در این مقاله قصد داریم شما را با بهترین روش ها برای تشویق کودکان هنرمند آشنا کنیم . هر پدر و مادری که فرزندی در سن مدرسه دارد، مجموعه ای ارزشمند از نقاشی ها، طراحی ها و کاردستی ها دارد که به دیوار بالای میز چسبیده یا روی یخچال قرار گرفته اند.
ما آن ها را صرف نظر از کیفیت هنری شان دوست داریم، اما برخی از کودکان به طرز شگفت انگیزی با رنگ و ترکیب بندی کار می کنند و این چیزی فراتر از حجم بالای آثارشان است.
چه فرزندتان تنها در حال بیان احساسات خود باشد و چه در حال پرورش یک استعداد ذاتی، در ادامه ۱۵ روش برای تشویق علاقه مندی به هنر در فرزندتان آورده شده است.
لوازم ساخت آثار هنری را تهیه نمایید
یک کشوی کمد فرزندتان را برای وسایلی مانند مداد، رنگ های بی خطر برای کودکان و مداد شمعی، ماژیک، خاک رس، سیم، قلم مو، اسفنج، کاغذ، بوم، مقوا و پارچه اختصاص دهید.
تشویق به آزمایش گزینه های جدید، بدون فشار وارد کردن
شاید کودک ۷ ساله شما فقط بخواهد فیگورهای اکشن را با مداد بکشد و علاقه ای به رنگ ها نداشته باشد. مشکلی نیست. این نوع تمرکز عمیق در این سن غیرمعمول نیست. کار شما این است که آن ها را با گزینه های مختلف آشنا کنید. پروژه های متفاوتی پیشنهاد کنید و اجازه دهید خودشان انتخاب کنند.
اجتناب از توصیه به خلاقانه بودن
کودکان معمولا ایده های زیادی برای بیان در آثار هنری خود دارند. به خصوص کودکان تیزهوش معمولا به راهنمایی پاسخ نمی دهند و ترجیح می دهند مسیر خود را دنبال کنند تا اینکه روی پروژه های تعیین شده کار کنند. اجازه دهید کودک تان در خانه از الهامات خود پیروی کند؛ ممکن است در مدرسه این آزادی را نداشته باشد.
وظیفه شما این است که به کودک تان کمک کنید تا ایده هایش را اجرا کند. اگر می خواهد کتاب کمیک خودش را بسازد، کاغذ، خودکار و مداد در اختیارش قرار دهید، اما اجازه دهید خودش ادامه دهد. اگر کمکی یا ایده ای بخواهد، به شما می گوید.
از آثار هنری آن ها انتقاد نکنید
به جای تعریف یا انتقاد از نتیجه نهایی، به چگونگی کار کودک خود توجه کنید. به جای اینکه مثلا بگویید: “این نقاشی باید تو یه نمایشگاه هنری به بقیه نشون داده بشه”، مثلا می توانید بگویید: “تو دوست داری جزئیات زیادی به نقاشی هات اضافه کنی” یا “به نظر می رسه که خیلی از این رنگ های تمپرا لذت می بری، این طور نیست؟”. این کار باعث می شود کودک شما بدون فشار به امتحان چیزهای مختلف بپردازد و از بابت راضی کردن شما یا دیگران، نگرانی نداشته باشد.
با فرزندتان درباره هنرهایش صحبت کنید
در این سن، پشت پرده هر نقاشی ای داستانی نهفته است. به جای اینکه بپرسید: “این چیه؟” مانند بسیاری از بزرگسالان، از او بپرسید: “تو نقاشیت چه اتفاقی داره میفته؟” پرسش های باز ممکن است به یک روایت کامل منجر شود.
آثار هنری همه فرزندانتان را به نمایش بگذارید و به آن ها توجه کنید
اگر فقط از فرزند با استعدادتان تعریف کنید، ممکن است باعث کاهش اعتماد به نفس دیگر فرزندانتان شوید یا علاقه هنری آن ها را کم کنید. اگر فرزندتان واقعاً استعداد هنری دارد، به او یاد دهید که به آثار دیگران احترام بگذارد و بداند که هنر به روش های مختلفی می تواند شکل بگیرد.
آثار هنری فرزندتان را تصحیح نکنید
در این سن، کودکان با توسعه هماهنگی چشم و دست خود بیشتر نسبت به کارهای خود آگاه می شوند و فشار برای واقعی تر جلوه دادن کارها افزایش می یابد. نسبت های نادرست را تصحیح نکنید، به کودک نشان ندهید راه درست برای نقاشی کردن چیست و کار هنری او را درست نکنید.
یک قاعده کلی: اگر کمکی خواستید ارائه کنید، وگرنه بهتر است دخالت نکنید.
