آیا استرس در دوران بارداری باعث سقط جنین می شود؟

بسته به نظرات مختلف کارشناسان، استرس در دوران بارداری یا یک عامل خطرناک برای سقط جنین و مرده ‌زایی است. در واقع می توان گفت استرس کنترل نشده در این دوران با از دست دادن بارداری ارتباطی دارد. نقش استرس در بارداری نقش پیچیده ای است.

برخی شواهد و مطالعات نشان دهنده این مساله هستند که استرس می ‌تواند بر بارداری تأثیر بگذارد. اما شواهد متفاوت است و بسیاری از پزشکان و متخصصان بر این عقیده اند که استرس عاملی برای سقط جنین نیست.

چگونه استرس ممکن است بر بارداری تأثیر بگذارد؟

تحقیقات نشان می‌دهد که استرس در دوران بارداری می‌تواند خطر پیامدهای نامطلوب بارداری، از جمله عوارض سلامتی مادر و نارس بودن نوزاد را افزایش دهد.

عوامل استرس زای بارداری می توانند باعث افسردگی در برخی افراد شوند. گاهی اوقات برای مقابله با استرس یا افسردگی، افراد از مواد مضری مانند الکل، دخانیات و مواد مخدر استفاده می کنند. استفاده از مواد مضر می تواند خطر برخی از عوارض بارداری از جمله سقط جنین را افزایش دهد.

یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز در سال 2017 نشان داد که استرس پیش از بارداری و در طول بارداری با از دست دادن بارداری مرتبط است. نتایج این مطالعه نشان می دهد  با وجود این مساله که ناهنجاری های کروموزومی علت اصلی سقط جنین است، امل استرس روانی می تواند خطر سقط جنین را تا 42% افزایش دهد.

محققان فرض می کنند که ارتباط استرس با سقط جنین می تواند با پیامدهای هورمونی استرس بر بدن مرتبط باشد. به عنوان مثال، افزایش کورتیزول بر جفت و نحوه رفتار سایر هورمون ها تأثیر می گذارد. برای مثال، پرولاکتین که میزان تولید پروژسترون را تحریک می کند، در اثر استرس کاهش می یابد و این به این معنی است که هر دو هورمون ممکن است توسط استرس سرکوب شوند.

یک مطالعه صورت گرفته بر روی افراد باردار در سال 2016 در دانمارک، نشان داد که سقط جنین یک ماه پس از رکود اقتصادی افزایش یافته است و این نشان می دهد که عوامل استرس زا اجتماعی ممکن است در از دست دادن بارداری اولیه نقش داشته باشند.

نظرات مختلف کارشناسی

در همین حال، یک مطالعه سیستماتیک در سال 2014 که به بررسی سطوح کورتیزول و نتایج لقاح آزمایشگاهی، از جمله سقط جنین پرداخته، نتایج متفاوتی را نشان داد. چهار مطالعه نشان داد که کورتیزول پایین با ایجاد بارداری بالینی مرتبط است، در حالی که سه مطالعه دیگر ارتباط بین سطوح بالاتر کورتیزول و بارداری را نشان دادند.

مهمتر از همه، سازمان‌های بزرگ پزشکی و مقامات بهداشتی، از جمله کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان (AGOC)، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، و سازمان بهداشت جهانی (WHO)، استرس را یک عامل خطرناک برای سقط جنین نمی‌دانند.

مدیریت استرس در دوران بارداری

بعید است که استرس عادی روزمره، مانند نگرانی در مورد امور مالی یا مهلت های کاری خود، منجر به سقط جنین شود، اما استرس در دوران بارداری ممکن است به طرق دیگری بر بارداری شما تأثیر بگذارد. بنابراین همیشه باید سعی کنید که مدیریت استرس را در اولویت امور زندگی خود قرار دهید.

پاسخ شما به استرس تحت تأثیر مواردی مانند حمایت اجتماعی، آسیب پذیری ژنتیکی و سابقه زندگی است.

استرس ممکن است برای بسیاری از افراد اجتناب ناپذیر باشد، به خصوص اگر با چیزی مانند ناباروری یا سقط جنین مکرر روبرو باشید. اما بهتر است هر کاری که می توانید برای کاهش اضطراب انجام دهید. در این صورت، سلامت کلی خود را بهبود می بخشید. به عبارت ساده تر، گنجاندن آرامش بیشتر و مدیریت استرس در زندگی شما بسیار مفید خواهد بود.

روش های مدیریت فعال استرس در زندگی

• کاهش میزان تعهدات
• انجام فعالیت های ورزشی منظم
• وقت گذرانی با دوستان
• افزایش میزان استراحت
• درخواست کمک
• پیوشتن به گروه ها و انجمن های حمایتی بارداری
• تمرین یوگا یا سایر تکنیک های تمدد اعصاب
• اقدام به نوشتن عواطف و احساسات

سخنی از نی نی تینی

گاهی اوقات افراد بر اثر تجربیات گذشته به این نتیجه می رسند که سقط جنین آن ها به دلیل استرس بیش از حد آن ها بوده. این مساله، به خصوص در سقط جنین غیرقابل توضیح ، گاهی اوقات می تواند منجر به سرزنش خود شود. اگر دچار سقط جنین شده اید، به یاد داشته باشید که کار اشتباهی انجام نداده اید. عمده دلایل سقط جنین شناخته شده نیست.

فکر کردن به کاهش استرس گاهی اوقات خود می تواند باعث افزایش نگرانی ها شود. این را بدانید که هر فرد حامله ای در دوران بارداری حداقل کمی نگرانی دارد، چه در مورد بارداری و چه در مورد سایر عوامل زندگی. بعضی ها هم خیلی نگران هستند و با این حال اکثریت مردم نوزادان سالمی به دنیا می آورند.