به پارک بردن کودکان و استفاده از وسایل زمین بازی چیزی بیش از یک تفریح ساده است. این فعالیت به کودکان اجازه می‌دهد تا بدن، مغز و مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کنند. همچنین به آنها فرصتی برای بازی آزاد و بدون ساختار می‌دهد که برای رشد سالم ضروری است. تنها کافی است از ایمنی کودک در زمین بازی مطمئن شوید و همچنین اطمینان حاصل کنید که وسایل زمین بازی ایمن هستند و سپس شاهد لذت بردن کودکتان باشید.
انتخاب وسایل مناسب برای زمین بازی
پارکی را انتخاب کنید که وسایل زمین بازی آن متناسب با سن، توانایی‌ها، سطح رشدی و اندازه کودک شما باشد. به عنوان مثال، تاب‌های کوچکتر که برای کودکان نوپا طراحی شده‌اند، ممکن است در صورت استفاده کودکان بزرگتر شکسته شوند. همچنین، کودکان کوچکتر که از تجهیزات طراحی‌شده برای کودکان بزرگتر استفاده می‌کنند، ممکن است در رسیدن به دستگیره‌ها و بالا رفتن دچار مشکل شوند.
سطح زمین بازی کودکان
هر ساله تعداد زیادی از کودکان به دلیل آسیب‌های مرتبط با زمین بازی به اورژانس مراجعه می‌کنند. بیشتر این آسیب‌ها زمانی رخ می‌دهد که کودک از وسایل زمین بازی پارک سقوط کرده و به زمین برخورد می‌کند. به همین دلیل، بهترین راه برای جلوگیری از این دست آسیب‌ها، اطمینان از این است که سطح زیر وسایل زمین بازی توانایی جذب ضربه و کاهش شدت برخورد را داشته باشند.
از پارک هایی که زمین بازی آن ها سطوح سخت مانند بتن یا آسفالت است، دوری کنید. هرچند که چمن نرم به نظر می‌رسد، اما سطحی جاذب ضربه نیست. استاندارد سطح زمین بازی بچه ها این است که یک لایه ضخیم از یکی از مواد زیر، به عمق حداقل ۳۰ سانتی‌متر، در تمامی جهات زیر وسایل زمین بازی وجود داشته باشد:
- خاک اره، مالچ، شن، یا سنگریزه (با عمق ۳۰ سانتی‌متر یا بیشتر)
- کف پوش هایی لاستیکی
وسایل بازی صعودی
کودکان عاشق بالا رفتن هستند. این کار به تقویت قدرت، هماهنگی و درک عمق کمک می‌کند و به آنها اجازه می‌دهد محیط اطراف خود را از زاویه‌ای دیگر ببینند.
برای جلوگیری از سقوط یا گیر کردن در وسایل بازی صعودی نکات زیر را در نظر داشته باشید.
- سکوی‌هایی که بیش از ۷۵ سانتی‌متر از سطح زمین برای کودکان مدرسه‌ای طراحی شده‌اند، باید دارای نرده‌های محافظ یا موانعی برای جلوگیری از سقوط باشند.
- فضاهای عمودی و افقی، مانند فاصله بین طناب‌های شبکه ای، باید کمتر از ۹ سانتی‌متر یا بیشتر از ۲۳ سانتی‌متر باشند تا سر یک کودک کوچک گیر نکند و در عین حال از سقوط او جلوگیری شود.
- پله‌ها، نردبان‌ها و دستگیره‌ها باید با فاصله‌های برابر قرار گرفته باشند. دستگیره‌های گردی که برای گرفتن با دست‌های کوچک طراحی شده‌اند، باید حدود ۲ تا ۴ سانتی‌متر قطر داشته باشند.
- نقاط یا لبه‌های تیز را بررسی کنید. برای سازه‌های چوبی، به دنبال میخ یا پیچ‌های بیرون زده باشید. سازه‌های فلزی نباید زنگ‌زده یا دارای رنگ پوسته شده باشند، زیرا ممکن است حاوی سرب باشند.
- اجازه ندهید کودکتان چیزی بپوشد یا با خود حمل کند که ممکن است به وسایل زمین بازی گیر کند و خطر خفگی ایجاد کند. از پوشیدن سویشرت‌های دارای بند، گردنبند و نگه داشتن طناب پرش یا قلاده حیوانات در نزدیکی وسایل زمین بازی خودداری کنید. اگر کودکتان با دوچرخه یا اسکوتر به زمین بازی می‌آید، هنگام بازی کلاه ایمنی خود را بردارد.
