امتناع از غذا خوردن در کودکان نوپا

کودک نوپایی که غذا نمی خورد ممکن است فقط ترجیح خود به غذاهای خاصی را نشان دهد یا از امتحان کردن غذاهای جدید ترس داشته باشد. مشکلات حسی نیز می توانند در این زمینه نقش داشته باشند. با این حال، گاهی اوقات امتناع از غذا خوردن در کودکان نوپا می تواند نشانه ای از یک مشکل پزشکی مانند حساسیت غذایی یا یک بیماری ویروسی باشد.

خوردن انتخابی و کاهش گهگاهی اشتها در کودکان نوپا امری رایج و طبیعی است. اما امتناع از غذا خوردن در کودکان نوپا برای مدت طولانی طبیعی نیست. کودکان معمولا هر چند ساعت یک بار احساس گرسنگی می کنند.

در این مقاله، نحوه طبیعی تغذیه کودک نوپا و رایج ترین دلایلی که باعث می شود یک کودک خردسال غذا نخورد را توضیح می دهیم. همچنین، زمانی که نیاز به بررسی بیشتر وجود دارد و راهکارهایی برای تشویق به عادت های مثبت غذایی را خدمت شما ارائه می دهیم.

غذا خوردن طبیعی یک کودک نوپا چگونه است؟

کودکان نوپا به غذای کمتری نسبت به بزرگسالان نیاز دارند. یک کودک نوپای فعال روزانه به ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ کالری نیاز دارد.

این کالری ها می توانند از طریق غذا و شیر تأمین شوند. اگر کودکتان نمی تواند لبنیات مصرف کند و به آن ها حساسیت دارد، با پزشک او در مورد منابع دیگر کلسیم که می تواند از آن ها استفاده کند مشورت کنید.

مقدار غذایی که کودکتان می خورد ممکن است روز به روز متفاوت باشد. برای مثال، ممکن است در برخی روزها به نظر برسد که دائما در حال خوردن است و در روزهای دیگر بسیار کم غذا بخورد. این معمولا در طول یک هفته یا بیشتر متعادل می شود.

تغذیه انتخابی

کودکان نوپا به “خوردن انتخابی” می پردازند. این به این معناست که آن ها تمایل دارند غذاهای خاصی را ترجیح داده و از سایر غذاها اجتناب کنند.

غذاهای مورد علاقه آن ها ممکن است برای مدتی ثابت بماند یا با گذشت زمان تغییر کند، اما تمامی آن ها زندگی خود را با تمایل به یک چیز خاص آغاز می کنند – طعم های شیرین.

بدون هیچ گونه تشویق، نوزادان با ترجیح به طعم های شیرین متولد می شوند که به طور مناسبی آن ها را به سمت شیر مادر جذب می کند. علاقه آن ها به طعم های شیرین بسیار بیشتر از بزرگسالان است و این علاقه تا دوره نوجوانی کاهش نمی یابد. نوزادان باید یاد بگیرند که طعم های نمکی و شور را دوست داشته باشند.

کودکان نوپا با تقلید از والدین و خواهر و برادرهای خود یاد می گیرند که غذا بخورند. بنابراین، اگر اعضای خانواده انواع مختلف غذاها را می خورند، کودک نوپای شما نیز با گذشت زمان احتمالا این رفتار را تقلید خواهد کرد. فقط آماده باشید که برای مدتی هر غذایی که آن ها به آن گرایش دارند را ذخیره کنید.

چگونه والدین می توانند به کودکان با عادت های تغذیه انتخابی کمک کنند؟

ترس از غذاهای جدید

در طول سال دوم زندگی، بسیاری از کودکان نوپا از امتحان کردن غذاهای جدید می ترسند. این حالت نئوفوبیا نامیده می شود و رایج ترین دلیل امتناع از غذا خوردن در کودکان نوپا است.

ترس از غذاهای جدید در برخی کودکان نوپا قوی تر از دیگران است، اما اکثر آن ها نهایتا بر این ترس غلبه می کنند.

برای کمک به کودکان در غلبه بر این ترس، صبر و پایداری والدین لازم است. شما می توانید با معرفی مرتب غذاهای جدید، خوردن وعده های غذایی در کنار هم و نشان دادن اینکه غذاهای جدید ایمن و خوشمزه هستند، به کودکتان کمک کنید.

