آبله میمونی در کودکان
نویسنده: تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۶/۰۳بدون دیدگاه on آبله میمونی در کودکانزمان مطالعه : 11,2 دقیقه

آیا اکنون باید نگران آبله میمونی در کودکان و بزرگسالان باشیم. اما خبر خوش این است که خطر ابتلا به آبله میمونی برای کودکان بسیار کم است. ادامه مطلب را بخوانید تا بدانید که آبله میمونی چگونه منتشر می‌شود، چه علائمی را باید تحت نظر داشت و چه گزینه‌ های واکسن و درمانی در صورت ابتلای کودک شما در دسترس است.

در جولای ۲۰۲۲، سازمان جهانی بهداشت، آبله میمونی را یک وضعیت اضطراری بهداشتی جهانی اعلام کرد و دولت بایدن نیز این ویروس را به طور خاص در آمریکا یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی اعلام کرده است. با وجود انتشار مداوم اخبار در مورد آبله میمونی، جای تعجب نیست که والدین نگران آن باشند. در این مقاله چیزهایی که باید در مورد آن بدانید آورده شده است.

آبله میمونی چیست؟

آبله میمونی در کودکان و بزرگسالان یک عفونت است که توسط ویروس آبله میمونی ایجاد می‌شود، ویروسی که با ویروس آبله مرتبط است. با وجود نام آن، منشأ آبله میمونی هنوز مشخص نیست. دانشمندان می‌دانند که در سال ۱۹۵۸، میمون‌هایی که برای تحقیقات استفاده می‌شدند به بیماری شبیه آبله مبتلا شدند که گفته می ‌شود این زمانی بود که آبله میمونی برای اولین بار کشف شد. کارشناسان می‌گویند بسیاری از جوندگان و حیوانات آفریقایی مانند میمون‌ها می‌توانند به این ویروس مبتلا شوند و آن را گسترش دهند و اولین مورد آبله میمونی در انسان در سال ۱۹۷۰ ثبت شده است.

آبله میمونی در کودکان چگونه است؟

آبله میمونی در کودکان

آبله یک بیماری ویروسی است که باعث ایجاد ضایعات کوچک یا برآمدگی‌هایی می‌شود و آبله میمونی نیز از این قاعده مستثنی نیست. یک بثورات شبیه به جوش یا تاول بر روی صورت، داخل دهان و روی پاها، دست‌ها، سینه یا اندام تناسلی ظاهر می‌شود. در برخی موارد، ابتدا بثورات ظاهر می‌شوند و سپس علائم دیگر به دنبال آن می‌آیند، اما گاهی این بثورات خاص تنها نشانه آبله میمونی است.

چگونگی انتشار آبله میمونی

بزرگسالان و کودکان مبتلا به آبله میمونی می‌توانند به محض بروز علائم، ویروس را گسترش دهند و تا زمانی که تمام علائم از بین نرفته است، مسری هستند که معمولا بین دو تا چهار هفته طول می‌کشد. افرادی که علائمی ندارند نمی ‌توانند ویروس را منتقل کنند.

راه های انتشار آبله میمونی

  • تماس مستقیم با بثورات، زخم‌ها یا مایعات بدن فرد آلوده
  • استنشاق ویروس در طول تماس نزدیک با فرد مبتلا به آبله میمونی، از جمله بوسیدن، بغل کردن و رابطه جنسی
  • لمس اشیاء (مانند لباس و ملحفه) که با بثورات عفونی یا مایعات بدن تماس داشته‌ اند
  • خراشیده شدن یا گاز گرفتن توسط حیوان آلوده، یا آماده‌ سازی و خوردن محصولات گوشتی از حیوانی که به آبله میمونی مبتلا شده است

آبله میمونی در کودکان چقدر شایع است؟

موارد آبله میمونی به طور کلی نادر هستند و در کودکان حتی نادرتر است. از آغاز شیوع آبله میمونی در آمریکا در سال ۲۰۲۲، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) حدود ۳۵۰۰ مورد از این ویروس را گزارش کرده است. تنها دو مورد از این گزارش‌ها در ارتباط با کودکان بوده است.

طبق گزارش CDC، دو کودکی که به آبله میمونی مبتلا شده‌ بودند در خانواده‌هایی زندگی می‌ کردند که ویروس در آنها وجود داشته. خوشبختانه، این کودکان در حال دریافت داروی ضد ویروسی TPOXX هستند که پروتکل استاندارد توصیه شده توسط CDC برای کودکان زیر ۸ سال است و آنها در حال بهبودی هستند.

علائم آبله میمونی در کودکان

کودکان زیر ۸ سال، زنان باردار و افرادی که دارای اختلالات ایمنی هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلای شدید به آبله میمونی قرار دارند. شایع‌ترین علامت آبله میمونی، بثورات پوستی است که ممکن است ابتدا به صورت لکه‌های مسطح ظاهر شود و سپس به برجستگی‌های برآمده تبدیل شود و در نهایت به تاول‌های پر از مایع تغییر کند.

آبله میمونی در کودکان

سایر علائم شایع آبله میمونی

  • تب
  • تورم غدد لنفاوی
  • سردرد
  • گلودرد
  • سرفه

اگر پزشک مشکوک به آبله میمونی باشد، از پوست فرزندتان نمونه برداری می کند و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه می ‌فرستد.

