بیماری کرون یک بیماری مزمن یا بلندمدت است که باعث التهاب و زخم شدن روده یا دستگاه گوارش می شود. این بیماری همراه با کولیت اولسراتیو (التهاب روده زخمی) یکی از انواع بیماری های التهابی روده (IBD) به شمار می رود.در این مقاله در مورد بیماری کرون در کودکان و عوارض آن و راهکارهای درمان این بیماری توضیح خواهیم داد.
کرون در کودکان بیشتر کدام قسمت های روده را درگیر می کند؟
بیماری کرون معمولا بخش پایینی روده باریک که به آن ایلئوم گفته می شود را درگیر می کند. با این حال، ممکن است در هر قسمت دیگری از روده بزرگ یا کوچک، معده یا مری نیز بروز کند. حتی در دهان نیز امکان بروز این بیماری وجود دارد. این بیماری می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما بیشتر در افراد بین 15 تا 30 سال شایع است. کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری کرون با چالش های خاصی مواجه اند، زیرا این بیماری می تواند باعث کندی رشد، ضعیف شدن استخوان ها و تأخیر در بلوغ شود.
کرون در کودکان چگونه عملکرد روده را تحت تأثیر قرار می دهد؟
بیماری کرون می تواند به روش های مختلف عملکرد طبیعی روده را مختل کند. بافت روده ممکن است دچار تغییرات زیر شود:
- دچار تورم و ضخیم شدن شود یا تنگی ایجاد کند (که همان بافت اسکار یا زخمی است) و باعث انسداد یا گرفتگی مسیر داخل روده شود.
- زخم هایی عمیق در لایه های داخلی دیواره روده به وجود بیاید.
- توانایی جذب مواد مغذی از غذاهای هضم شده را از دست بدهد؛ این وضعیت به خصوص در ایلئوم که محل جذب ویتامین B12 و اسیدهای صفراوی است، مشاهده می شود.
- کانال های غیرطبیعی یا تونل هایی به نام فیستول ایجاد شود که ممکن است از یک قسمت روده به قسمت دیگر یا به بافت های مجاور روده راه پیدا کنند.
علائم بیماری کرون در کودکان و نوجوانان چیست؟
علائم بیماری کرون به محل ابتلا و شدت بیماری بستگی دارد، اما به طور کلی شامل موارد زیر است:
- اسهال مزمن که ممکن است همراه با خون در مدفوع باشد یا نباشد.
- خونریزی از ناحیه مقعد
- کاهش وزن بی دلیل
- تب
- حساسیت و درد در ناحیه شکم
- احساس وجود توده یا سنگینی در قسمت پایین و راست شکم
- خستگی مداوم
کودکان و نوجوانان مبتلا معمولا دوره هایی از علائم شدید را تجربه می کنند که با دوره های بدون علامت یا بهبودی موقت (ریکاوری) جایگزین می شود. این دوره های بهبودی می توانند هفته ها یا حتی سال ها طول بکشند. داروهای ضدالتهابی یا تغییرات رژیم غذایی می توانند به کاهش التهاب و بهبودی کمک کنند، اما هیچ راهی برای پیش بینی زمان شروع یا پایان این دوره ها وجود ندارد.
عوارض بیماری کرون در کودکان
برخی علائم دیگر ممکن است به دلیل عوارض بیماری به وجود بیایند. برای مثال، وجود فیستول در ناحیه مقعد می تواند باعث درد و ترشحات در اطراف مقعد شود. دیگر عوارض بیماری کرون در کودکان عبارت اند از:
- التهاب مفاصل (آرتریت)
- سنگ های کیسه صفرا
- سنگ های کلیه
- التهاب و ورم چشم و دهان
- بیماری های کبدی
- جوش ها یا زخم های پوستی
- کم خونی (کاهش تعداد گلبول های قرمز خون)
علت ایجاد بیماری کرون در کودکان و نوجوانان چیست؟
علت دقیق بیماری کرون هنوز مشخص نیست، اما احتمالا یک بیماری ارثی است که باعث پاسخ غیرطبیعی سیستم ایمنی در دستگاه گوارش می شود. کودکانی که یکی از اعضای خانواده شان به بیماری کرون مبتلا باشد، احتمال ابتلای آن ها بیشتر است. همچنین افرادی با پیشینه یهودی در خطر بیشتری قرار دارند، اما در کل احتمال ابتلا به کرون در کودکان کم است.
چگونه بیماری کرون در کودکان تشخیص داده می شود؟
پزشک ابتدا سابقه پزشکی بیمار و خانواده را بررسی می کند. برای تشخیص کرون از چندین روش مختلف استفاده می شود، از جمله:
- آندوسکوپی (مانند کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی): در این روش، پزشک یک لوله انعطاف پذیر و نوری مجهز به دوربین را از طریق مقعد وارد می کند تا داخل روده و راست روده را ببیند. کولونوسکوپی بخش بیشتری از روده بزرگ را نشان می دهد. ممکن است نمونه کوچکی از بافت گرفته شود تا آزمایش شود (بیوپسی).