علایق و ناپسندهای حسی

کودکان می توانند دو برابر بیشتر از بزرگسالان جوانه های چشایی داشته باشند. این بدان معناست که حس چشایی آن ها بسیار حساس تر است، به ویژه به غذاهای قوی یا تلخ مانند سبزیجات.

برخی از کودکان تصمیم گیری غذایی خود را نه تنها بر اساس طعم، بلکه با توجه به اطلاعاتی که از حواس دیگر خود جمع آوری می کنند، انجام می دهند. آن ها ممکن است غذایی را بر اساس یکی یا چند مورد از موارد زیر رد کنند:

• بافت
• بو
• ظاهر
• حرکت (مثلاً فکر کنید که چگونه ژله تکان می خورد)
• رنگ

بهترین واکنش به این رفتار کودک این است که به او اجازه دهید غذای خود را کاوش کند یا حتی با آن بازی کند. با این کار، آن ها در حال یادگیری چیزهای مهمی در مورد هر یک از این ویژگی ها هستند و آن ها را بیشتر با این ویژگی ها آشنا می کنند.

شما همچنین می توانید تلاش کنید که غذاهای آن ها را به گونه ای جذاب یا سرگرم کننده ارائه دهید. بریدن غذا به شکل های قالب کوکی یا تبدیل یک بشقاب از سبزیجات خرد شده به یک صحنه کارتونی ممکن است کمک کند. در کل تزئین غذا آن ها با اشکال فانتزی بسیار کمک کننده است.

به یاد داشته باشید که اگر ترجیحات حسی کودکتان به نظر بسیار شدید می آید، ممکن است نشانه ای از مشکلات پردازش حسی او باشد باشد. کودکانی که با مسائل حسی مرتبط با غذا مواجه هستند، ممکن است فقط بتوانند غذاهای نرم یا غذاهایی با رنگ خاصی را تحمل کنند.

مشکلات حسی می توانند منجر به مشکلات تغذیه ای در کودکان نوپا شوند، بنابراین اگر مشکوک به مشکلات حسی در کودکتان هستید، مهم است که با پزشک او در این زمینه مشورت کنید.

کاهش گهگاهی اشتها در کودکان نوپا

کودکان به داشتن مهارت های شناختی داخلی معروف هستند، به این معنی که آن ها قادرند حس ها و احساسات بدن خود را درک کنند. این شامل احساس گرسنگی هم می شود.

اگر کودک نوپای شما غذا نمی خورد و اصرار دارد که گرسنه نیست، اجازه دهید غذا نخورد. همچنان وعده های غذایی و میان وعده ها را به آن ها پیشنهاد دهید، حتی اگر آن ها را رد کنند. به دلیل رشد سریع و فعالیت های متفاوت، آن ها وقتی نیاز داشته باشند، خودشان به اندازه کافی غذا خواهند خورد.

برخی از کودکان مقدار زیادی شیر یا آب میوه می نوشند که می تواند آن ها را آنقدر سیر کند که هنگام وعده غذایی گرسنه نباشند. محدود کردن نوشیدنی های شیرین در بین وعده ها  و تغییر آن به آب می تواند به این موضوع کمک کند.

یادگیری نحوه مدیریت اشتهای یک کودک نوپا ممکن است نیاز به تمرین داشته باشد. اولین نشانه را از اندازه وعده های او را بدانید: اگر آن ها به طور منظم مقداری غذا را در بشقابشان باقی می گذارند، سعی کنید از میزان غذایی که به آن ها می دهید کم کنید. یا اجازه دهید خودشان برای خودشان در ظرف غذا بریزند .

کودکان نوپا معمولا هر چند ساعت یک بار گرسنه می شوند، بنابراین یک میان وعده کوچک چند ساعت قبل از وعده غذایی می تواند به این معنا باشد که آن ها هنگام غذا خوردن گرسنه هستند، نه خیلی گرسنه.

خستگی و حواس پرتی

همانند بزرگسالان، کودکی که غذا نمی خورد ممکن است خیلی خسته تر از آن باشد که بخواهد غذا بخورد. آن ها همچنین ممکن است درگیر فعالیتی باشند که ذهن یا اولویت های آن ها را از غذا خوردن منحرف کند.

این موضوع ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که:

• آن ها در آن روز بسیار فعال بوده اند.
• شب قبل، خواب نامناسبی داشته یا خواب کافی نداشته اند.
• در حال بازی با چیزی یا کسی هستند و نمی خواهند بازی را متوقف کنند.