سرسره‌ها و ایمنی کودک در زمین بازی
سرسره‌ها، چه مستقیم، موج‌دار یا پیچ‌دار، به کودکان هیجان ملایمی می‌بخشند که اعتماد به نفس آنها را افزایش می‌دهد.
در هنگام استفاده از سرسره ها در زمین بازی نکات زیر را در نظر داشته باشید.
- سرسره‌های فلزی می‌توانند به دلیل قرار گرفتن در معرض تابش خورشید بسیار داغ شده و باعث سوختگی شدید دست‌ها و پاهای کودک شوند. سرسره‌های پلاستیکی نیز می‌توانند بسیار داغ شوند. (آسفالت و دیگر سطوح تیره نیز می‌توانند در صورت سقوط کودک باعث سوختگی شدید او شوند.) در روزهای گرم و آفتابی، به دنبال زمین بازی‌هایی باشید که سرسره‌ها و سایر سطوح آن سایه‌دار باشند.
- سرسره‌ها باید در بالای خود دارای سکویی با نرده‌های محافظ برای گرفتن کودکان باشند. باید یک نرده محافظ، سایبان یا ساختار دیگری در بالای سرسره وجود داشته باشد تا کودک قبل از پایین رفتن مجبور به نشستن شود. سرسره‌های باز باید دارای لبه‌هایی با ارتفاع حداقل ۱۰ سانتی‌متر باشند.
- مطمئن شوید که در پایین سرسره هیچ سنگ، شیشه، چوب، اسباب‌بازی، زباله یا کودک دیگری وجود ندارد که ممکن است در پایین آمدن از آن باعث برخورد و صدمه شود. منطقه خالی در جلوی سرسره باید به اندازه‌ای برابر با ارتفاع سکوی سرسره باز باشد.
- به کودکتان یاد بدهید که برای جلوگیری از آسیب‌های سر قبل از اینکه خود ش از سرسره سر بخورد مطمئن شود که فرد مقابل او به طور کامل از سرسره پایین آمده است.
- با کودکان بر روی سرسره ننشینید. هرچند ممکن است به نظر بیاید که برای ایمنی آن ها این کار را انجام می دهید، اما تحقیقات نشان می‌دهد که پاهای کودکان در مسیر پایین آمدن اغلب گیر کرده و آسیب می‌بینند.
تاب‌ها و ایمنی کودک در زمین بازی
تاب بازی کودکان را آرام می کند، مهارت‌های حسی آنها را تقویت می‌کند و حتی به آنها کمک می‌کند تا بهتر با دیگر کودکان همکاری کنند.
برای جلوگیری از آسیب دیدن فرزندان در هنگام تاب بازی نکات زیر را در نظر بگیرید.
- مطمئن شوید که در جلو و پشت تاب و سطح جاذب ضربه در زیر آن فاصله دو برابر ارتفاع میله تاب است.
- دیوارها، حصارها یا اشیاء دیگر باید حداقل ۲ متر از هر دو طرف تاب فاصله داشته باشند.
- صندلی‌های تاب باید از مواد نرمی مانند لاستیک، پلاستیک یا برزنت ساخته شده باشند.
- مطمئن شوید که قلاب‌های باز یا قلاب‌های “S” شکل روی زنجیرهای تاب بسته شده و به شکل عدد ۸ درآمده باشند.
- مجموعه تاب‌ها باید به طور محکم و در عمق زمین ثابت شده باشند تا از واژگونی جلوگیری شود.
- تاب‌ها نباید بیش از حد نزدیک به هم باشند. باید حداقل ۶۰ سانتی‌متر فاصله بین تاب‌ها باشد و در هر بخش از سازه، نباید بیش از دو تاب صندلی (یا یک تاب لاستیکی) وجود داشته باشد.
- کودکان را از تاب بازی بر روی شکم یا پریدن از روی تاب‌ها منع کنید. به آنها یاد بدهید که هنگام استفاده دیگر کودکان از تاب، در جلوی تاب‌ها حرکت نکنند.
به یاد داشته باشید
حتی در زمین بازی‌های ایمن و متناسب با سن، هدایت و نظارت بزرگسالان بهترین راه برای جلوگیری از آسیب‌ها است. در واقع، محققان می‌گویند که تقریباً نیمی از آسیب‌های مربوط به زمین بازی به دلیل عدم نظارت والدین رخ می‌دهد. پس هنگامی که کودکتان در حال بالا رفتن، سر خوردن یا تاب بازی است، مراقب او باشید و آماده باشید تا در صورت استفاده نادرست از وسایل زمین بازی مداخله کنید!
