معمولا به دلیل فشارهای مکرر روی تاندون ها ایجاد می شود، که این فشارها ممکن است از فعالیت های زیر ناشی شود:
- ورزش های پرتحرک مانند دویدن، پریدن، ژیمناستیک، تنیس، بسکتبال و شنا
- نواختن آلات موسیقی که نیازمند حرکات مکرر دست و بازو است
- فعالیت های بدنی که گروه های عضلانی خاصی را مکررا درگیر می کنند
- آسیب های ناگهانی یا تصادفی
- استفاده از تکنیک های نادرست یا افزایش ناگهانی شدت تمرین
انواع تاندونیت در کودکان
انواع مختلف تاندونیت معمولا بر اساس فعالیتی که باعث آن می شود یا جایی که در بدن رخ می دهد نام گذاری می شوند:
- بیماری اوسگود-اشلاتر (Osgood-Schlatter): این بیماری زانو را تحت تأثیر قرار می دهد و در کودکانی که در ورزش های پرتحرک شرکت می کنند شایع است.
- تاندونیت کشکک زانو (Patellar tendonitis یا زانوی پرش کننده): تاندونی را که کاسه زانو را به ساق متصل می کند تحت تأثیر قرار می دهد.
- تاندونیت آشیل (Achilles tendonitis): تاندونی را که عضلات ساق پا را به استخوان پاشنه متصل می کند، درگیر می کند.
- اپی کوندیلیت جانبی (Tennis elbow): تاندون های قسمت خارجی آرنج را تحت تأثیر قرار می دهد و معمولا در کودکانی که حرکات مکرر دست دارند رخ می دهد.
تشخیص تاندونیت در کودکان
علائم شایع تاندونیت در کودکان عبارت اند از:
- درد یا حساسیت در طول یا بعد از فعالیت، که معمولا به صورت درد مبهم توصیف می شود
- تورم روی تاندون
- محدودیت دامنه حرکت یا دشواری در انجام برخی حرکات
- سفتی عضلات
برای تشخیص تاندونیت، پزشک ابتدا تاریخچه پزشکی کودک را بررسی می کند و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. در برخی موارد، تصویربرداری با سونوگرافی یا MRI نیز لازم است.
تشخیص تاندونیت در کودکان کمی دشوار است، زیرا صفحات رشد آنها هنوز باز هستند. صفحات رشد بخش های نرم و در حال توسعه انتهای استخوان های بلند هستند و آسیب به آنها گاهی اوقات با تاندونیت اشتباه گرفته می شود. پزشک با بررسی دقیق علائم، تشخیص می دهد که درد ناشی از تاندونیت است یا مشکل دیگری وجود دارد.
عوارض تاندونیت در کودکان
اگر تاندونیت به درستی مدیریت نشود، ممکن است به تندینوزیس (Tendinosis) تبدیل شود. تندینوزیس یک وضعیت مزمن و جدی است که به دلیل استفاده بیش از حد و عدم فرصت کافی برای ترمیم تاندون ایجاد می شود. در این شرایط، بافت اسکار شکل می گیرد و باعث درد مزمن و کاهش عملکرد می شود. بهبود این وضعیت ممکن است ماه ها طول بکشد.
با اقدامات پیشگیرانه، والدین و مراقبان می توانند سلامت تاندون های کودک را حفظ کنند تا او بتواند فعال و سالم باقی بماند.
درمان تاندونیت در کودکان
درمان تاندونیت با استراحت ناحیه آسیب دیده شروع می شود. کودک باید هر فعالیتی که باعث درد می شود را متوقف کند. فیزیوتراپی یا تمرینات خانگی ممکن است برای اصلاح حرکات نادرست بدن توصیه شود. یخ و داروهای ضدالتهاب می توانند درد و تورم را کاهش دهند.
در موارد شدید، اگر تاندونیت درمان نشود، ممکن است به پارگی تاندون منجر شود که در این صورت نیاز به جراحی خواهد داشت.
درمان خانگی تاندونیت
روش RICE یک درمان ساده و مؤثر غیرتهاجمی است که برای بسیاری از آسیب ها از جمله تاندونیت کاربرد دارد:
- Rest (استراحت): ناحیه آسیب دیده را استراحت دهید.
- Ice (یخ): کمپرس سرد برای کاهش درد و تورم استفاده کنید.
- Compression (فشرده سازی): با باند الاستیک تورم را کاهش دهید.
- Elevation (بالا نگه داشتن): در صورت امکان، ناحیه آسیب دیده را بالاتر از سطح قلب نگه دارید.
در صورتی که درد کودک ادامه پیدا کند، تورم از بین نرود یا کودک در فعالیت های روزانه یا ورزش مشکل داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کنید.
مدت زمان بهبودی از تاندونیت
تاندونیت خفیف ممکن است طی 1 تا 2 هفته بهبود یابد. موارد شدید یا طولانی ممکن است 4 تا 6 هفته یا بیشتر طول بکشد. با مراقبت مناسب، بیشتر کودکان به خوبی بهبود می یابند و می توانند به فعالیت های مورد علاقه خود بازگردند.
پیشگیری از تاندونیت در کودکان
برای کاهش خطر تاندونیت می توان اقدام های زیر را انجام داد:
- تشویق کودک به انجام فعالیت های متنوع برای جلوگیری از فشار بیش از حد روی تاندون های خاص
- گرم کردن و سرد کردن صحیح قبل و بعد از ورزش
- استفاده از تجهیزات مناسب برای ورزش یا فعالیت های فیزیکی
- تغذیه متعادل و هیدراته نگه داشتن بدن
- توجه به شکایت کودک از درد یا ناراحتی
استراحت برای بازیابی بدن بین تمرینات و مسابقات اهمیت زیادی دارد. انجمن آمریکایی پزشکان کودکان توصیه می کند:
- یک یا دو روز استراحت در هفته از ورزش های رقابتی و تمرینات
- سه ماه استراحت در سال از یک ورزش خاص
- تنها یک ورزش تیمی در هر فصل
سخنی از نی نی تینی
تاندونیت در کودکان یک مشکل شایع اما قابل پیشگیری است. با توجه به علائم اولیه، مراقبت های به موقع و رعایت استراحت کافی، بیشتر کودکان می توانند به فعالیت های روزمره و ورزشی خود بازگردند بدون اینکه عوارض جدی ایجاد شود. والدین و مراقبان با تشویق کودک به فعالیت های متنوع، آموزش تکنیک های صحیح و توجه به درد یا ناراحتی های کودک می توانند سلامت تاندون های او را تضمین کنند.
اگر شما هم تجربه ای در مواجهه با تاندونیت در کودکان دارید یا نکته ای برای پیشگیری و مراقبت از کودکان می دانید، خوشحال می شویم تجربه و نظرات خود را در بخش کامنت ها با ما و دیگر والدین به اشتراک بگذارید. این تعامل می تواند به دیگر مادران کمک کند تا با آگاهی بیشتر سلامت کودکان خود را مدیریت کنند.