اگر خستگی در زمان شام به یک اتفاق رایج تبدیل شود، سعی کنید وعده غذایی اصلی کودک خود را در زمان ناهار او قرار دهید و برای شام یک بشقاب سبک تر آماده کنید.

مشکلات پزشکی منجر به اختلال در تغذیه کودک نوپا

همان طور که احتمالا خودتان تجربه کردید، وقتی حالتان خوب نیست، ممکن است اشتهای خود را از دست بدهید. کودکان نوپا نیز همین طور هستند، اما ممکن است همیشه قادر به بیان دقیق مشکل خود نباشند.

برخی از شرایط پزشکی که ممکن است باعث کاهش اشتها یا امتناع از غذا خوردن در کودکان نوپا شوند، عبارتند از:

• دندان در آوردن
• یبوست
• عفونت ویروسی، آلرژی ها، یا هر شرایط دیگری که باعث گلودرد یا تب در کودکان شود
• حساسیت غذایی، مانند بیماری سلیاک (واکنش به پروتئین گلوتن، که در گندم و جو یافت می شود)
• بیماری ریفلاکس معده (GERD)، یا ریفلاکس اسید مزمن
• ازوفاژیت ائوزینوفیلیک، تجمع یک نوع خاص از گلبول سفید در مری (احتمالاً به دلیل آلرژی ها یا حساسیت های غذایی یا ریفلاکس اسید)، که منجر به گلودرد متورم، خام و دردناک می شود.

اختلال ARFID ( اختلال مصرف غذایی اجتنابی و محدودکننده )

اختلال ARFID نوعی اختلال غذایی است که در آن کودک میزان یا نوع غذاهایی که می خورد را محدود می کند.

آنچه ARFID را از مشکلات معمول امتناع از غذاخوردن در کودکان نوپا متمایز می کند این است که کودکان مبتلا به این اختلال، مصرف غذا را تا حدی محدود می کنند که کالری یا مواد مغذی کافی را دریافت نمی کنند. این امر معمولا منجر به مشکلات رشد و توسعه کودک نوپا می شود. همچنین، این کودکان معمولا انرژی کمتری نسبت به همسالان خود دارند.

تخمین زده می شود که بین 0.3٪ تا 15.5٪ از کودکان و نوجوانان به ARFID مبتلا باشند. برخلاف برخی دیگر از اختلالات غذایی، کودکان مبتلا به ARFID تصویر بدنی تحریف شده ای ندارند. آن ها به دلیل اضطرابی که نسبت به خود غذا دارند، دچار مشکل می شوند.

علت دقیق ARFID مشخص نیست. بسیاری از کارشناسان معتقدند که ترکیبی از خلق و خو، ژنتیک، و وقایع تحریک کننده (مانند خفگی) ممکن است از علل احتمالی باشند.

سایر دلایل ARFID

• مشکلات معده یا گوارشی مانند بیماری ریفلاکس معده (GERD)، بیماری سلیاک یا بیماری التهابی روده
• ازوفاژیت ائوزینوفیلیک
• آلرژی ها
• شرایط روانشناختی مانند اختلال بیش فعالی در کودکان (ADHD)، اختلال طیف اوتیسم (ASD)، اضطراب بالا یا اختلال وسواسی-اجباری (OCD)
• نفرت حسی از غذاها، به این معنا که کودک به طور مداوم و مکرر از غذاهای خاصی به دلیل ویژگی های خاص آن ها اجتناب می کند
• ترس از بیماری، خفگی، تهوع یا آلرژی، چه به این دلیل که خودشان یا کسی که مشاهده کرده اند یکی از این مشکلات را هنگام یا بعد از خوردن غذا تجربه کرده است

چه باید کرد وقتی کودکی غذا نمی خورد؟

سعی کنید وعده های غذایی را مثبت نگه دارید و امتناع از غذا خوردن در کودکان نوپا را به یک جنگ اراده تبدیل نکنید. برخی استراتژی هایی که در این زمینه می توانید امتحان کنید عبارتند از:

• به طور منظم به کودک نوپای خود انواع غذاها، از جمله غذاهای جدید، ارائه دهید. اما بیش از یک غذای جدید در روز پیشنهاد ندهید.
• غذاهای جدید را در مقادیر کم ارائه کنید: به ازای هر سال سن یک قاشق غذا.
• در هر وعده غذایی حداقل یک نوع غذایی که می دانید کودک شما دوست دارد را بگنجانید. غذاهای جدید را با غذاهای آشنا مخلوط کنید، نه اینکه آن ها را پنهان کنید.
• چاشنی های مورد علاقه مانند سس گوجه فرنگی را در کنار غذاهای جدید قرار دهید.
• به جای فشار آوردن، کودک را تحسین کنید.