آیا واکسنی برای آبله میمونی در کودکان وجود دارد؟

دو واکسن به نام‌های JYNNEOS و ACAM2000 برای درمان آبله میمونی در افراد بالای ۱۸ سال توسعه یافته ‌اند. در حال حاضر واکسنی برای کودکان وجود ندارد.

به دلیل پایین بودن خطر ابتلا به آبله میمونی، واکسیناسیون گسترده ضروری تلقی نمی ‌شود. با این حال، بزرگسالانی که به‌ویژه در معرض خطر آبله میمونی هستند، باید واکسن بزنند، از جمله:

  • افرادی که در معرض آبله میمونی قرار گرفته ‌اند یا با فردی که به این بیماری مبتلا است در تماس نزدیک بوده‌ اند
  • افرادی که شغلشان ممکن است آنها را در معرض ویروس‌های ارتوپاکس قرار دهد، مانند کسانی که این ویروس‌ها را آزمایش می‌کنند و سایر کارکنان بهداشتی

درمان آبله میمونی در کودکان

کودکان زیر ۸ سال که به آبله میمونی مبتلا می‌شوند، می‌ توانند داروی ضد ویروسی TPOXX را که با نام Tecovirimat نیز شناخته می ‌شود و برای درمان آبله ساخته شده است، دریافت کنند. این دارو می‌تواند توسط پزشک کودک شما به صورت تزریق وریدی یا خوراکی تجویز شود.

اگر فرزند شما علائمی دارد یا با فردی که به آبله میمونی مبتلا شده در تماس بوده است، با پزشک او تماس بگیرید تا در مورد گزینه‌های درمانی صحبت کنید.

آیا باید نگران آبله میمونی باشم؟

اگرچه آبله میمونی ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما خطر ابتلای کودکان به آن کم است.

اعلام وضعیت اضطراری بهداشتی در آمریکا به این معنی است که پزشکان بیشتر از قبل به این عفونت آگاه هستند تا بتوانند علائم را زودتر تشخیص دهند، بیماران خود را دقیق‌تر تحت نظر داشته باشند و در صورت نیاز درمان مناسب آن ها را ارائه دهند.

با این حال، همیشه ایده خوبی است که آخرین اخبار بهداشتی را بخوانید و به حفظ ایمنی خانواده‌ تان از میکروب‌ها و عفونت‌ها ادامه دهید. مطمئن شوید که دست‌ها را به خوبی شسته و تا حد ممکن از افراد بیمار دوری کنید. فعلا این اقدامات باید به کاهش خطر گسترش گسترده آبله میمونی کمک کند.

سوالات متداول

برای جلوگیری از ابتلای کودکان به آبله میمونی، بهتر است از تماس نزدیک کودکان با افراد مبتلا خودداری شود و از استفاده‌ی مشترک از وسایل شخصی مانند لباس‌ها و حوله‌ها پرهیز شود. همچنین، توصیه می‌شود که کودکان بهداشت دست‌ها را رعایت کنند و در صورت مشاهده‌ی علائم بیماری در افراد نزدیک، از آنها فاصله بگیرند.

اگر کودکی به آبله میمونی مبتلا شد، باید به سرعت او را به پزشک ببرید. درمان معمولاً حمایتی است و شامل استراحت، مصرف مایعات کافی و مصرف داروهای ضدتب و ضد درد می‌شود. همچنین، کودک باید از تماس با دیگران به خصوص افراد ضعیف و دارای سیستم ایمنی ضعیف خودداری کند تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.

آبله میمونی به طور کلی نسبت به آبله انسانی خفیف‌تر است، اما می‌تواند به خصوص در کودکان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، شدیدتر باشد. در موارد نادر، ممکن است عوارض جدی مانند عفونت‌های ثانویه باکتریایی، التهاب مغز یا مشکلات چشمی ایجاد شود. با این حال، اکثر کودکان با مراقبت مناسب بهبود می‌یابند.

انتقال آبله میمونی بیشتر از طریق تماس مستقیم با زخم‌ها، ترشحات بدن یا مواد آلوده رخ می‌دهد. با این حال، در برخی موارد، انتقال از طریق قطرات تنفسی (مانند سرفه یا عطسه) ممکن است رخ دهد، اما این نوع انتقال کمتر شایع است و معمولاً در شرایطی که تماس بسیار نزدیک و طولانی باشد اتفاق می‌افتد.

تیم تحریریه نی نی تینی متعهد به ارائه مفید ترین و قابل اعتمادترین اطلاعات، مقالات و راهنمایی های در زمینه بارداری و فرزند پروری است. ما در ایجاد و به ‌روزرسانی محتوای منتشر شده در سایت، به منابع معتبر متکی هستیم، موادری چون: سازمان‌های بهداشتی معتبر، گروه‌ های حرفه ‌ای پزشکان و سایر متخصصان، و مطالعات منتشر شده در مجلات معتبر. ما معتقدیم که همیشه باید منبع اطلاعاتی که می‌بینید را بدانید.

  1. www.babycenter.com

این مقاله چقدر برای شما مفید بود؟

جهت امتیاز دادن روی یک ستاره کلیک کنید!

میانگین آرا 0 / 5. تعداد آرا: 0

اولین نفری باشید که به این مقاله امتیاز می دهید.

جهت اشتراک گذاری مقاله در شبکه های اجتماعی، پلتفرم خود را انتخاب کنید!

اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

عناوین مقاله