- آزمایش خون: برای بررسی کم خونی و همچنین تعداد بالای گلبول های سفید که نشانه التهاب یا عفونت در بدن است، انجام می شود. پزشک همچنین به دنبال علائم التهابی خاص می گردد.
- عکس با باریم (با استفاده از باریوم انما یا سری روده کوچک): در این روش، باریوم که ماده ای است که پوشش داخلی روده را سفید می کند، به روده تزریق می شود و با اشعه ایکس تصاویر روده بررسی می شوند تا هر گونه ناهنجاری دیده شود.
- سی تی اسکن (CT scan): این روش تصویربرداری از شکم و لگن با کمک کامپیوتر انجام می شود و تصاویر دقیق تری نسبت به عکس های ساده اشعه ایکس می دهد. سی تی اسکن می تواند آبسه ها (جوش های پر از چرک) را پیدا کند که در سایر روش ها ممکن است دیده نشوند.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): این تست تصاویر واضحی از داخل بدن بدون استفاده از اشعه ایجاد می کند. MRI به پزشک کمک می کند روده کوچک را بهتر ببیند و آبسه یا فیستول مقعدی را تشخیص دهد.
درمان و مدیریت بیماری کرون در کودکان و نوجوانان
درمان بیماری کرون بستگی به شدت بیماری و محل درگیری روده دارد. گاهی اوقات بیماری به طور خودبه خودی وارد دوره بهبودی (ریکاوری) می شود و به همین دلیل نمی توان همیشه مطمئن بود که یک درمان خاص چقدر مؤثر بوده است. وقتی بیماری فعال است، هدف درمان کنترل التهاب، جبران کمبودهای تغذیه ای و کاهش علائمی مانند درد، اسهال و تب است.
درمان دارویی کرون در کودکان
در حالت کلی، داروها اولین مرحله درمان بیماری کرون در کودکان و نوجوانان هستند. برخی از این داروها شامل:
- داروهای ضدالتهاب
- آنتی بیوتیک ها
- داروهای ضد اسهال
- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، از جمله کورتیکواستروئیدها
داروهای بیولوژیک در درمان کرون در کودکان
داروهای به نام بیولوژیک نیز در درمان بیماری کرون به کار می روند. این داروها از پروتئین های موجود در سیستم ایمنی بدن انسان ساخته شده اند که با تغییرات ژنتیکی و پردازش های خاص آماده مصرف می شوند. بیولوژیک ها که به صورت تزریق یا تزریق داخل وریدی (IV) داده می شوند، طوری طراحی شده اند که فرایندهای التهابی که مشخصه بیماری کرون است را مختل کنند و به کاهش التهاب کمک کنند.
جبران کمبودهای تغذیه ای
در کودکانی که دچار کمبودهای تغذیه ای هستند، معمولا مکمل های غذایی تجویز می شود. همچنین تحقیقات مختلفی درباره اصلاح رژیم غذایی انجام شده است؛ از جمله رژیم های مایع کامل که ممکن است به کاهش علائم کمک کنند.
جراحی در بیماری کرون
گاهی داروها نمی توانند بیماری کرون را کنترل کنند و در این شرایط ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن بخشی از روده باشد. البته باید توجه داشت که بیماری اغلب پس از جراحی، دوباره در نزدیکی قسمتی که برداشته شده ظاهر می شود.
سبک زندگی سالم برای مدیریت کرون
سبک زندگی سالم نقش مهمی در کنترل و مدیریت بیماری کرون دارد. کودکان و نوجوانان باید به صورت منظم ورزش کنند و رژیم غذایی سالمی داشته باشند. معمولا افراد مبتلا به این بیماری، اگر درمان و مدیریت خوبی داشته باشند، می توانند زندگی فعال و سالمی داشته باشند. بیشتر کودکان مبتلا به کرون می توانند به مدرسه بروند، در ورزش ها شرکت کنند و در فعالیت های روزمره حضور داشته باشند.
سخنی از نی نی تینی
اگر نگران علائم کرون در فرزند خود هستید، حتما به موقع به پزشک مراجعه کنید و روند درمان را دقیق پیگیری کنید. توجه به تغذیه سالم، فعالیت بدنی منظم و رعایت دستورات پزشک می تواند به کنترل بیماری و بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کند. بیماری کرون اگر به درستی مدیریت شود، محدودیت های زیادی برای کودکان ایجاد نمی کند و آن ها می توانند زندگی طبیعی و فعالی داشته باشند.
اگر تجربه یا سوالی درباره بیماری کرون در کودکان دارید، خوشحال می شوم که در بخش نظرات آن را با من و دیگران به اشتراک بگذارید تا بتوانیم با هم بیشتر یاد بگیریم و حمایت کنیم.