اگر کودک نوپای شما غذایی را که درست کرده اید را رد می کند یا در هنگام غذا خوردن ناراحتی ایجاد می کند، تا جایی که امکان دارد آرام بمانید. به یاد داشته باشید که وقتی گرسنه شوند، خواهند خورد.

تشویق به عادت های غذایی مثبت

برای این که به کودک نوپای خود کمک کنید عادت های غذایی مثبت را بیاموزد، روش های مختلفی وجود دارد که برخی از آن ها عبارتند از:

• با خوردن مجموعه ای از غذاها از همه گروه های غذایی، یک الگوی خوب به او ارائه دهید.
• در هنگام وعده های غذایی عواملی که باعث حواس پرتی می شوند مانند تلویزیون و تلفن همراه را حذف کنید.
• کودک خود را در برنامه ریزی وعده های غذایی مشارکت دهید. به او تصاویر کتاب های آشپزی را نشان دهید و از او بخواهید برای هفته آینده منو انتخاب کند. با هم در فروشگاه مواد غذایی گزینه های جدید را خریداری کنید.
• او را به عنوان یک نیروی کمکی به کار بگیرید. اگرچه برای کودک نوپا استفاده از وسایل تیز یا اجاق گاز ایمن نیست، اما می توانید او را برای مخلوط کردن موادی که قبلا در یک کاسه پلاستیکی آماده کرده اید کمک کنید.
• میان وعده ها و وعده های غذایی را تقریبا در یک زمان مشخص هر روز سرو کنید. به کودک خود پنج دقیقه قبل از نشستن برای غذا خوردن خبر دهید تا مجبور نباشد به سرعت به سر میز بیاید.
• زمان وعده غذایی را به یک زمان خوشایند خانوادگی تبدیل کنید. در مورد روز کودک خود صحبت کنید و میز شام را به مکانی امن و مشارکتی تبدیل کنید.

چه زمانی باید به یک پزشک مراجعه کنید؟

تشخیص اینکه امتناع از غذا خوردن در کودکان نوپا به شکل طبیعی در روند رشد خود است یا اینکه این موضوع به نگرانی تبدیل شده، دشوار است.

به طور کلی، باید به آنچه کودک شما در طول یک هفته می خورد توجه کنید، نه آنچه که در طول یک روز می خورد. اگر کودک شما در طی یک دوره هفت روزه بسیار کم غذا می خورد، ممکن است زمان آن رسیده باشد که با پزشک اطفال او صحبت کنید.

برخی نشانه های خاص تر که نشان می دهد کودک شما به ارزیابی پزشکی نیاز دارد شامل موارد زیر است:

• کاهش وزن یا عدم افزایش وزن در یک دوره شش ماهه
• شکستگی استخوان
• رژیمی که به طور مداوم به 20 غذای مختلف یا کمتر محدود می شود
• امتناع از خوردن هر چیزی به مدت دو یا سه روز
• واکنش عاطفی قوی به برخی غذاها
• اضطرابی که به نظر می رسد با غذا مرتبط است
• امتناع از خوردن کل گروه های غذایی مانند لبنیات
• حالت تهوع یا استفراغ
• علائم زردی مانند زردی پوست

خلاصه

مقابله با یک کودک بدغذا متفاوت از مقابله با یک کودک نوپایی است که غذا نمی خورد. نئوفوبیا (ترس از غذاهای جدید) یکی از دلایل رایج است که کودکان نوپا غذاها را رد می کنند. آن ها نه تنها نسبت به غذاهای جدید محتاط هستند بلکه ممکن است از آن ها بترسند. این نوع امتناع از غذا خوردن در کودکان نوپا معمولا با گذشت زمان کاهش می یابد.

کودکی که غذا نمی خورد ممکن است تحت تأثیر مسائل حسی، کاهش اشتها، و ترجیحات مختلف چشایی قرار گیرد. کودکی که خسته است، تحت فشار برای غذا خوردن قرار می گیرد، یا با مسائل پزشکی روبرو است، ممکن است نیز از غذا خوردن اجتناب کند.

اگر کودک شما در طول یک دوره هفت روزه یا بیشتر بسیار کم غذا می خورد، ممکن است زمان آن رسیده باشد که با پزشک او مشورت کنید.

سوالات متداول