به دنبال کلاس های هنری باشید
کلاس های هنری را که فضای اضافی و تجهیزات مناسب برای کار روی پروژه هایی دارند که شما نمی توانید در خانه انجام دهید را بررسی کنید. یکی از مزایایی که این کار دارد این است که شخص دیگری مسئول تمیز کردن شلوغی خواهد بود.
آنچه در مدرسه اتفاق می افتد را تکمیل کنید
شاید آموزش هنر در مدرسه فرزندتان خلاقانه نباشد یا شاید به دلیل کاهش بودجه، کلاس های هنر به طور کامل حذف شده باشد. اما شما می توانید این کمبودها را پر کنید.
فرزندتان را در کلاس های بعد از مدرسه یا آخر هفته که به ساخت اوریگامی، ساخت عروسک، طراحی کارتون، طراحی و نقاشی، یا کار با چوب، خاک رس یا سیم می پردازند، ثبت نام کنید. کانون ها غالبا برای کودکان برنامه های رایگان یا ارزانی دارند.
برای بازدید از یک موزه، گالری یا استودیو هنری، برنامه ریزی کنید
سعی کنید در زمان هایی که موزه ها خلوت تر هستند از آن ها بازدید کنید. در نظر داشته باشید که از فرزندتان توقع نداشته باشید که ساعت ها مقابل یک نقاشی معروف بایستید و آن را تحسین کنید.
با هم کتاب های تصویری هنری را مشاهده کنید
به کتابخانه بروید و کتاب های تصویری هنری پیدا کنید و با هم آن ها را بخوانید. به تصاویر کتاب ها نگاه کنید و سعی کنید بفهمید که هنرمند از چه موادی برای خلق تصاویر استفاده کرده است. قلم و جوهر، آبرنگ و مداد، گرافیک کامپیوتری یا کلاژ. یکی از این ها ممکن است الهام بخش پروژه ای هنری در خانه شما شود.
تماشای هنرمند در حال کار
نمایشگاه های خیابانی و جشنواره ها را بررسی کنید، جایی که کودکتان می تواند هنرمندان را در حال کار مشاهده کند. این تجربه به آن ها نشان می دهد که نقاشی فقط برای کودکان نیست و هنرمند بودن می تواند یک مسیر مادام العمر باشد.
هنر را در زندگی روزمره بگنجانید
با خودتان گچ به زمین بازی ببرید تا کودکتان وقتی از تاب بازی خسته شد، نقاشی کند. به دنبال اشیایی در پارک و بوستان و طبیعت باشید و آن ها را به خانه بیاورید تا کودکتان از آن ها کلاژ یا مجسمه درست کند. با هم نقاشی های شنی یا مجسمه های سنگی و چوبی بسازید. هنر را وارد آشپزی هم بکنید مثلا پنکیک های عروسکی درست کنید یا کوکی ها را تزئین کنید.
از ایده های خلاقانه استقبال کنید
اغلب، کودکان از مواد هنری معمول به روش های جدیدی استفاده می کنند یا می خواهند با موادی که واقعا وسایل هنری نیستند، خلاقیت به خرج دهند. شاید کودکتان ترجیح دهد روی پارچه نقاشی کند، نه کاغذ. یا شاید بخواهد مجسمه ای از جعبه های خالی دستمال کاغذی بسازد. وقتی مشخص کردید چه چیزهایی مجاز نیست، مثلاً لباس ها یا دیوار، اجازه دهید خلاقیتشان را آزاد کنند.
مانع رخ دادن اشتباهات نشوید
برخی از خلاقانه ترین کارها زمانی انجام می شود که همه چیز طبق برنامه پیش نرود. بنابراین، کودکتان را به امتحان کردن چیزهای جدید تشویق کنید و به او اطمینان دهید که اشتباه کردن اشکالی ندارد. گاهی کودکان نسبت به کارهایشان سخت گیر یا نگران هستند و از ریسک کردن خودداری می کنند، زیرا می ترسند شکست بخورند.
چه فرزندتان یک کودک معمولی مدرسه ای باشد که گهگاهی هنر می آفریند یا یک هنرمند در حال ظهور، آن ها ممکن است نسبت به نقد حساس یا مشتاق تعریف باشند. به یک کمال گرا یادآوری کنید که مهم ترین چیز کاوش و تجربه است.
اگر کودکتان پرسید: “از نقاشی من خوشت آمد؟” سعی کنید از او بپرسید: “تو خودت ازش خوشت میاد، عزیزم؟” و ببینید مکالمه به کجا می رسد. اغلب کودکان از کارهایشان لذت می برند، بنابراین می توانید به آن ها یادآوری کنید که مهم ترین شخص برای راضی کردن، خودشان هستند.
